K.K -1

ben bir kırık kalemim. Mürekkebim etrafa dağıldı ve geçmiyor. Yayılmaya, etrafa kan kusturmaya devam ediyor. Kalemim beni affetmiyor. Sahibi onu bizzat kırdı. Sahibi, o kalem için öleceğini biliyordu. Sahibi ölmek istiyordu..

Hayat bittiği yerden tekrar başlar, külden tekrar koza dönüşür.

Hayat seni sürükler, beni süründürür.

Yaşamak istediği yerden koparılır insan.

Sevmek istediği yerden solar güller..

-1 Sokağı’

”Kim için buradasın?” Ruhum için.

”Babamı görmeye geldim.” İçimi donduracak şekilde gülümsedi.

”Baban burada değil.”

”Hayır babam burada.”

”Baban tam olarak arkanda küçük kız. Senin için açtığı mezara gelmeni büyük bir keyifle izliyor.” Kalbim ağızımda atıyor,gözlerim buğulanıyordu.

”Delisin sen.”

Arkama bakma isteğiyle dolup taşıyor, korkudan dönmek istemiyordum.

”Benim için kazdığınız kuyuya,baban şimdi seni itmek istiyor bal.”