Robert kendini duvara bıraktı.

"Robert neden içiyorsun , al bakalım bi de seninle uğraşayım. "

Lema Robert'ın kolundan tutup omzuna doğru yasladı. Evin yanında olduğu için korumalar onları farketmedi.

Lema Robert'ı Evin önüne kadar getirmeyi başarınca korumalara Robert'ı almaları için seslendi.

Korumalar Robert'ı kollarından tutup içeriye götürürken Robert kendini onlardan kurtardı ve Lema onun önünden giderken kolundan çektiği gibi kendine yapıştırdı.

Lema Robert'ın o an kendini öpmesine korumaların yanında tepki veremedi .

Odaya geldiklerinde Robert kendini yatağa attı.

"Salaksın gerçekten Robert. Zaten beni anca habersiz şekilde öpebilirsin. " deyip üstünü değiştirmek için giyinme odasına gitti. Geldiğinde Robert hala yatakta aynı şekilde yatıyor ve onu bekliyordu.

"Ne bekliyorsun Robert hadi git üstünü değiştir."

Lema yatağa oturduğunda Robert Lema'yı belinden tutup kollarını da kendine kilitledi. Lema'nın iki kolunu da tek eliyle tutarken kendini Lema'nın üstüne doğru aldı. Lema Robert'ı anca tekmelerle savurmaya çalışıyordu. Onu da beceremiyordu çünkü Robert Lema'nın açıkta kalmış bacaklarını kendi bacaklarına sıkıştırmıştı.

"Sarhoşsun diye seni yerle bir etmiyorum Robert, ayıldığında kendini tuvalette kilitli bulmaman için çekil üstümden ."

"Birbirimizi kilitleyelim o zaman Lema. Ne dersin ha?"

"Fikirlerin umurumda değil derim."

Lema Robert'ın içine sinmiş parfüm ve biraz da üstüne dökülmüş alkol kokusunu alabiliyordu.

Robert kendini Lema'nın boynuna doğru yaklaştırırken Lema onu itmeye çalıştıysa da olmadı.

Robert nefesini Lema'nın boynuna verdikçe Lema kendini sanki hiç olmadığı gibi iyi hissediyordu . Bir süre sonra böyle hissettiği için kendini suçladı .Üzerinden kalkmak isterken Robert'ın uyuyakaldığını farketti.

Robert'ı kendi üzerinden çekmek isterken Robert Lema'yı farkederek uyandı.

"Doktor Robert ile yatmak istemez mi?"

Lema Robert'ın ses tonundan dolayı gülümsedi.

"Sana dokunmamam için sebep söyle yerfıstığı."

Lema Robert'a doğru eğildi. Sesini bilerek kıstı.

"Bana dokunmayı haketmiyorsun."

Robert tatmin olmamışcasına kafasını salladı.

"Geçerli sebep değil bu."

Lema tekrardan güldü.

"Uyu hadi , salak."

"Hoşuna mı gitti?"

"Hayır, çok komik haldesin."

"Sen de çok güzelsin Lema. "

Robert ayağa kalktı. Lema gözlerini ona dikmiş kollarını birbirine bağlamıştı. Robert Lema'nın oturduğu yatağın hemen yanına, Lema'nın dizlerine eğildi. Ellerini Lema'nın bacaklarına koydu , gözlerini kararlı ve itaatkar şekilde bakıyordu.

"O gülüşünü bir daha görmek için ne yapabilirim?"

"Bir daha görmeyeceksin."

Robert Lema'nın bacaklarından tutup Lema'yı yatağın ucuna doğru getirdi.

"Beni sevmen için ne yapabilirim?"

Lema bu sefer gülmüyordu. Robert'ın bakışlarına içten içe kendine yakın hissediyordu.

Ellerini Robert'ın yüzüne getirdi.

"Seni sevmediğimi nereden biliyorsun. İnsan kocasını sevmez mi?"

Robert sarhoş şekilde Lema'ya gülümsedi. Lema Robert'ın kendine uzun zamandır gülmediği o içten gülüşü görünce kendide istemeden sırıttı.

"Elde etmek istediğim tek şey sensin. Gerçekten istediğim sensin Lema. Bu evde karı koca olarak görmek isteyeceğim tek şey biziz."

"O zaman 6 ay bekle Robert. Beni kaç yıldırdan beri beklediğin gibi. "

Robert Lema'nın bacaklarına kendi kafasını koydu.

"Bu beni sevdiğin anlamına geliyorsa eğer seni beklemek için çoktan hazırım ."

Lema Robert'ın kafasını kaldırıp yüzünü ona yaklaştırdı. Sesini kıstı .

"Ama bu seni sevdiğim anlamına gelmiyor. "

Robert dalga geçerek üzülmüş gibi yaptı. Ellerini 'tüh ya' dercesine kendine vurdu.

"Hadi kalk Robert yatalım "

Robert Lema'nın zorlamalarıyla yatağa girdi. Lema arkasını dönmüş Robert'a olan tavrını ve onu sevip sevmediğini düşünüyordu. Her ne kadar onu sevmediğini düşünse de ya da onu sevmenin doğru olmadığını söylese de kendine Robert'ı her öptüğünde kendini garip şekilde iyi hissediyordu.

Aniden kalktı ve yatağa oturdu.

"Robert. "

Robert Lema'nın sesinden kalkıp otururken ona doğru baktı.

Lema dizlerinin üstüne oturdu . Elini yine Robert'ın yüzüne getirdiğinde bu sefer Robert'ın dudağını kendi dudağında buldu.

Robert sarhoş olduğundan sabah kalkınca her şeyin eskisi gibi olacağını düşünüyordu.

Lema üstünü değiştirmemiş olan Robert'ın gömlek düğmelerini açtığında bunu yapıp yapmamakta kararsız kaldı. Sabah olduğunda yine aynı Lema olacaktı ne de olsa.

Robert Lema'dan dudağını ayırmazken Lema'nın geceliğinin askılarını yakaladı. Onları nazikçe aşağıya doğru çekerken Lema Robert'ın üzerine bacaklarının arasına yerleşti.

"Bu kadar korkak olma Lema " dedi Robert'ın soğuk sesi.

Lema aniden Robert'ın üstünden kendini attığında Robert Lema'ya karanlık gözleriyle bakıyordu.

Lema Robert'ın ayık olduğunu farkedince arkasını döndü ve kıyafetinin üstünü düzeltip giyindi.

"Neden sarhoş taklidi yaptın?!!"

"Sarhoş taklidi yapmadım Lema, ama sen beni hep kendinden uzak tutmuşsun anlaşılan. "

Lema kıyafetini düzeltirken Robert açılan gömleğini öylece bıraktı. Lema hala nefes nefeseydi. Yüzünde ki telaşı ve korkuyu Robert farkettiğin de Lema'yı kolundan tutup kendine çekti.

"İllaki benimle bir ilişki ya da alakan olması için sarhoş mu olmam gerekiyordu? Niye korkuyorsun benden?"

"Senden korkmuyorum Robert! Böyle birşey hiçbir zaman olmadı ."

"O zaman neden ayıkken çektin beni kendinden. Ne değiştiriyor sarhoş olmamla ayık olmam?"

"Sarhoşken hiçbir şeyi hatırlamıyorsun çünkü Robert!"

"Benimle tek gecelik bir iliski falan mı yaşamak istiyorsun Lema?"

"Hayır Robert böyle bir şey istemeyeceğimi en çok sen biliyorsun. "

"O zaman neydi bu yaptığın?"

"Hiçbir şey değildi Robert. Ben de ne yaptığımı bilmiyorum. Sanki bir defa yapsam devamı gelecek bundan hiç kaçamayacağım gibi geliyor. Seninle Gerçekten evlenmek lafı garip geliyor, doğru değilmiş gibi."

Neden Lema? Sana bir hatam mı oldu?"

Lema ses çıkarmadan ayağa kalktı. Robert'ın yanında daha fazla durdukça kendini rezil gibi hissediyordu.

Robert da ayağa kalktı. Lema'yı aldığı gibi dolabın kapağına yapıştırdı .

"Eğer az önceki gibi istediğin şey benimle bir geceyse bunu yaparız Lema. Ertesi gün unuturuz , istediğin gibi olsun."

"Seninle bir gece istemiyorum Robert, bu çok cahilce ve sanki bir daha hatırlanmayacak gibi."

"Eğer hatırlamak istiyorsan hatırlatırım ."

"Konu o değil. Bir daha birbirimize aynı gözle bakabilecek miyiz?"

"Ben sana hep aynı gözle bakıyordum."

Lema üstündeki geceliğinin askılarını indirirken Robert Lema'nın ellerini tuttu. Ve Lema'nın ellerini aşağıya doğru nazikçe itti. Robert ona ne olacağını bilmiyormuşcasına masum gözlerle bakarken Robert Lema'nın dudaklarını kendininkine küçük bir şekilde değdirdi. Lema'yı tam olarak öpmüyordu bu yüzden Lema Robert'ın dudaklarını yakalamaya çalışıyordu. Robert Lema'nın yüzüne bakınca sertçe Lema'yı kendine bastırırken dudağını öptü .

Lema onu yavaşça yatağa doğru yönlendirirken Robert yatağa oturdu ve Lema'yı kucağına yerleştirip üstündeki ince geceliğini çıkardı. Lema her zaman güzel görünmüştü ona ama bu sefer Lema'ya güzel olduğunu söylemeden edemedi. Her zamanki gibi Lema'nın yatarken de giydiği sutyen üstündeydi.

"Ne halde olduğun farketmez Lema. Çok güzelsin, kendini saklamana gerek yok."

Robert sesindeki kısıklık ve koyu gözleriyle Lema'ya bakarken ortamı daha da çok ürpertiyordu.

Lema Robert'ın boğazını kavramışken , Robert'ın üstündeki gömleği de diğer eliyle çıkardı. Lema Robert'ın vücudunda ellerini gezdirirken bir andan da onu öpmeye devam ediyordu.

Robert Lema'nın dudağını sertçe kavradığında Lema'ya izin almak istercesine baktı. Lema Robert'ın sert hamlesinden sonra gözleriyle cevap istediğini belirterek ona baktı.

"Eğer istemezsen bunu yapmayacağım Lema. İstemezsen bitiririm."

Lema Robert'a cevap vermezken onun ellerini aldı ve kendi sudyen askılarının olduğu yere koydu.

Robert Lema'nın ellerini koyduğu yere odaklanarak sudyenini açtı. Onu yatağa yaptırdığında yavaşça sudyenini çıkardı. Lema o haliyle bile ter içerisinde sırılsıklamdı.

Robert şimdiye kadar Lema'nın küçük ve kısa şortuna dokunmadı. Lema'nın satenden şortuna bakarken Lema sıranın kendisine geldiğini ellerini Robert'ın boynundan kollarına doğru hareket ettirerek belirtti.

Robert'ın yüzünde belirsiz bir sırıtış vardı. Lema bu sefer Robert'ın üzerine çıktığında az önce Robert'ın ona yaptığı gibi yatağın kenarına sıkıştırmadı. Üzerine uzandığında tekrardan Robert'ın karnından boynuna doğru hareket ettirdiği elleriyle bir yeri arıyormuş gibiydi. Robert'ın boynunda bir yer bulduğunda nefesini Robert'ın teninde hissettirip onu öpmeye başladı.

Robert Lema öpmeye devam ederken Lema'nın ince belini yakaladı ve elleriyle sarmaladı. Daha sonra parmaklarıyla tenine doğru baskı uygularken bir anda nefes nefese kaldı. Lema onun üstünden çıkıp göğüslerini ellerini birbirine bağlayıp kapatmaya çalışırken Robert'a ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Robert? İyi misin?"

Robert nefes nefese kalsada kendini Lema'nın üzerine aldı. Lema'yı da aynı güçlükle öperken Lema Robert'ın sıkıca sarılmış kemerini çözmeye çalıştı. Robert'ın pantolonunu aşağıya doğru indirirken durdu ve Robert'a baktı. Robert Lema'nın ona öylece bakmasından dayanamayıp geri öpecekti ama Robert yataktan kalktı ve çekmeceler hızlıca karıştırırken elinde küçük bir paketle geri döndü.

Lema da aynı şekilde örtünün altında ve nefes nefese kalmıştı.

Robert geldiğinde ikisi de konuşmamayı tercih etmişti. Böylesi daha iyiydi.

Robert örtünün altına girdi. Gözleri konuşmamak için Lema'nın gözlerine nazikçe bakarken Lema gözlerini kapattı.

Robert Lema'nın sesini hiç çıkarmamasından dolayı konuşmak zorunda hissetti.

Dudaklarını Lema'nın kulağına yaklaştırdı . Sesini olabildiğince kısık kullanmaya çalışıyordu.

"Eğer bağırmak istersen utanmana gerek yok Lema, kimse seni duymayacak."

Lema başını onaylarcasın salladı. Robert kafasını geri çekerken elleriyle kafasını kendine yaklaştırıp kulağına doğru gitti. O da aynı şekilde sesindeki kısıklıkla konuşuyordu.

"Sende eğer daha fazlasını istersen utanma Robert. Burada kimse bir daha hatırlanmayacak ne de olsa."

Robert Lema'ya sırıtışla gülümsedi. Elindeki prezervatifi paketinden çıkarırken gözleri hala Lema'daydı.

Lema'nın gözlerindeki korku istemeden kendini belli ediyordu.

Robert Lema'nın saten geceliğini yavaş ve nazik şekilde aşağıya kaldırırken Lema'nın bacaklarına doğru ellerini gezdirdi.

Lema kalbi yerinden çıkacakmış gibi hareket ediyordu. Nefesi daha fazla hızlanmıştı.

Robert sadece Lema'yı iç çamaşırı ile bırakınca tekrardan Lema'ya bakıp daha sonra yavaşça bacaklarına tekrardan yaklaştı ve nazikçe onları açmaya başladı.

Lema bacaklarını birbirinden ayrılınca gözlerini kapattı. Robert'ın ona yaklaştığını hissederken yastığını şimdiden tırnaklamaya başlamıştı.

Robert Lema'nın yastığa geçmiş ellerini aldı ve kendi sırtına doğru bıraktı.

Lema sürekli aşağı yukarı giden göğsünden anlaşılacağı üzere fazlasıyla strese girmişti.

Robert ilk hamleyi yaptığında kendince acıkmış gibi daha fazlasını istemişti ama bunu ona nasıl söyleyeceğini bilmediğinden sadece Robert'ı bekledi.

Robert kendisinin de kan ter içinde kalmış yüzü ve vücuduyla suratını yukarıya doğru çevirdi. Nefesini kontrol etmeye çalışıyordu.

Lema sıkışan ve kitlenmiş olan kaslarından dolayı ve içinde dönen garip hisler içinde bağırmak istiyordu. Robert ona bağırabileceğini söylemişti ama yapamayacağını kendide biliyordu.

"Canın mı acıyor Lema? Devam etmeyelim buna zorunlu değiliz. "

Lema Robert'ın üzerinden kalkmamış bedenine bakıyordu .

Nefes nefeseydi. "Hayır, canımı acıtmıyorsun. Devam et lütfen Robert. "

Robert Lema'nın yalvarırmışcasına çıkan sesinden sonra mutlu olmuş gibiydi. İçinde hiç olmadığı gibi bir istek vardı.

Lema bir süre sonra kaslarını hissetmeyecek kadar devam ettiğini farkettiginde bu sefer Robert nefes nefese kalmıştı ve yorulmuş bedenini Lema'nın yanındaki yastığa attı. Bu sefer o Lema'yı bekliyordu.

Lema birkaç saniye terlemiş suratına baktı.

"Devam etmelimiyiz?"

"Ben sabaha kadar devam ederim Lema ama sana-sana sormalı. "

Robert kendini o kadar nefes nefese bırakmıştı ki konuşurken kelimeleri iki defa söylemek zorunda kalmıştı.

"Nefes nefesesin."

"Güzelliğin nefesimi kesiyor Lema. "

Bu sefer Lema örtünün altından çıkıp Robert'ın bacaklarının arasına iç çamaşırı ile birlikte girdiğinde ona devam edebileceğini söyledi.

Robert nefesini kontrol edebildiğinde Lema'nın ona bakan gözlerine odaklandı.

"Seni daha kolay rahatlatabilirim."

"Ne"

Robert Lema'nın bacaklarının arasına girmiş bacaklarını yana doğru ittirdi. Elini yavaşça bacaklarından yukarıya doğru hareket ettirdiğinde Lema Robert'ın gözlerinden ayrıldı ve tekrardan gözlerini kapattı.

Robert hedefine ulaşınca Lema'nın yüzündeki ifadeyi incelemek için yüzüne odaklandı.

Lema bu sefer ağzının biraz mesafeyle açık bırakmış olacakları bildiğinden tırnaklarını Robert'ın teninde tutuyordu.

Lema daha sonra Robert devam ederken istemsizce gülümsedi. Sesinde kısık ve alaycı bir ton vardı .

"Bu kadar tecrübeli olduğuna göre çok denedin Robert. "

Robert elini Lema'dan ayırdıktan sonra tekrardan Lema'nın üstünde buldu kendini ona doğru yaklaştı.

"Seni bilemem ama benim için ilk olduğun için şanslı hisset kendini."

Lema da küçük bir sırıtış ile cevap verdi.

Sabah 4'e doğru uyuyakaldıklarında Lema aniden saat 8 gibi uyandı. Robert da onunla beraber kalktığında Lema üstünü örtme gereksiniminde bulundu. Robert hemen Lema'nın yanından uzanıp gömleğini belli olsa da yine de giydirdi.

Lema ayağa kalktığında bir yatağa bir de Robert'a baktı.

Robert gözlerini ondan ayırmazken Lema'nın baktığı yere , yatağa baktı .

Yüzünde şaşırmış bir ifade vardı.

"Gecenin bu kadar iyi olduğunu tahmin etmemiştim. Ama sen öyleydin."

Son cümlesini söylerken bilerek sesini kıstı.