Eve gelmiştik bende hemen ılık bir duş alıp odama geçmiştim. Biraz telefonda gezinirken bildirim gelmişti.

Atlas: nasılsın küçük kız?

Siz: iyiyim çok mu özledin beni 2 saat geçti alt tarafı

Atlas:çok özledim o yüzden annemle size gelicez birazdan seninle konuşacaklarım da var

Siz: bekliyorum

Atlas: :)

Aradan 5 dakika sonra Zeliha teyze gil gelmişti onlar içeride oturuken biz atlasla benim odadaydık.

"Ee atlasişko ne konuşacaktın benimle"

"Lafı çok uzatmayacağım "

"Tamam dinliyorum"

"Zeynep bitanem benimle çıkar mısın ?"

Açıkçası bunu beklemiyordum. Şaşırmıştım

"Evet"

"Gerçekten mi ?"

"Gerçekten"

Atlas bu cevabı beklemiyor olacakki şaşırmıştı. Kaç dakika boyunca birbirimize sarıldığımızı saymamıştık bile.

"Kalk annemgilede söyleyelim gizli kalmasın"

Olur anlamında kafamı salladım ve el ele tutuşarak içeriye geçtik.

"Anne biz size birşey söylemek istiyoruz"

"Söyleyin kızım"

"Biz atlasla çıkmaya karar verdik"

"Duydun mu Zeliha hayallerimiz gerçek oldu "

"Duydum duydum çok şükür Allah'ım"

Hep beraber sarılmıştık ve kaç saat konuşmuştuk saat geç olunca atlas gil kalktılar.

"Görüşrüz zeliha teyzem"

"Artık zeliha anne diyeceksin kızım"

"Tamam zeliha annne"

"Oy kızım hayallerim gerçek oldu"

Atlasa da sarılıp veda ettikten sonra direkt uyumaya geçtim çünkü çok yorucu bir gündü

"Sultanım iyi gecelerr"

"İyi geceler prensesim"

Odama gidip yatağıma geçtim

Atlas:uyudun mu prensesim

*ATLAS kişisini ATLASIMM diye değiştirdiniz*

Siz: uyumadım ama uyurum şimdi

Atlasımm:tamam güzelim fazla geç yatma dinlen yarın da biraz işim var benim merak etme

Siz: Ne işin var acaba

Atlasımm: öyle birkaç bişey işte boşver güzelim uyu sen yarın yine konuşuruz.

Ekranı kapatıp hemen uyumaya koyuldum.

Sabah olmuştu atlastan hiçbir mesaj yoktu . Merak etmiştim açıkçası

*Atlasımm aranıyor*

5 kere aramama rağmen açmamıştı ve gerçekten çok endişeleniyordum. Zil çalmıştı atlasın geldiğini umut ederek kapıya yöneldim ama gelen kişi Zeliha teyzeydi

"Hoşgeldin zeliha anne"

"Hoşbuldum kızım"

"Gelsene ayakta kaldın"

İçeriye geçip hep bareber oturduk sadece atlas eksikti. Tam ortamda sessizlik oluşmuştu ki telefonum çaldı bir numara arıyordu.

"Alo zeynep hanımla mı görüşüyorum"

"Evet benim buyrun"

"Atlas beyin yakınımısınız"

"Evet kız arkadaşıyım noldu"

"Atlas bey trafik kazası geçirdi hastaneye gelmeniz gerekiyor"

"Ne nasıl"

"hastaneye gelince detayları öğrenirsiniz"

"Anne kalkın çabuk atlas trafik kazası geçirmiş"

"Ne nasıl olmuş atlasım oğlum"

Taksiye binip hemen hastaneye gittik atlası yoğun bakıma almışlardı. Gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum.

                       ~SON~