O odanın içine girecektim ne olursa olsun ne vicdanım nede merakım susmazdı ama bunu şuan yapamazdım. Bir görevli adam elin olduğu kapıya gitti ve orayı perdeledi şifresi mi vardı birde? Yuh! O şifreyi bulacaktım. Karşıdaki kapıya donup kalmışken aşşağıdan ses geldi.

"Akça,gelsene misafirlerimizle tanış"dediğinde sanki misafirlere üstünlük göstermek amacıyla çağrıyordu beni ama neden?

"Geliyorum"dedim sırıtarak. Aşşağı indiğimde iki adam,üç kız vardı fakat şurası gözüme çarpmıştı. Kızların saçları niye hep aynı boyuttaydı?

"Hoşgeldiniz efen..." Dediğim anda Baranın sesi susturdu beni. "Onlara nazik davranma, biz seni bulamasaydık onların elinde esirdin" dediğinde donup kalmıştım. Niye hep şaşırıyordum fazlamı bilgisizdim. "Nasıl yani?"dedim aynı samimiyetle. "Bilmediğin bir sürü şey var"

Akçam,ismim saf,iyi niyetli ve temiz anlamına geliyordu. Tam tersliyecektimki buna babası engel oldu.

"Akça,oturmaz mısın seni öldürecek insanlarla sohbet et"dediğinde ne yapacağımı bilmiyordum,burada boş boş imalarla boğulacağıma sırlarını öğrenirdim.

"Yok, maalesef önemli bir işim var"

"Sen kimsinki önemli bir işin olsun?"dedi birden misafir gelen kız.

"Bu evde dış kapının mandalı olarak oturan bir kız olarak hiç bir şekilde eğitim almamış zavallı misafirimin sözünü dinleyeceğimi düşünmüyorum."dediğimde kalkacaktı ki yanındaki onu durdurdu.

"Bu ailenin nasıl pislik olduğunu bilmiyorsun, bizimle gelirsen seni aydınlatırız."dedi misafir olan iki erkekten bir tanesi sıcak bir tebessümle.

"Karım yerini gayet iyi biliyor merak etmeyin. Gelip tıkındığınıza ve hedefinize ulaşamadığınıza göre gidebilirsiniz buyrun"dedi sertçe kapıyı göstererek baran.

"Ben en iyisi çıkayım" dedim ve yavaşça yukarı çıktım.

Karşımdaki kapı oturdukları yere paralel olduğu için görmeleri imkansızdı. Sanki kapıdan ses gelmiş gibi görevliyi çağırdım.

"Bu ne ses? Hasan buraya gelebilir misin?" Hasana yeni alışmıştım Krallığa yakın tek görevliydi.

"Buyrun Akça hanım?"

"Bu kapıdan ses geliyor rahatsız oldum halledin bir" dediğim an gerildiğini hissettim.

Tam şifreyi görecekken arkadan baranın sesini duydum.

"Akça konuşucaz gel" konuşmanı sikeyim zamanımı..

Şifreyi görememiştim, gerçekten şanssız bir insandım bunu biliyordum ama bu kadarda değil be!

Baran çoktan odaya girmişti bile,kapıyı açtığımda direk konuşmaya girdi.

"Akça, hep dikkatli olman gerekiyor ama artık ekstradan dikkatli olman gerek" dedi endişeyle.

"Niye nolduki?"

"Bak,abin seni uzun süredir hem o kasabanın hemde bu kasabanın insanlarından koruyor"dediğinde duraksadım. Abicim biz burada film mi çekiyoruz?

"Ne demek istiyorsun anlat toptan"

"Bir kitap var, o kitap bütün soyu çürümüş veya çürümemiş insanların hayatını kurtarıcak bir kitap. Ve senin soylarının mazisine bakarsak o kitabı bulabilecek tek kişi sensin ve aynı zamanda kitabı çalıştırıcak tek kişide sensin."

"Baran dediğinden hiç birşey anlamıyorum."

"Kranis soyunun mazisindeki zeki insanlar bir kitap buldu,o zamanlar Kranis çürümüş hiç bir değer kalmamıştı fakat senin dedenin amcası bulana dek. Kitaptaki büyüler aynı zamanda yazılar oldukça kutsal. Kitabı bulan kişi, bütün ipuçlarını sana saklamış. O kitap çok kutsal" ben herşeyi yeni yeni kavrarken zaman geriye aktı ara ara rüyalarım aslında rüya değil miydi? Kabuslarım gerçek miydi?

"Abim pe.."

"Abi seni niye iyi büyüttü sanıyorsun oda bilirdi savaş ortasında seni bırakmayı"

"S-sen bunları nerden biliyorsun baran?"

"Misafirler,onlardan daha yeni öğrendik. Babam bile o kitaptan ümidi kesmişti Akça"

"Baran dediğin şeyler... O kadar kolay değil ben hiçbirşey bilmiyorum"

"Biliyorsun Akça birşeyler biliyorsun İnan ki. Seni kendi halinde bırakıyorum" dedi ve tam çıkacakken;

"Banyodaki geceliği o kadar açık yere koymana gerek yoktu kıyafetlerini koklarken görürdüm.."dediği an gözlerim açıldı ve anında banyoya koştum o ise kahkaha atıyordu.

⚜️

Sakin ol Akça sakin oll!

Bu sabah kahvaltıya inmemiş,kapıdaki yardım eli ile baranın söylediklerini düşünüyordum. Eminim ki birazdan Baranın babası beni çağracaktı.

Dünki taktiği uygalayacaktım fakat başka bir görevli olması gerekiyordu.İçimden geçenler oluyormuş gibi fuatı gördüm ve ona doğru yürüdüm.

"Fuat şurdaki odadam sesler duydum rahatsız oluyorum lütfen bir bakar mısın?" Aynı gerginlik,aynı gözler,aynı taktik...

"Tabikii" eli şifre koluna değimişti ve daha kapı açılmadan gördüğüm şifre beni dehşete düşürdü.

1945

Annemle babamın ölüm yılı,kabus yılım ve değerli 10 yaşım.