Suat'ın gelmesiyle birlikte kumru ile sohbetimiz yarıda kalmıştı,kumru kim derseniz benim yeni öğrenmem ile birlikte suat'ın kardeşi olduğunu öğrendim.

"Ooo görümceler be kaynatıyorsunuz!" Bağıra bağıra gelen suat'a bakıp güldüm."seni kaynatıyoruz!" Aynı şekilde karşılığıma kahkaha attı.

"Kumru bize müsade et abicim,idil ile konuşalım" kumru ilk başta istemedi fakat itirazlar üzerine odadan çıktı.

Kapıdan sizi dinlediğine yemin edebilirim.

Suat'ın az önceki neşeli haline ciddi yüz hatlarından dolayı ciddileştim. "İdil ben diyorum ki,biz beklemeyelim.... yani yarın yıldırım nikahı yapalım" bunu zar zor söylediğini anlamıştım.

"Olmaz" sesim kararlı çıkmıştı,ben hayallerimdeki gibi yapmak istiyordum evliliği.

"Ama niye? Ben seninle hemen kavuşmak istiyorum" yalvarırcasına çıkmıştı sesi. Bir düşünmedim değil,ama mümkünatı yoktu.

"Olmaz dedim Suat,1 ay'a yakın yapacağız" atarlanarak,kapıdan çıktım. Kumru'nun yeni yeni yürümeye başladığını farkettim. Devlet sırrı değil ya ne olacak?

Aşağı indiğimde eslem'in haberlere baktığını gördüm. Gözleri iri iri ekrana bakıyordu. "Ne oldu?"

"İdil, çabuk ve gel kızım görüntülerin çıkmış!" Bağırarak bana el kol haraketi yapması sonucunda hızla yanına gittim, ani dönüşüm yaparak ekrana döndüğümde dehşete düşmüştüm.

Ediz ile öpüştüğümüz zaman cam'ın dışarısından çekilmişti. Altında ise dikkat çeken cümleyi okudum 'Ediz Ergin ve İdil Diyar'ın sarmaş dolaş fotoğrafları görüntülendi!'

"Nasıl çektiler? Oralar cok güvenlikli olmalı" eslem'in uyandırmasıyla birlikte bunu Ediz'in yaptığını anladım. Durmayacaktı. Keşke o gün arabayı ben sürmeseydimde hiç tanışmasaydık, arabadan çıkmasaydımda beni görmeseydi.

Ediz'in onca hatasına katlanmıştım daha tekrarlanmamalı.

Bu ayrılık onu ağlatır belki.

Ediz Ergin

Attığım haberle birlikte orayı darmadağın etmiştim,Tufan'ı sıkıştırmıştım. Kısaca onları sıkıştırmıştım. Bir yere gidemezlerdi,idil'i zorlada olsa alacaktım.

Uçak'ın sallantısıyla birlikte yere düştüm.

"Kahretsin! Hasan,gelsene!' kükrememle kollarımda bitti. "Söyle pilota düzgün sürsün!" Yeniden yerime sertçe oturunca plan yapmaya başladım. Onlar evlenmeden gitmeliydim...

İdil Diyar

"Sarmaş dolaş fotoğrafların çıkıyor ve sen hala evlenmiyorsun! Bu beni istemediğin anlamına geliyor!"

Suat'ın haberler içinde bilmem kaçıncı bağırışıydı.

"Farkındaysan senden önce ben Ediz'leydim! Bu çok normal!"

Bu defa bende ona çıkışmıştım.

"Anlamıyorsun..!" Gözleri dolmuş ve elleri kafasına gelmişti. "Seni çok seviyorum İdil...ve seni...edizle görmek canımı yakıyor..." Fısıldamaya başlamıştı. Yere bakarak tüm döngüyü düşünüyordu.

"Bende seni seviyorum Suat..ama daha ailenle tanışmadım ve ben....yani yıldırım nikahı değilde,bu evden uslübunce çıkmak istiyorum.En başından hayalimdeki gibi..." Gözleri bana döndü ve artık kendine gelmişti.

Tebessüm ederek dudaklarını dudaklarıma bastırdı,kısa bir öpücük ardından beklemediğim anda önümde diz çöktü.

"İdil Diyar,benimle uslübunce evlenir misiniz acaba?"

Kelebekler uçtu,solan çiçeklerim suat'a açıldı...

🪶

Akşam üstü Güneş'in batışını izlemek üzere ben,kumru ve annem dışarı çıkacaktık. Üstümü giyinip kapıyı açtığım sırada önümde abimi gördüm,ona anlamaz gözlerle baktım.

"İdil,bir konuşalım mı?" Başımı sallayarak ona yol verdim.

"Abi ne oldu? Artık adam akıllı anlat,1 yıl geçti ve hiçbir şeyden haberim olmadı"

"Biliyorum..." Koltuğa oturduk.

"Ee abi,anlatacak mısın?"

"Ediz geri dönmüş" hızla ve aniden bunu söyleyince derin nefes aldı,sanki bunu zor söylemiş gibi.

Ben öylece bakakaldım fakat abim bunu söyleyip gitti. Abim gitse bile uğradığını şaşkınlıkla hala durduğum yerdeydim.

Ediz mi geliyor?

Gelsin, artık korkmayacaksın. Onunla bir arkadaş oldunuz

Doğru. Arkadaş. Arkadaş olduk.

🪶

"Ee İdil,abimle yıldırım nikahı yapıyor muşsun? Bana yapmayacağım demiştin." Kurmunun yemekler konusundan bu konuya geçmesi şaşırtmadı. Bir bankta güzel mi güzel parkta oturuyorduk.

"Evet...hızlandı biraz" tebessüm eşliğinde kelimem annemin suskunluğunu bozmadı.

"Hmmm. Siz sevmediniz mi yoksa zümrüt hanım?" Anneme yan bir bakış attığında sinirlendim. Annem hala etrafa bakıp sessizce duruyordu.

"Başka konu yok mu kumru?"

Sorduğum sitemli soruya imalı şekildedir baktı sonra konuştu.

"Hmm başka konu var"

"Tamam onu konuşalım" tebessümle karşılık verdim.

"Ayy şu Ediz Ergin! Ne kadar yakışıklı.." içi gide gide söylemişti birde!

Allah'ım beni mı sınıyorlar!

Bilerek yapıyordu,cevao vermeyecektirm. Sustum ve telefondan ediz'in fotoğraflarına bakmasını izledim. İsmini duymak beni tedirgin etmişti ve kumru bunu fark etmişti.

"Ne oldu İdil? İyi misin?" Endişeliymiş gibi çıkan sesini yırtasım geldi.

"İyiyim,ne oldu ki?" Tebessüm ederek birden ayağa kalktı.

"Artık gidelim" dedi çantasını koluna takarak, Annem sessizliğini bozdu.

"Ben kızımla biraz daha kalmak istiyorum, siz isterseniz gidersiniz" Annem kumruya bakma zahmetinde bile bulunmadan benj koluna alıp diğer banka çekti.

"İdil Yıldırım nikahı ne? Başımıza iş mi açacaksın!?" Annem fısıldayarak bağırdı resmen.

"Anne... yani baştada dediğim gibi,ben suat'ı seviyorum"

"Seni buraya yollamak benim hatam..." Pişmanlıkla yere bakarak dondu.

"Hayır anne, hiçbirşey senin suçun değil.Abim için geldim zaten değil mi? Hem gerçek aşkımıda buldum-"

"O zaman aşık olduğun kişinin yanında ol" keskin ve kararlı sesi vardı. Edizden bahsediyordu...

"Anne,kimden bahsediyorsun?"

"Edizden"

"Edize aşık değilim" yalan.

"Aşıksın"

"Benden iyi mi bileceksin?"

"Evet,sen benim kızımsın,ne hissettiğini biliyorum." Ben sinirden dört dönerken o sakince karşılık veriyordu.

"Anne-"

"Ne hissettiğini biliyorum dedim ya kızım. Açıklama bana, birşey söylemek zorunda değilsin. Ediz'e aşıksın ve bunu ne zaman farkına varmak istiyorsan var" kalkıo gitti ama hala aynı yere bakakalmıştım.

Aslında farkındaydım,ama ediz canımı yakıyordu.

🪶

Ediz Ergin

İstanbul'a çoktan varmış ev bile tutmuştum. Geriye tek birşey kalmıştı,ya ters köşe yapıp yıldırım nikahı yaparlarsa?

Onların konumlarını alıp takip ettirmeliydim. Duygularım idil gelene kadar devre dışıydı. Onu koklamak,ona sarılmak istedim,çok kez. Ve yaptımda,ama şimdi yanımda yoktu.

Öylesine pişmandım ki, öylesine içim yanıyordu ki.

Bazen kalbime değiyor ve orayı pasparlak ediyordu. Ben çocukluğumuzu istiyordum...

🪶

Ediz ile Tufan'ın ailesinin yemek toplantısıydı. İdil seslerle uyandığı uykudan mayışık şekilde kalkıp kapıyı açtı. Kapı sesiyle herkes sustu ve o yöne baktı.

İdil baktı.baktı.baktı. Edizler gelmiş!

Hızla bütün odaları aradı, üstünde pembe geceliği ile. Tufan abisinin odasında onları yastık savaşı yaparken gördü. Kaşları çatıldı çünkü bu kadar eğlenceli oyunu onsuz oynamışlardı.

"İdil ne vardı biraz daha uyusaydın?"Abisinin sitemli sorusuna karşın inadına yastık alıp yatağa çıktı. Onlar yerde iken o yataktaydı sebebi ise boyuydu. Çok kısaydı.

Yastık alıp ediz'e attı. Ediz ilk başta şaşkın gözlerle idil'e baktı. Sonrasında oda yastık alıp idil'e attı. Tufan onları sinirli sinirli izliyordu. İdil ve ediz ise oynuyordu. Gülüşmeler başlayınca ediz idil'in kahkahasına gülmüştü. Çok komik gülüyordu.

"İdil, şöyle gülmeden oynasan" dedi Ediz kahkaha içinde.

"Yooy banana" idil daha yeni yeni konuşuyordu.

Ediz gülmekten yastığı düşürdü,Tufan hala onlara baka baka sıkılmış ve gitmişti. İdil yere inmek için edizin kucağına atladı.

Ediz aniden sımsıkı tutunca şaşırdı.

"Haydii ediz oyun!" Ediz sırtına vuran minik eller karşısında sıkılarak idil ile yer oturdu ve legoları çıkarttı. "Tamam oynayalım,ama şunu söyliyeyim evi yaparken düzgün yap" idil başını hızlıca sallayıp legolara saldırdı.

Uzunca oyun oynadılar,tufan bir süre sonra kontrol için odaya girince legoların üstünde uyumuş bir idil ve onu izleyen bir ediz gördü.

Ve tabiki tufan ile ediz yine kavga etti...

🪶

Masadaydım. Nikah masasında suat ile birlikte evleniyorduk.

Ne çabuk geçmişti zaman, yada bana mı öyle gelmişti?

"Evet idil diyar,Suat kılıç'ı kocanız olarak kabul ediyor musunu?" Sorusuna cevap vermem 6 saniye sürdü.

"Evet" normal ses tonuyla ve normal bir yüz takılıp cevap verdim.

"Peki siz Suat kılıç,İdil Diyar'ı karınız olarak kabul ediyor musunuz?"

"Evet" heycanla gülümsedi,bende ona karşı tebessüm ettim.

Suatla şuan evliydik.

Evli.

​​​