@iyiki.kitaplarim_v
|
Aslında her şey annemin beni zorla o yaz yatılı bir kuran kursuna göndermesiyle başlamıştı. Daha önceden gittiğim bir yer olmasına rağmen o yaz gitmek istememiştim. Tabii ki bu kararıma birazda okul ve birer psikopat gibi ortalıkta gezinen arkadaş ortamımda dahildi. Ben hep kendi kendime, "Eğer orada olmak istemediği annem de anlarsa beni buradan alır ve bende bütün yazı evde yatarak geçiririm," diye düşünmüştüm. Ama tabii ki bu şekilde olmadı. Gideceğim vakit yaklaştıkça içeme sığmayan duygular baş göstermeye başlamıştı. Neden bilmiyorum ama içimden bir ses orada birinin karşıma çıkıp tüm mizaç anlayışımı ve hayata bakış açımı değiştirecekmiş gibi hissediyordum. Ve öyle de oldu. Daha ilk gün sıkıntıdan oflayıp puflarken bir anda sınıf ortasında bir el bombası misali patlayan biri dikkatimi çekmişti. Esma... Kendisini daha ilk gördüğüm anda gerçekten çok sevmiştim. Çünkü enerjisi daima yerinde biriydi. O karnı ağrırken elinde sıcak su torbasıyla gezdiği zaman bile herkesi güldürebiliyordu. Kısacası o gerçekten harika bir insandı. Kurs için kendi yazdığım bir tiyatroyu oynamıştık. O günden sonra ben kurs içerisinde hep Yazar olarak bilinir oldum. Açıkçası bu hoşuma gitmiyor değildi. Nihayetinde yazar olmak isteyen bir insana olmak istediği şeyle hitap edilmesi onun için değişik bir histi. Ve ben bu sayede kursta neredeyse herkesi tanır duruma geldim. Oradan ayrılacağım aklıma geldikçe kendimi acıyla yutkunurken buluyordum. İşte tam da bu zamanlarda Esma yanıma geldi ve bana dediki, "Yazar, şöyle bizi anlatan bir kitap yazsana. Hatta ben hikayeyi bile buldum." Bu fikir ilk başta hoşuma gitti. Esma hikayeyi bana anlattıkça içimdeki kahkahaları tutamaz oldum. Yatakhanede, sınıfta, yemekhanede... Kısacası her yerde artık bu hikayeyi düşünür olmuştum. Esma arada bir yanıma gelip, "Ya yazar bir şu kitap işi ne oldu?" diye soruyordu. Bende boş bulunduğum bir vakit yazacağımı söylüyordum. Esma'dan sürekli hikayeyi tekrar ve tekrar anlatmasını istiyordum. O anlattıkça benim kafamda her şey şekilleniyor ve yerli yerince oturuyordu. En sonunda her şey kafamda şekillendiğimde gidip hikayeyinin tamamını Esma'ya anlattım. Yine kahkahalarla güldüğümüz harika bir hikaye olmuştu. Dur hemen sıkılma! O hikayeyi sende okuyacaksın birazdan. İşte Esma ile benim baş karakteri olduğumuz mizah kurgumuz tam olarak şu şekildeydi...
|
0% |