Lema gece saatlerinde nöbete gitmek için arabasına bindi. Hastaneye girdiği sırada kapıda gürültü duyunca hemen oraya gitti. Kapıda biri kanlı eliyle karnını tutuyordu ve silahlı olduğu için hastaneye alınmıyordu. Lema hemen araya girdi ve :

"Bırakın ben bakarım siz sadece silahını alın çıkışta verirsiniz." dedi.

Lema ona sedyeye yatmasını söylediğinde sedyeye uzandı, soğuk bakışlarıyla ortamı daha da ürperiyordu.

"Neden silahla girmeye çalıştın, adın ne?"

"Robert, askerim ben."dedi Robert sesindeki soğukluktan dolayı fazla konuşmamaya çalıştı ama merak ettiği çok şey vardı. Sargılarını sarıp tedavi ettikten sonra istemeye istemeye konuştu.

"Yabancıymışsın, yarın gel son kontrolleri yapayım. Eğer almazlarsa bu kartı al ya beni ararsın ya da bu kartı göster güvenliğe problem çıkmaz."

"Bu arada yabancı falan değilim, teşekkür ederim sende bu kartı al eğer ihtiyacın olursa ara."

Lema Robert'ın davranışı üzerine biraz bozulmuş gibiydi. Eğer yarın ararsa diye numarasını kaydetti. Robert gittikten sonra Betül aradı.

"Efendim Betüül, söz verdim ya nöbet bitsin direkt eve gelicem."

"Lema umarım o elbiselerini getirmezsin ben kızlara da söyledim. Bekarlığa Vedadan önce aramızda bir parti yapalım dedik, nasıl fikir??"

"Ah Betül meşgulüm desem tamam diyeceksin sankii, tamam tamam yapalım sen nasıl istersen."