Yazılmış olanla yola çıkılırdı başlarken

Belirsizlikti ümidi güneşli kılan

Öyle bir teslimiyetki

Kader duysa sağır

Keder duysa kör olurdu

Tövben dilsiz yakarışların kimsesiz kalırdı..

Sen merhametsizliği yatak etmiştin kendine

Kırmayı yok etmeyi ev yapmıştın üstüne

Bitirmeyi gölgen

Seveni hor görmeyi gölge ...

Ziyan etmeyi nefes ettin kendine..

Dilenen mi sevgiye aç yoksa verenmi sevgiye tok. ..

Gitmeler kalsın sana diyemediğin kal demeler çıksın yoluna öyle doy ki sevgiye merhametsizlik vefasızca çalsın kapını..