7. Bölüm

Yedinci bölüm

Bir an şaşırdım . Sarılıyorduk ve ben ona yapışmıştım. Aslında ailemin trafik kazasında kaybetmek o kadar kötü bir duyguydu ki . Ona sarılmak onu öpmek sanki bir ilaç gibi beni iyileştiriyordu. Her ne olursa olsun ona değer verip onu yarı yolda bırakmak da istemiyordum . Beni her ne olursa olsun bırakmayacak bir aileye sahiptim. Ve Poyraz'ın ağzından şu cümler çıktı.

" Madem sen de beni seviyorsun . Benimle çıkar mısın ? "

" Evet her zaman."

Dedim içimi bir an kelebekler sardı Poyraz'la sevgili olmuştum. O okula geldiğim zamandan beri onu sevdiğimi çok şükjr şu an gördü .

" Hadi gel sevgilim duş al sen . Bende sana yemek hazırlayayım kaç saattir yemek yemiyorsun "

" Tamama sevgilim teşekkür ederim"

Poyraz'ın ağzından dinleyelim

Hayatımın kadını ile sevgili olmuştum . O kadar mutluydum ki onun zarar görmesini bile istemiyordum . Neyse . Hemen aşağıya indim ve Eflinimmm için yemek hazırlamaya başladım. Aradan yirmi dakika geçti ve Efline seslendim . Ama cevap veren olmadı demek ki halen duştaydı . Yukarı çıktım banyoya baktım Eflin duştan çıkmıştı . Ama üstünü giyinip hemen uyumuştu o yüzden ses gelimiyordu. Yiyeceği yemek de öylece kaldı ama boşver yarın yer artık diye düşündüm . Çok yorulmuştu ona ne kadar değer veriyorsam daha da fazla değer vermeliydim . Dudağına bir buse kondurdum. Ve uyandı . ( Maalesef )

" Ne oldu ? "

" Bişey olmadı güzelim seni istiyorum sadece "

" Şu an değil çok yorgunum . "

" Tamam bitanem farklı bir gün . "

" Olur hayatım. "

Dedi çok şaşırdım ama sevgilim di artık . Belinden tutup kendime çektim ve kalçasına dokundum olgundu kalçası . Ama sorun yoktu evlenince her zaman dokunup çocuk yapacaktık . Kalçasından elimi çektim ve sakince üzerini örttüm . Yavaşça yanına uzandım . Alnını öptüm ve diğer elimle saçını okşayıp uyuduk .