Evet atlası öpmemin üstünden saatler geçti ve ben hâlâ çok utanıyordum neden öptüğümü de bilmiyorum offf keşke öpmeseydim yaa

"Zeynep iyi misin kızım ateşin mi var kıpkırmızı olmuşsun"

"İyiyim Zeliha teyzecim"

"Kıpkırmızı olmuşsun git elini yüzünü yıka atlas oğlum sende lavabonun yerini göster Zeynep'e"

"Yok yok ben bulurum ya"

"Gel Zeynep inat etme işte"

Allah'ım lütfen dalga geçmesin hatta hafızası falan silinsin nolur yaa

"Noldu küçük hanım ateşin mi var ?"

"Hı ateşim var "

"Ne hastalığı dur buldum ben utanma hastalığı mı ?"

Pislik mağara adamı ya dalga geçiyordu bide sanki isteyerek öptüm

"Komik misin sen yaa"

"Evet birazcık öyleyim"

Lavaboya girip kapıyı kilitledim aynaya baktığımda gerçekten kıpkırmızı olmuştum off kendimde en sevmediğim özelliğimde buydu

"Hadi küçük kız daha kaç saat daha orada kalacaksın?"

"Ya sen gitsene ya sapık herif"

"Beni öpen sen sapık olan ben çok iyi ya"

"Ya bilerek olmadı ya dalga geçip durmasana"

"Aynen kesin bilerek olmadı"

"Oraya gelisem seni gebertirim atlas dalga geçme"

"Tamam tamam çık hadi"

Kapıyı açtım ama atlas bey hâlâ gülüyordu. Pislik insan ya tüm suç bende zaten sen ne diye gidip çocuğu öpüyorsun ki ah zeynep ah

"Ya atlas gülmesene artık ya off"

"Tamam tamam gel hadi içeriye geçelim"

"Anne artık eve gitsek hem evi de toplamamız lazım"

"Evet kızım doğru söylüyorsun gidelim"

"Tamam bizde yardıma gelelim o zaman"

"Siz zahmet etmeyin Zeliha teyze"

"Yok kızım ne zahmeti"

Ya Allah'ım ben bu çocuğu her dakika görmek zorunda mıyım ya

Eve geleli baya olmuştu temizlik yapmıştık ve dağılan her yeri topladık. Tabi banada 4 saat boyunca bakım yapsanız ben de pırıl pırıl olurum yanii

"Anne yeter artık heryeri temizledim çok yoruldum ya ayrıca brnim ayağım daha yeni iyileşti benden bu kadar valla"

"İşine gelmedi dimi tembel "

"Ya anne ne alaka yaa"

"Çok alaka kızım"

"Anne ya brn bahçeye iniyorum daraldım bayılacağım deterjan kokusundan"

"Bende geliyorum senle küçük hanım"

"Ya sen salsana beni ya"

"Malesef olmaz"

"Mağara insanı"

"Aynen ondan"

Üstüme siyah Hırkamı aldım. Çünkü akşamları havaları çok soğuk oluyordu.

"Atlas sana birşey sorabilir miyim?"

"Sor küçük hanım "

"Baban nerede?"

"Yurtdışında işleri var o yüzden orada arada bir bizim yanımıza geliyor."

"Anladım iyiymiş"

"Senin baban nerede? küçük hanım"

Yutkunamadım. babam bizi terketmişti hemde hastanede ona en ihtiyaç duyduğum zamanda bizi terk etmişti.Aradan 3 sene sonrada ölmüştü zaten

"Bilmiyorum "

"O da ne demek öyle?"

"BİLMİYORUM DEDİM YA ATLAS GELMESENE ÜSTÜME"

Arkama bile bakmadan ağlayarak eve koştum bana bu durumu yaşatan babamı asla affetmeyeceğim.

"Zeynep noldu kızım?"

"Yok birşey anne rahat bırakın beni nolur "

Odama geçip kapımı kitledim ve ağlamaya başladım. Öylece kaç saat ağladım bilmiyorum en sonunda gözlerim kararmaya başladı sonra da olanlar olmuştu zaten.

                           ~SON~