Bu benim ilk hikayem lütfen oy veriniz

Alarımın çalmasıyla banyoya girdim. Banyodan çıktıktan sonra hazırlanmaya başladım kendimi

size tanıtayım ben Buse Yılmaz 23 yaşındayım Mardin'de yaşıyorum neşeli birisiyim çok güzel bir çekirdek ailem var. 2 abim var ikiside asker Fırat abim 26 yaşında Mert abim de 25 yaşında babam da albay 45 yaşında annem ise doktor 40 yaşında ben annemin yolundan yürüdüm abimler ise babamın yolundan yürüdü mesleğimi çok seviyorum abimler ve babam 5 gündür evde yoklar bir operasyondalar.

Ama bu gün gelicekler ve ben onları göremicem nöbetçiydim

ben bunları anlatırken makyajımı sade bir şekilde yapmıştım. Üzerime beyaz bir crop altımada siyah bir keten pantolon giyip ayakkabı olarakta tabikki beyaz spor ayakkabılarımı giydim ve artık hazırdım aşağı indim masada sandiviç duruyordu canım annem nöbete gitmeden önce bana sandviç bırakmıştı sandviçimi yedikten sonra gidebilirdim kapı çaldı kapıyı açınca annemi gördüm hemen sarılıp yanağını öptüm

"Hoşgeldin annecik yoruldun mu nöbete?" Dedim cıvılcıvıl sesim ile

"hoşbuldum kızım çok yoruldum sıra sende fazla yorma kendini"dedi

" tamam annecik ve büğün abimler ve babam gelecek" dedim

"evet sağ Salim gelsinler işallah" dedi

saate baktım 08:20 di buçukta orda olmam lazım

annnemi öpüp evden çıktım arabama binip hastaneye gittim.

hataneye gittiğimde sakindi 2 ameliyata girdim başarılı geçmişti benlen birlikte 6 kişi kalıcaktı nöbete 5 hemşire birde ben doktor olarak

şimdi ise oturmuş uykum açılsın diye kahve içiyorum saate baktığımda 12 olduğunu gördüm annemi arıycaktım ki hastaneye sürü halinde askerler girdi aralarından tanıdık bir ses

"SEDYE GETİRİN!" Diye bağırdı bunu duyan hemşireler hemen sedye getirdiler ben de maskemi takıp yanlarına gittim sedyede 1.90 boyunda bir adam yatıyordu asker ünüformasıyla

ohaaa çok uzun bu içimden dedim adamın sağ omuzunda ve karnından isabet kurşun vardı çok kan kaybetmişti

kimseye bakmadan

"Hemen ameliyatı hazırlayın" diyip 2 kadın hemşire önden gidip hazırlamaya başladı bende ameliyata giriceken biri kolumdan tuttu tutana baktığımda Fırat abimdi

" bana bak komutanım ölürse seni öldürüm"dedi

" kardeşini öldürür müsün abişşş" dedim ve bişey demesini beklemeden ameliyata girdim

Ameliyat iyi geçmişti kan kaybı fazla olsada inatçıydı ama 1 hafta hareket edemezdi şimdi kapıdaki askerler haber vermeye gidecektim maskemi çıkardım eldivenlerimide çıkarıp elimi yıkadım ameliyat kapısını açtım açmaz olaydım açtığım gibi sorular sormaya başladılar aslan babam olaya müdahale etti

"Bir susunda kızım anlatsın durumu" dedi herkes sustu

" sağol baba, hastanın durumu iyi ama 1 hafta harket edemez yarın normal odaya alırız"dedim herkes şaşırmıştı aralarından biri " albayım sizin kızınız mı vardı" dedi babam şuana kadar söylememişti heralde

mağara adamım be

" var yunus" dedi bunu demesiyle Fırat abimle mert abim bana sarılmışlardı bodoslama atladılar desek daha iyi olur dedi nefes almıyordum bunu kızaran yüzümle babam anlamış olacak ki

" bırakın lan kızımı boğucaksınız" dedi bunu demesiyle Fırat ve Mert abim ayrıldılar ve sonra babam bana sarıldı "maşallah 1.80 yanında beni 1.60mışın ortama giriş şekli" dedim babamın kulağına doğru

aralarından biri " çok kısasın sen "dedi Fırat abim konuşmaya başladı

" yerinde olsam öyle konuşmazdım bir kafa atıyor insanlar bayılıyor so-"dedi ve devamını mert abi getirdi

"sonrada anlım şişti diyip zırlıyor" dedi abimlerin dediklerine babamda dahil herkes gülerken ben sinirlice abimlere bakıyordum

telefonum çaldı elimi cebime atım arayana baktım

'açmasan terlik geliyorrr' diye kaydettiğim annem arıyordu telefonumu açtım

" kızım babanları sabahtandır bekliyorum ama yoklar neredeler bunlar?" Dedi nefes almadan bunu duyan babam eliylen telefonu ver dedi babama verdim babam az ötede konuştu sonra yanımıza geldi

son...