o gün her zaman kinden deha heyecanlıydım . nedenmi? çünkü beklenen gün geldi , sınava girdiğim günden bu yana 1 hafta geçmişti. sonuçlar bugün saat 21.00 da açıklanacakmış, bugün heyecandan o kadar erken uyanmıştımki gözlerim kan toplamıştı .saatler 09.00 gösterdiğinde bir telefon geldi ,arayan başka bir yurttan arkadaşım nazdı kendisi şu dünyada her bokumu anlatacağım tek insandı, sevinçle açtım telefonu; -alo! naz nasılsın ?

+iyi sen? sınav sonuçların açıklandımı?

-hayır, henüz açıklanmadı, ama sat akşam 9 da açıklanıcakmış.offf çok heyecanlıyım ayrıca çok da korkuyorum. ya, ya kazanamazsam , o zaman bana güvenen herkesin güveni boşa çıkar. hicran gilede rezil olurum.

+ne alaka hicran gil kim ayrıca amk sen niye onlara rezil oluyormuşsun , onlara neki senden ?

-ya bu salak da girmiş sınava ne yapayım bide egolu egolu konusuyor o benim kurstan bi kız çok kendini beğenmiş birisi.birde gotik gibi giyinmeye başlamış fln ıyyy! yani.

+hmm anladım aman kafana takma ama lütfen kazan çünkü kazanamazsan diğer liselerde harcanırsın, ben sana diyeyim de .

- inşaallah kazanırımyaa neyse hadi görüşürüz ben sınav açıklandığında sana haber ederim tmmı?

+ tmm öptüm seni♥

- tmm hadi görüşürüz♥. dedim ve kapattım yicem ben bunu yaa gerçekten nazı çok seviyordum o olmasa bu şehirde ben bir çöptüm.

                                                                                                  * * *

akşam olmuştu telefonuma gelen bildirim sesiyle hortlamıştım yerimden.gözlerim uykudan kan ağlıyordu. uyuya kalmıştım kanepede.hemen hiç vakit kaybetmeden bildirimi kontrol ettim, mesaj konya güzel sanatlar derneğinden idi. hemen actım ve kazananlar listesinde kendimi görmek ümidi ile ayağa kalktım . listede aşağı kaydıkça korkum artıyordu. çünkü burda olma ihtimalim azalıyordu. Hayatım önümde son kalan iki kişi den biri olmama bağlıydı, ve hayatımı belirleyecek o hareketi yaptım. Ve artık tüm sonuçlar elindeydi. Ve - ne hayır! Bu bu olmamalıydı listede ... yokmuydum yani! Ama, ne , nasıl? Neyi yanlış yapmıştım? Neden yapamadım? Hemen nazlı aradım ve yapamadığımı, olmadığını söyledim. Ama beni asıl yiyip bitiren ailemin ve o hicran denen kendini beğenmiş kızın tepkisi idi. Allahım ne olur yine kızmasınlar, yoksa ciddiyim yüzlerine bakamam. dedim ve bu seferde ailemi aradım telefonu babam açtı;

-alo baba!

+efendim kızım nasılsın?

- iyimiyim bilmiyorum,baba ben ... sınavı kazanamadım.

Karşı taraftan bir iç çekme sesi geldi.ardından babam, kızım ben sana boşuna girme demedimmi o sınava, lüzumsuz para kaybısın sadece! Ben seni vatana millete , ahiretine bir faydan olsun diye!-...

Derken telefonu yüzüne kapattım. Geriye kalan hiçbir kelimesini dahi duymak istemedim. Şuan tek istediğim ağlamaktır ama biraz birileriyle görüşmek istiyordum ve buna uygun tek kişi naz dı. Doğruca çantama birkaç kıyafet doldurdum. Birkaç tanede makyaj malzemesi aldım ve yurttan izin alıp nazın evine yürüdüm. Geldiğimde saat 22.30 du kapıyı biraz çekinerek de olsa çaldım.

Kapı açıldı.