Bu bölumü goren kiymetli ikurlarim yorum yapip oy verirmisiniz zorunda değilsiniz gerçekten begenirseniz tabi ama oy falan atilinca bi mutlu ve motive oluyorummm💞

gözlerimi aynı odada açtım karşımda pek değerli ikizim Güneş annem ve babam duruyordu

"Kızım iymisin "

"Bir günde çok fazla stres yaşadım ondandır sizin işiniz gücünüz vardır şimdi ben gidiyim görüşmek üzere"

"Gitmek?"

Güneşin gözlerine fokuslandım

"Gitmek ya güneş gitmek tabi seniyi bilirsin gitmeyi"

öz anneme döndüm ve gülümsedim

"Benim zaten bir evim var Şebnem hanım"

"Ya kızım öyle olurmu reşit değilsin sen bizimle kalmak zorundasın"

söyleyenezdim ki ben yıllardır oz kardeşime aşıkmışım aslında diye her gün Güneşi görüp utancımdan gebericem ve hâlâ ne hissettiğimi bilmiyorum ayağa kalktım

"şey ozaman benle gelseniz birkaç eşyamı alsam"

kafalarıyla onayladılar eve geldiğimizde her ne kadar istemesemde güneşte benimle geldi valizimi toplarken sessizce durup beni izlemesine sessiz kalamadım

"Sen niye gittin sen gittin diye beni suçladılar daha fazla zorbaladılar"

"Daha fazla? zorbalamak?"

"Senin yanına oturduğum günden beri yaşamadığım şey kalmamıştı dövdüler eziklediler tuvalete kitlediler saçımı kendim sıfıra vurmadım onlar vurdu ama yanında oturduğumda bana tek kötü davranmayan kişi sendin o yüzden kalkmadım ama daha fazlada dayanamadım yanlış anlama sana karşı hissettiği. sevgi aşk veya hoşlantı değildi (öyleydi) sadece arkadaş kardeş ve özlemdi çünkü birtek sen normaldin sana yalan söyledim annem geceyi sevdiği içon değil nefret ettiği için adımı Ay koydu daha bir sürü şey"

ben daha saydırmaya devam edecekken Günes birden beni kendisine çekip sıkıca sarıldi ve kokumu içine çekti kahretsin neden böyle yapiyordu ki onu sevmeyi bırakmam gerekirken o beni kendine çekip sarılıyordu ve bu anı bozmam gerekti

"Her şey hazır çikabilirmiyiz"

"Peki "

valizimi o aldı bende bilgisayar çantamı aldım Ankaraya gidiyormuşuz bir iki saatlik yolumuz vardı ben yolda uyudum çok yorgun çok halsiz çok bitkindim saray gibi bir evin içine girdik Güneşte benim kadar şaşırmıştı kapıyı hizmetçi açti

Salonda biri çocuk 5 kişi vardı 5 tane erkek bunlar bizim abilerimizmiydi? hepside ikimizi yiyecek gibi bakıyordu en büyük olanları konuştu

Sefa(büyük abi 22(yaş)): Anne ne olduğunu bilmediğimiz insanları eve alamayız hele Arif ve İnciden sonra

Hakan(4. abi 19): Abime katılıyorum anne

Mustafa(kardeş 12): ben yeni ablada abide istemiyorum

Burak(ikinci abi 21): Beni karıştırmayında umrumda değil

Serkan(3. abi 20 ): Ayy yeter ne yargıladınız insanları zaman göstericek Merhaba çocuklar ben 3. abiniz Serkan Veterinerim 20 yaşındayım isimleriniz neler

"Ben ay"

Mustafa: Ay ne be öyle isimmi olur

"Annem inciye koyacakmış bana koymuş şans eseri ne yapabilirim ki"

Güneş: Bende Güneş Ay ile zaten ortaokul arkadaşıyız Psikoloji bölümünde staj yapiyorum (oyle bisey varmi bilmiyom kicimdan uydurdum)

Serkan: Güzelmiş Ay sen ne yapiyorsun

"ben çalışıyordum buraya geldiğimiz için bırakmak zorundayım yeni iş bakacağim kendime"

Sefa: kesin sende inci gibi o pislik işlerden yapıyorsun

Ban buna bir şey diyemezdim ki tabiki kast ettiği gibi zina şeylerle uğraşmazdım ama Güneş biliyor ben kimseye karşi gelemem kavga edemem diklenemem

Mert bey(Baba):Yeterr susun lan ben size böylemi ögrettim bir kızla sizden küçük olan bir kızla böyle nasıl konuşursunuz odalarınıza

Mert bey öyle bir kükrediki ben bile korktum sonra bize dönup o kadar sevecen bir tavırla konuştu ki

Mert bey: yorgunsunuzdur ben size odalarınızı göstereyim odalarınız tam tamamlanmadığı için bu günlük aynı odada kalmanız gerekecek bir sorun varmı?

Güneşle aynı ayna "Sorun yok" dedik vardı ama ben orta okulda beni zorbalamadığı için güneşe aşıktım yanında acı cekiyorum lutfen bizi yüz yüze getirmeyin diyemezdim

ikinci kata çıktik ve bir odanın önünde durduk

Mert bey: Burası çocuklar içeride iki yatak var normalde odalarınız bu katta olacak zaten Sefa ve Hakan abinizde bu katta kalıyor

aman ne güzel cok sevdiğim iki abim Mert beyi başımızla onaylayıp odaya girdik soldaki yayağa kendimi attım Güneşte sağ taraftaki yatağa kendini bıraktı

Güneş: Sen abilerimizi ve kardeşimizi sakın takma değecek insanlar değiller belki ilerde düzelir

"Sağol"

ve derin bir uykuya daldım

Sabah bir hareketlilik ve telefon sesiyle uyandim basımda bütün abiler vardı Güneş etrafta gözükmuyordu

Sefa: bak dedim size pis işleri vardır diye Kocası ha kocası demek kim bilir boyle kac sevgilisi var

Hakan:Kalksana kocan arıyor

"Ne kocammı" Tarik abi arıyordu

"Telefonumu verebilirmisin"

Sefanın eline uzandığımda elini uzanamayacağim kadar yukarı kaldırdi

Serkan: ver kızın telefonunu vardır bir açıklaması

Sefa: Tamam ama hapörlörde konuşucaksın

Telefonu açtı haporlere aladı ve önume tuttu

Tarık: Alo Ay neden geç açtın telefonu iyimisin sana kötü davrandılarmı

"Tarık abi ben çok yorgunum sonra konuşsak"

Tarik: aaa aaa aldatiyormusun yoksa beni neyin var kız

Sırıttım sonrada sinirle Sefaya baktım

"Yok bişeyim abi iyiyim de bir sorun var"

Tarık: Seni düşmanlariyla falan evlendirmeye çalışmıyorlar değilmi gelip kurtarayım mı abicim

"Yok Tarık abi o değilde ben burda pek sevilmedim gibi gelebilirmisin "

Tarık:bak ne diyeceğim ben şuan yoldayım

telefonu kapattim herkes yüzüme değişik değişik bakıyordu konuştuklarimızı anlamamışlardı

Hakan: sen şimdi sevgilini bizim evimize mi davet ettin

tam sıkıştığım sırada Güneş elinle sürahiyle içeriye girdi

Güneş: kocası değil abisini davet etti sizin olmadığınız zamanda ona bakan adam ayrıca şuan burası Ay ile ortak alanımız çıkabilirmisiniz görevliye sordu saat daha 7 ve kahvaltı 9 da yapılıyormuş uyuyacağim

Sefa: bak bak bak kardeşini de korurmuş

Serkan: Abi çikalim odadan yeter ya ne darladınız insanları

odadan çıktılar bende Güneş e sarılip bilgisayarımı alarak odadan çıktım bahcedeki Çardağa oturup yazmaya başladım

"Ay ve Günes çarpan gök taşının etkisiyle dunyaya çakıldılar Ay tam düşmek üzereyken Güneş ona sıkıca sarılıp çarpmanın etkisinden kurtarmıştı ama kardeş olarak sevgili veya arkadaş değil kardeş ki bece bu her şeyden daha kuvvetli bir bağdı Ay kardeşiyle gökyüzünde dans edip kardeşinin işığıyla aydınlanabilirdi ama şimdi ya bu korkunç yanmış dünyayö düzeltmeleri yada kurtulup sonsuza dek gökyüzünde yaşamaları gerekiyordu."