Lema kıyafetini değiştirmek için giyinme odasına giderken Robert onu yakaladı.

"Eğer iyi olduğumu düşünüyorsan böyle giderim işe. "

"Gece içmiş gibi duruyorsun."

"Az önce öyle demiyordun ama."

"Kusura bakma Robert bir daha olmaz."

Lema kendini hızlıca çektikten sonra kıyafetini değiştirip aşağıya indi. Gördüklerine abartı bir şekilde şok olmuş gibi:

"Sen yemek mi hazırladın? Nasıl yani sen sadece dışarıdan yemek yemiyormuydun?"

"Kendi başıma kalınca yemek yapmayı da öğrendim Lema. Sen de öğrensen iyi olur."

"Niye , sana yemek yapmak için mi?"

"İster kendine ister bana yap ama her gün dışarıdan yiyemeyiz. Özellikle 6 ay boyunca."

"Yoksa diyetin falan mı bozulur ajan?"

"Diyetim bozulmaz ama senin midenin bozulup dünkü gibi olmasını istemiyorum."

Lema yüzündeki kızarıklığı tekrar hissetti. Dönüp sanki kendine bir şeyler yapıyormuşcasına yüzünü saklamaya çalıştı.

"Her kızardığında yüzünü saklayacak mısın?"

"Ben mi neden kızarayım acaba?"

"Onu sana sormak lazım. "

"Beni hasta ettiğindendir."

"Bana hastasın yani. "

"Dün sana böyle şakalar yapmamanı söylemiştim. Bir ara gerçek anlamaya başlayacağım yoksa."

"O yüzden mi kızardın?"

"Ben orada yemek yerim Robert hadi götür beni yoksa ben kendim gideceğim. "

"Her utandığında kaçacak mısın Lema benden?"

"Senden mi kaçtığımı düşünüyorsun? Geç kalacağım. "

"Hava soğuk yine güzel olucam derken açılma Lema. Üşürsün diye."

"Sana kalmadı üşüyüp üşümem Robert. "

"Seninle laf dalaşına girmeyeceğim Lema ama böyle kızarmaya devam edersen kıpkırmızısın olacaksın. "

Lema Robert'a cevap vermeden arabaya bindi. Arabada da Robert konu açmasın diye hiç konuşmadı.

"Görüşür sevgilim!"

"Umarım görüşebiliriz doktor!"

"İntihar etmeye falan mı karar verdin? "

"Yaa tabii ne demezsin . Bu işi bitirmeden ölmem. "

"Madem bu kadar önemli ben akşam kendim gelirim. He buarada da Betül'ün nişanı yarın akşam o yüzden yarın gideceğiz. "

"Al bi bu eksikti."

"Ben senin tanımadığın kişilerin balosuna geliyordum."

"Zaten sen maşallah herkesle kaynaşıyorsun."

"Ne güzel işte. "

"Aynen çok güzel, sen de öylesin. "

Lema Robert'tan açıklama beklemişcesine bakarken Robert ona doğru eğildi.

"Arkadaşın geldi. Görüşürüz sevgilim!"

Lema arkadaşı ile hastaneye giderken Robert'ta istemsizce Lema'nın arkasından sırıttı.

Robert akşam Lema'yı almaya geldiğinde onu göremeyince içeri girdi ve odasında Umut ile konuşurken buldu.

Lema şaşkınlığını koruyarak ikisini tanıştırdı. Robert ise Lema'nın kolundan tutup eşyalarına beraber arabaya bindirdi.

"Ne yapıyorsun Robert??!!"

"Asıl sen ne yapıyorsun? Ben sana o adam tehlikeli dedikçe sen hala o adamla berabersin. Ne yapmaya çalışıyorsun?"

"İndir beni arabadan. Gidip konuşmam lazım. "

"Neymiş o konuşacağın şey. Unutma sevgilin olduğumu. "

"Ya sevgilisin ya da değilsin. Aç kapıyı gideceğim ben."

"Lema yeter artık! Ben ne desem tersini yapıyorsun. Ben seni kurtarmaya çalıştıkça sen hala o adamın peşindesin. Amacın ne senin!"

Lema Robert'ın onu bırakması için çırpınırken Robert bir anda bağırınca durdu.

Robert'ta arabanın diğer koltuğuna bindi ve arabayı kilitledi. Lema dalga geçercesine güldü.

"Merak etme kapıyı açıp atlamam."

"Senden onu bekliyorum Lema. "

Eve geldiklerinde Robert yemek yemek için mutfağa giderken Lema ondan önce yatağa girdi. Robert yukarıya gelince ona başka bir yerde yatmasını söyledi.

"Aşağıdaki koltukların hangisine sığabilirim acaba doktor?"

Lema konuşmamak için uyumuş gibi yapıyordu.

"Lema uyumadığını biliyorum."

"..."

"Lema ben koltukta yatamam, sen de yatma gece boyunca uykunda birşeyler deyip duruyorsun."

"..."

"Lema uyanır mısın. Sabah uyandığında neden benim yanımda diye sormanı istemiyorum. "

"..."

Robert yatağın üstüne oturdu. Sakince bekledikten sonra aniden Lema'nın üstündeki örtüyü açtı ve onu gıdıkladı. Lema başta gülünce Robert devam etti.

"Robert bırak aptal mısın gıdıklanmaktan hiç hoşlanmam. "

"Ama gülüyordun."

"Gıdıklarsan gülerim tabii. Bir daha bana temas etme."

Robert cevap vermeden üstünü çıkardıktan sonra onun yanına yattı.

"Üstünü değiştireceğini bilmiyordum. Üstünü giyinirsen yatabilirsin. "

"Lema klimayı kaç dereceye getirmişsin. "

Lema yastığını ve örtüsünü aldıktan sonra terliğini giyindi ve salona gitmek için hazırlandı. Robert gülerek:

"Tamam tamam giyiniyorum gel Lema. "

Lema sabah kalktığında her zamanki gibi Robert erkenden uyanmış üstünü giyinmişti ve yatakta oturuyordu.

"Neyi bekliyorsun?"

"Seni. "

"Hani yemek falan?"

"Dışarıdan yeriz bugün kahvaltıya gideriz. Erken kalktın sonuçta. "

"Adamakıllı giyin diyeceğim ama yine güzellikten kastın açıklık olduğu için demeyeceğim."

"Robert beni bugün almaya geldiğinde mağazaya uğrayalım kendime elbise almam lazım. "

"Arkadaşının nişanına Elbise almadın mı?"

"Senin sivrizekalı arkadaşların kaybetmiş benim kolilerimi. "

"Tamam gideriz akşam. Yetişiriz herhalde."

"Sen de böyle gidersin gömlek falan var ya . İyi işte böyle. "

"Her seferinde aynı hatayı yapıp kızarıyorsun Lema. " dedi Robert gülerek.