Robert yüzünü yıkayıp geldiğinde eski ciddiyetindeydi. Yemek yemedi ve öylece oturup Lema'yı izledi. Daha sonra ikiside gidip kıyafetlerini değiştirdiler ve Robert kendi evine gidip Lema'nın ailesiyle tanışmak için birşeyler giyindi.

Saat öğlen saatleri 3 gibi Lema ne zaman gelebileceklerini sormak için annesini aradı. Akşam yemeği için gidecekleri için ve o gün de boş günü olduğu için evde oturdu ve kızları aradı. Onlarla da konuştuktan sonra uykusunu iyi alamadığından televizyon önünde uyuyakaldı.

Telefon sesiyle tekrardan uyandı. Arayan Robert'tı. Soğuk ve ciddi sesiyle ona aşağıya gelmesini söyledi.

Lema aşağıya indikten sonra Robert onu bir yere görüşeceğini söyledi. Ama Lema pijamalı olduğundan gelmeyeceğini söyledi.

"Robert bu halde gelemem ben."

"Elbise falan giyin Lema . Gideceğimiz yer arkadaşımın balosu. "

"Peki annemgil ne olacak?"

"Zaten uzun sürmeyecek, amacım bizi görmeleri."

Lema etrafı kontrol ettikten sonra :

"Sen de içeriye gel bekleme , işim uzun sürer benim."

Robert içeriye girdi . Kendine bir bardak su doldurduktan sonra beklemekten sıkıldığı için Lema'nın odasının kapısını çaldı.

Lema Robert'a girebileceğini söylediği sırada saçını topluyordu.

"Saçını toplama , açık kalsın. " dedi Robert aynada Lema'yı izlerken. Lema da Robert'ın dediği üzerine saçlarını saldı.

"Acaba buraya toka mı taksam? Nasıl olur?"

"Fazla süslenmene gerek yok Lema. İyisin işte böyle. "

Robert kelimelerini seçerken dikkatli konuşuyordu.

"Üzerine ceket al , soğuk olur ."

Robert Lema'nın elbisesini boydan incelerken arkasını döndü .

"Arabada seni bekliyorum."

Lema arabaya bindi ve ikiside arabada hiç konuşmadı. Zaten Robert geldiğinden beri dünkü olanlar hakkında hiç konuşulmamıştı.

Lema geldiklerinde her zamanki gibi Robert'ın kapısını açmasını bekledi. Robert Lema'nın kendisine temasta bulunmadığını farkedince Lema'nın koluna girmesi söyledi.

Gayet iyi ve ciddi rolünü yapıyordu.

Lema Robert'ı yalnız bırakıp diğer kadınların yanına gidince birkaç tane kadın Robert'ın yanına gidip sohbet etmeye başladı.

Robert Lema'dan bir tepki bekliyordu ama Lema'nın umrunda olmadığını hatta balo sahiplerini onun yanında görünce kendi gitmeye karar verdi.

Zaten Lema hiçbirini tanımamasına rağmen hiç yabancılık çekmemişti. Belki de Robert'ı bu rahatsız etmişti.

"Sevgilim artık gitmemiz gerekiyor. " dedi Robert ve Lema'nın elini tuttu.

Lema konuştukları kişilere veda ettikten sonra Robert'ın peşinden arabaya gitti.

Robert sinirli halini saklamaya çalışarak Lema'ya:

"Herkesle gidip konuşunca ve benim yanımdan ayrılınca bayağı inandırıcı oldun be doktor. Tanımadığın herkesle sohbet ettin. Kiminle sevgili olduğun belli değildi. Benim yanımdan daha çok onlarla beraberdin."

"Ne yapsaydım Robert kuyruğun gibi peşinde mi dolansaydım."

"Evet Lema , gerekirse kuyruğum olacaksın. "

"Zaten sen ne dersen öyle olsun. Robert nasıl isterse onu yapacağım. Peşinden gideceğim. Çünkü Robert özel istihbaratta çalışıyor, o saygı duyulması gereken birisi."

"Lema artık sama laf yetiştirmeyeceğim. Ben ne dersem 2 katını söylüyorsun. Annelere gidince de silah zoruyla yapılıyormuş gibi davranma . Samimi ol biraz."

"Bunu sen mi diyorsun?"

"Doktor , iyi güzel konuşuyorsun da eve geldik . Rolüne girsen mi azıcık."

Lema kapıyı çalmasıyla annesi hemen açtı. Dünkü tedirgin tavrından eser yoktu.

Babası da asker ve birsüreliğine ayağından yaralı olduğu için devam edemeyen birisi olduğunda Robert'ı dikkatle dinlemiş ve belki de en çok o Robert'tan süphelenmişti.

Lema babasının tavrını kolayca farkettiği için Robert'a olan samimiliğini arttırmıştı.

Beklenmeyen şekilde Lema'nın aksine Robert daha heyecanlıydı. Bu yüzden Lema bir çok kez Robert'ı uyarmak zorunda kalmıştı.

Robert en sonunda evlilik konusunu açtı.

"Biz Lema ile en kısa sürede evlenmek istiyoruz. Sizin içinde uygunsa."

Annesi de Robert'ın telaşını farketmiş ve Lema'nın babasıyla tanışma heyecanına vermişti. Ama erken evlenmek isteyişini anlamamıştı. Yine de birşey demedi.

"Siz nasıl isterseniz bize de uyar. Ne de olsa sizin ilişkiniz bu. Ama ondan önce ailenle tanışmak isteriz."

Robert'ın boğazı düğümlenmişti. En çok da bu konunun açılmasından korkmuştu.

"Eğer isterseniz babamla tanıştırırım. Kendisi önemli bir iş için İsviçre de . Ama annem öldü."

Herkes kendini topladı ve babası boğazını temizledi.

"Siz kendiniz karar verebilirsiniz o zaman .

Yemeklerini yerken Lema babasının Robertla tanışmaları ile alakalı bir sürü sorunca istemeden tedirgin oldu masanın altından bacaklarını titremeye başladı.

Robert Lema'nın rahatsız olduğunu farkedince kendince onu sakinleştirmek için Lema'nın açıkta olan bacaklarına dokundu.

Lema bir anlık refleksle Robert'a tekme attı ve Robert'ın inlemesi odanın içinde yankılandı .

Annesi ve babası birbirlerine baktıktan sonra Robert'a iyi olup olmadığını sordular.

"Bacağımı sandalyenin kenarına çarptım. İzninizle lavaboya gidip kontrol edeyim. "

Lema ailesiyle tek başına kalınca hiç birşey söylemedi ve öylece susup Robert'ın gelmesini bekledi.

Yemeklerini yiyip birşeyler seyrettikten sonra Lema artık saatin geç olduğunu ve gideceklerini söyledi.

Robert ile beraber kendi evlerine geçtiler.

"O nasıl vurmaktır doktor. Sakinleştirmek istemiştim. "

"Beni sakinleştirmek sana kalmadı Robert. Artık alış , bugün de buradasın . İstersen buraya da yerleş. " dedi şakayla karışık.

"Lema ekip zaten ikimize ev tutmuş. Ben sana onu söyleyecektim. Eşyalarını topla vaktin varken yarın eve tanışalım. "

"Şimdi mi?"

"Evet , şimdi. "

"O zaman sana kıyafet getirmeme gerek yok."

"Bugün beni kapı dışarı etmeyeceksen eğer kıyafete ihtiyacım var. Sen üstünü değiştir istersen sana da yardım ederim , yani eşyalarını toplamakta. Zaten bir kaç parça al orada ihtiyacımız olan şeyler hazır. "