Robert Lema'yı sabah kaldırdığında Lema hastanenin hepberaber bir gecesinin olduğunu ve bugün oraya gideceklerini söyledi. Robert Lema'nın daha yeni iyileşmesinden sonra bir parti için endişelenmişti.

"Lema.yeni hastalıktan çıktın ne partisi. "

"Belki kafa dağıtmak istiyorum. "

"Beraber dağıtırız. "

"Seninle hiçbir şey dağıtmak istemiyorum. Özellikle kafamı."

"Bugün hastaneye gidecek misin?"

"Evet akşam çıkışta beni al, hastanede giyinip direkt gideceğiz. "

Lema kıyafetini giyip evden çıkmak için Robert'ı bekliyordu."

"Sabah sabah nasıl acıkmassın anlamıyorum Lema. Al bari yerfıstığı ye."

"Sevmiyorum dedim ya Robert."

"Yani aç aç gideceksin."

"Sanane Robert. Aaa niye bu kadar takıyorsun kafayı. Yok kış günü açık giyinmişim, Yok aç kalmışım Yok şöyle böyle. Sen benimle neden bu kadar ilgileniyorsun?"

"Dün gördük Lema neden ilgilendiğimi. Yanıyordun. Sonra seninle ben uğraşmak zorunda kalıyorum. "

"İyi öyleyse ölsem bile beni önemseme bundan sonra. Madem zorunda kalıyorsun. "

Lema arabaya bindi. Robert yine eline birkaç tane yerfıstığı aldıktan sonra onun yanına gitti.

"Yerfıstığı ister misin Lema, açsınya hani . İyi gelir sabah sabah."

"Robert!"

"Tamam sustum. Ama şunu da söyleyeyim büyük zevkler kaçırıyorsun. "

"Aman kalsın Robert. Senden zevk falan istemiyorum. "

"İşte kaçırıyorsun. Görüşürüz, akşam seni alırım. "

Robert Lema'ya sarılıp onu öptükten sonra Lema rahatsız olmuşcasına geri çekildi.

"Lema çok belli etme benden nefret ettiğini."

"Sen bayılıyorsun bana sanki."

"O bana kalmış bir şey. "

Lema arkasını dönüp Robert'tan ayrılınca hala Robert'ın ellerini kolunda hissediyordu. Kolları diken diken olmuştu.

Akşam Robert onu almaya geldiğinde gülümser bir şekilde onu karşıladı.

"Vay vay , karım yine yapmış yapacağını. "

"Abartma Robert hem ne karımı? Daha evlenmedik bile. Sen öyle diyorsan kesin kötü olmuştur."

Robert Lema'yı belinden kavradığı gibi kendini arabasına yasladı. Onu öpmek için dudağına doğru eğilirken birden kulağına yaklaştı.

"Çok güzel olmuşsun. Benim karım olmandan gurur duyuyorum."

Lema kendini geriye çekmeye çalıştıkça da Robert onu yanına yaklaştırıyordu.

"Robert tamam abartma kimse şüpheleniyor bizden. "

"Belki ben şüpheleniyorum. "

"Robert çok yaklaşıyorsun . Terlemeye başladım. "

"Lema sende beni terletiyorsun."

"Robert korkutuyorsun beni. Terliyorsan uzaklaş benden. Hoşlanmıyorum."

Robert Lema'nın kendini çırpınırcasına geri çekmesine birden kahkahayı patlattı.

"Komik olan şey ne?"

"Lema halini görsen sen de gülersin. Benden bu kadar nefret etme . Tam tersine dönmesinde."

"Sen kendini komik mi zannediyorsun? Merak etme senden nefret etmekten başka bir duygu hissedemeyeceğim. Ha belki şey olabilir... Tiksinti."

"Ama nasıl korktun."

"Korkmadım , bıraktı arabaya binelim. "

"Robert bırak korkutuyorsun beni , hahah."

"Senin şakalarına ölüyorum gerçekten. Beni korkutuyorsun. Çünkü bana yaklaştığın an dudağıma yapışacaksın diye bekliyorum. "

"Bekliyorsun yani."

"Her lafımı çarpıtma. Zaten sana sinirliyim. "

"Çarpıtmaya devam edersem ne yapacaksın. Yani devam edeceğim çünkü seni sinir edince yağlarım eriyor."

"Hep böyle mi olacaksın?"

"Nasıl?"

"Seninle ilk tanıştığımız gün beni dövecektin resmen."

"Ama yapmadım. "

"Bende diyorum ki acaba bana karşı soğuk olan Robert geri mi dönse."

"Sana karşı soğuk olsam beni yeniden istersin yerfıstığı. "

"Seni hiç özlemeyeceğimden emin ol."

"Şimdi geldik Lema rolünü iyi yap. Ve Umut da orada olacaktır büyük ihtimalle ona göre davranalım. "

İkisi beraber girdiklerinde Robert Umut'u arıyordu.

"Lema sen arkadaşlarının yanına git ben biraz diğerlerinin yanına gidip Umut ile konuşmaya çalışayım."

Lema bir süre arkadaşları ile takıldıktan sonra birkaç kişi daha yanlarına geldi. Robert daha sonra Lema'nın yanına geldi ve kulağına doğru eğildi.

"Lema gönder şu çocuğu yoksa geçen günkü gibi elimden bir kaza çıkmasın. Dövmemek için zor tutuyorum kendimi."

"Tamam Robert bir sakin ol. "

Robert ile Lema'nın yanına bir çift daha geldi ve Robert'a döndü.

"Robert! Sen de mi buradaydın? " daha sonra Lema'ya dönüp onunla konuştu.

"Robert gibi başarılı biriyle sevgili olduğun için çok şanslısın. Ne de olsa her başarılı erkeğin arkasında bir kadın olur."

"Neden başarılı erkeğin arkasında kadın oluyormuş?"

Robert Lema'nın rahatsız olduğunu farkedince kendi söze girdi.

"Ben de karım gibi düşünüyorum. Ben karımın destekçisiyim. Onun sayesinde belki de bu kadar başarıl olmuşumdur. Bence ben karımın arkasında ki o destekçisiyim."

Yanındaki çift bozulup onların yanından ayrıldı.

"Hastanedeki insanlar seni benden daha çok tanıyorlar maşallah. "

"Ünlüyüm diyorum inanmıyorsun."

"Komik şey seni."

Robert Lema'ya hiçbir şey demeden dudağına yapıştı. Lema ona tokat atmasın diye de elini sıkıca tuttu. Ona doğru eğildi ve kulağına sessizce birşeyler fısıldadı.

"Lema Umut geliyor. "

"İllaki öpmen mi lazım Robert kusucam şimdi."

"Üstüme kusma lema dibindeyim senin."

"Senin beni öpmenden daha iyi. Aa Umut nasılsın?"

"Ben sizi rahatsız etmeyeyim daha sonra seninle konuşuruz Lemacığım. "

"Ne konuşacaksınız benimle konuşun, Umut bey."

"Şimdilik gitmem lazım. Daha sonra konuşalım."

Lema başka yere doğru ilerledi . Robert onu kolundan sertçe tutup yanına çekti.

"Nereye gidiyorsun?"

"Sanane."

"Lema nereye gidiyorsun!?"

"İçicem Robert oldu mu."

"Tamam ben de seninle geleceğim. "

"Senin beni öptüğünü unutmak için içeceğim Robert daha fazla peşimde dolanma istersen. "

"Lema abartma istersen. Sarhoş olacaksın. Senin ne yapacağın belli olmaz susmazsın sen."

Lema birkaç kere üst üste içince Robert elinden aldı bardağı. Ve burnuna götürüp koklamaya çalıştı.

"Lema sana bu içkiyi kim verdi? Bunun içinde hap var!"

İçki Lema'ya hızlı etki etmişti ,Lema şimdiden ayakta duramayacak hale gelmişti.

"Lema ayağa kalk buradan sonra bizimkilerle durumu kritiği yapmamız lazım. Önemli gelişmeler olmuş."

"Robert sence de ben güzel miyim? Yani buraları bırakıp İngiltere de modellik okusaydım?"

"Lema ne saçmalıyorsun. Kim verdi sana bunu!"

"Sorumu cevaplarsanız söyleyeceğim."

"İster İngiltere'ye git Lema seni her yer kabul eder. Güzelsin bunu her zaman belirtiyorum. Söyle hadi kim sana verdi bu içkiyi."

"Robert kime benziyorsun biliyor musun?"

"Bilmek istemiyorum Lema kim verdi sana bunu?"

"Umut verdi. Tadı çok güzel bırak içeyim. "

Robert Lema'yı arabaya yerleştirdi.

"Sen burada kal Lema ben geliyorum hemen."

"Beni burada bırakma Robert. Biri beni kaçırırsa çok üzülürsün. "

"Lema içkine hap atmış şuna bak."

"Robert hadi eve gideliiim. "

"Lema başıma belasın. O çocuğu dövmeme tek engel olacak kişi sensin. "

"Robert eve gidelim . Uyuyalım hadi."

"Lema iyi değilsin. Yaptıklarından sabah çok utanacaksın."

" O zaman utandırma beni."

"Lema gerçekten garip bir kızsın. "

"Sen de öylesin. Ama yakışıklısın. Biraz. "

Robert Lema'ya küçük bir şekilde sırıttı.

"Devam edersen seni ben durduramayacağım Lema. "

"Durmak istemiyorsam ?"

"O zaman ben kendimi durduramam. "

Eve geldiklerinde Lema kendini Robert'ın kollarında yatağa attı.

"Robert başım dönüyor. Kusucam sanırım. "

"Lema dur dur banyoya gidelim. "

"Robert git buradan , git yanımdan. Senin yanında kusamam."

"Lema rahat ol biraz daha . Kus hadi başın dönüyorsa."

Robert Lema'nın açılmış saçlarını iki yandan aldı ve tuttu. Lema kustuktan sonra Robert onu ağzını temizledi.

"Ben kendi kusmuğumdan iğreniyorum Rob."

"Lema senden iğrenmiyorum. "

"Ben iğreniyorum. "

"Az önce çok yakışıklısın Rob derken aynı ifade yoktu ama."

"Fikrim değişmiş. "

"Daha iyi misin?"

"Hadi uyuyalım. "

"Hadi uyu."

"Yanımda yat."

"İyi geceler. "

"Sen uyumayacak mısın?"

"Ben aşağıda yemek hazırlayacağım. "

"Hadi beraber yatalım. "

"Lema sabah ikizimizi beraber uyuyarak bulmak istemezsin."

"Şimdi istiyorum ama."

Robert Lema'nın arkasından güldü ve uyumasına için onu rahat bıraktı.

"Yarın çok işimiz var Lema , düğün işlerini ayarlamaya başlamamız lazım artık. İyi geceler."

Robert aşağıya indi ve kendine yemek hazırlarken telefonu çaldı.

"Kimsiniz?"

"Merhaba sen Robert olmalısın. Ben Umut. Bugün ben Lema'ya içki verdim ama onun içkisine ben hap katmadım. "