Sabah şiddetli bir baş ağrısıyla uyanmıştım. Tabi çok normal tüm gece boyu ağladığım için normaldi tabi . Telefonumu elime aldığımda saat 1 olmuştu ve atlas da baya mesaj atmıştı ama okumadan telefonumu kapatıp geri komidinin üstüne koydum.

"Günaydın annee"

"Günaydın kızım "

"Anne ya pankek yapar mısınnn lütfen lütfenn"

"Tamam prensesim yaparım"

"Saol annemmm"

Annemi öptükten sonra oturma odasından çıkıp lavaboya girdim elimi yüzümü yıkamaya başladım . Sonra kapı çalmıştı annem bakmış olacakki kapı açılma sesi gelmişti.

"Kim gelmiş anne"

Demiştim ki karşımda atlası gördüm .

"Ben odamdayım"

Diyip odam geçip kapımı kapattım ama atlas beyde hemen peşimden gelmişti.

"Ne var Atlas "

"Zeynep yapma böyle güzelim lütfen"

"Ne yapayıyorum ben atlas dün ki yaptıklarını çok kolay mı unuttun dur ben sana hatırlatayım ordaki tanımadığın bi kız için bana bağırdın"

"Bitanem çok özür dilerim gerçekten böyle olsun istemedim bi anlık öfkeyle oldu "

"Sende gelip bana patladın dimi"

"Zeynebim çok özür dilerim sevgilim bir daha olmayacak yemin ederim affet beni çok pişmanım "

Gerçekten de pişman gözüküyordu. Ona kıyamıyordum ama gerçekten de aklıma geldikçe öfkeleniyordum.

"Bir daha böyle bir şey olursa asla afetmem haberin olsun"

"Bi daha olmayacak sevgilim"

Sarılmıştık o kadar sıkı sıkı sarılıyorduk ki hiç ayrılmaya niyetimiz yoktu fakat annemin seslenişiyle sarılmayı bırakmak zorunda kaldık.

"Çocuklar yemek hazır hadi gelin"

"Tamam anne geliyoruz"

Atlasla el ele tutuşarak içeriye geçtik.

"Ellerine sağlık Semiha annecim"

"Afiyet olsun oğlum benim"

"Ohh oh siz beni unuttunuz bakıyorum da "

"Hemen kıskan zaten kızım"

"Neyse annecim ellerine sağlık biz odadayız"

"Tamam kızım unutmadan söyleyeyim akşam düğn var hep beraber gideceğiz haberiniz olsun"

"Tamamm"

Odaya geçtik çünkü annemin yanında pek rahat olamıyordum.

"Atlas ya benim elbise seçmem gerek"

"Neden güzelim"

"Ee akşam düğüne pijamayla mı gideyim yani"

"Evet"

"Saçmalama sevgilim ya"

"Bir kez de beni dinlesen olmuyo dimi"

"Yok olmuyor valla"

Kapımı açıp anneme seslendim.

"Anne benim siyah elbisem senin dolabında kalmıştı onu giyeceğim akşam"

"Tamam getiririm istediğin zaman"

Kapıyı kapatıp sırıtarak geri atlasın yanına geldim.

"Şuan bu sırıtmanın altında birşey yatmıyorsa bende birşey bilmiyorum"

"Ne alaka aşkım ya "

Cilveli şekilde atlasın oturduğu koltuğumun yanına gittim çünkü elbiseyi giymem için ikna etmem gerekiyordu ve anca bu şekilde ikna edebilirdim onu.

"Ne isteyeceksin söyle hadi"

"Aşkım elbiseyi giyebilir miyim "

"Asla olmaz zeynep"

"Neden ama ya "

Kalkıp birden kapıya yönelip kitleyip geri geldi ve beni bir anda kucağına aldı.

"Atlas napıyorsun ?"

"Az önceki cilveni şimdide yap yap ki seni öpecek bir nedenim olsun "

"Hmm diyorsun"

"Diyorum"

"Ama maalesef yapmayacağım"

Dedim. Kucağından inecektim fakat beni bırakmadı hatta öpmüştü bile

" Atlas ya sen beni böyle her fırsatta öpecek misin "

"Elimde olsa her zaman da öperim ama sen kızıyorsun bu seferde sevgilim"

Kucağından inip koluna vurdum.

"Kızdın mı sen bana insan hiç sevgilisine kızar mı ayıp"

"Atlas sen bence eve git bende hazılanayım sevgilim hadi tekrar bekleriz"

Resmen kovmuştum ama hakketti oda beni sinirlendirmeseydi.

                        ~SON~

Düğün bölümü mükemmel olacakkk dostlar 🥳