Gece: biraz daha iyi misin?

Gece: ​​dün çok kötü gözüküyordun, sorayım dedim

Hilal: İyiyim

Hilal: ​​Sorduğun için teşekkürler

Gece: teşekkürlük bir durum yok, seni öyle görünce haliyle merak ettim

Hilal: Dünki problem ortadan kalktı gibi bir şey oldu zaten

Hilal: Sorun olmayınca iyi olmayacak bir sebep de kalmıyor ortada

Gece: anladım

Gece:​​​ gece görüşürüz o zaman

Gece: ve umarım bu sefer mutlu olursun

Hilal: Görüşürüz

Hilal: Ve teşekkür ederim

🌙

Kanuni Sultan: Hilal?

Hilal: Abi?

Hilal: Sen bana ikinci ismimle seslendiğine göre bir şey olmuş

Hilal: Ne oldu?

Kanuni Sultan: Annem seni aramış

Kanuni Sultan: ​​​Ne konuştunuz?

Hilal: Boş ver

Kanuni Sultan: Boş veremem küçük hanım

Kanuni Sultan: ​​Anlatıyorsun hemen

Hilal: Annem bana her zaman ne diyorsa yine onları dedi

Hilal: Bir de

Kanuni Sultan: ​​​​​Ne?

Hilal: Okulu bitirince buraya gel dedi

Kanuni Sultan: Gelmeyecek misin?

Hilal: Abi en başından beri planımın burada kalmak veya nereye atanırsam oraya gitmek olduğunu biliyor olman lazım

Kanuni Sultan: ​Ya atamada burası çıkarsa?

Hilal: Kimsenin ilk görev yeri İstanbul olmaz

Hilal: Tabii KPSS'de derece yapmazsam

Hilal: Ki derece yapsam bile İstanbul'u değil, Ankara'yı tercih ederim

Kanuni Sultan: Seda

Kanuni Sultan: Yapma böyle

Kanuni Sultan: O senin annen

Kanuni Sultan: Emin ol ki seni özlüyor

Kanuni Sultan: ​Yazları bile bir haftalığına zor geliyorsun

Kanuni Sultan: ​Hatta bu yaz gelmedin bile, ben senin yanına geldim

Kanuni Sultan: Hadi annemi geçtim, beni de mi hiç düşünmüyorsun?

Hilal: Abi

Hilal: Yapma lütfen

Hilal: Ajitasyonun işe yararsa ne olacak peki?

Hilal: Ben oraya gelince senin gibi ayrı bir evde istediğim gibi yaşayabilecek miyim sanki?

Hilal: Beni yanına alıp yine istediği gibi yaşatmaya çalışacak

Hilal: Ben o kadının psikopatlık seviyesindeki mükemmellik takıntısından bıktım usandım

Hilal: Hem özlüyor olsaydı yazın seninle beraber o da gelmez miydi?

Kanuni Sultan: Tamam

Kanuni Sultan: ​Haklısın

Kanuni Sultan: Çok üstüne gitmeyeceğim

Kanuni Sultan: ​Ama tatiller konusunda ciddiyim

Kanuni Sultan: Benim yanıma olsun gel

Hilal: ​​Tamam

Hilal: Ara tatilde gelirim bir iki ginlüğüne

Kanuni Sultan: ​Aferin​

Kanuni Sultan: Söz dinle böyle

Hilal: Neyse abi benim dersim başlayacak, görüşürüz

Kanuni Sultan: Hadi iyi dersler sana

🌙

Her zaman geceleri geldiğim parka bu sefer gündüzleri gelmiş ve her zaman Gece'yle oturduğumuz yere oturmuştum. Normalde başkası bana ikram etmediği sürece içmediğim sigaranın şimdi üçüncüsüne gelmiştim.

İnsanlar neden dertlenince sigara içer ki? Depresif bir hava kattığı için mi? Yoksa yavaş yavaş ölmek için mi? Alkol olsa unutmak için diyebilirsiniz ama sigara unutturur mu?

Bilmiyorum. İçmemin tek sebebi o an keyfimin ve kahyasının öyle buyurmuş olmasıydı.

Sadece son soruya bir cevap verebilirsim sanırım; sigara unutturmaz, hatırlatır. Misal bana ilk içtiğim zamanı hatırlatıyordu. Lisedeyken o zamanki arkadaş grubumdan biri denetmişti, o zamandan beri ara ara içerdim.

Ya da sigara içen birilerini hatırlatıyordu bana. Ki çevremde sigara içen yanlızca tek bir kişi vardı; o da Gece.

Ona problemin çözüldüğünü yahut öyle bir şey olduğunu söylemiştim. Çünkü annem beni bir daha aramasın diye engellemiştim.

Abime de derse gireceğimi söylemiştim ama bu günki derslerim iptal olmuştu ve ben parkta öylece oturmuş gökyüzüne bakarak sigara içiyordum.

Şu an hava kararmış olsaydı tıpkı Gece gibi olacaktım.

Telefonumu çıkarıp sesli şekilde bir şarkı açtım. Niye kulaklığımı takmadığımı bilmiyordum, galiba sadece böyle istemiştim.

Eğer annen yanımda olsaydı şu an bunu yapmama kesinlikle izin vermezdi. Reşit olmama rağmen hayatımın ipleri kendi elindeymiş gibi davranıyordu. Küçüklükten beri böyle yetiştiğim için çok sorun etmemem gerekirdi ama ben burada özgürlüğün tadını almıştım bir kere.

Özgürlük dediğim şey de bazı şeyleri kapsayamıyordu gerçi. Mesela doğduğumdan beri her öğünüm annem tarafından ayarlandığı için midem onun dışına çıkmama çok müsaade etmiyordu. Ya da saçlarımın ne şekilde kesikeceği, ne sıklıkla kesileceği de alışkanlığa vurduğu için vaz geçemiyordum onlardan.

Ama en azından istediğim zaman istediğim yere gidebilme özgürlüğüne sahiptim. Ya da arkadaşlarımın kim olabileceği.

Lisedeyken bana sigarayı deneten arkadaşım yüzünden ne denli büyük kavga ettiğimizi, sonra da o arkadaşımla tüm ilşiğimi kestiğini gayet net hatırlıyordum.

Üçüncü sigara da bittiğinde izmariti söndürüp yanımdaki peçeteye koydum. Sonra paketten bir başkasını çıkartıp yaktım.

Arkamdan gelen adım sesleri yönümü oraya dönmeye itmişti.

Uzun boylu, açık kumral saçlı, kirli sakalları olan bir adam bana doğru gülümseyerek geliyordu.

Yüzüme sorgular bir ifade oturmuş halde ona bakıyordum. Hiç bir açıklama veya izne gerek duymadan direkt yanıma oturdu.

"Güzel şarkıymış." dedi bir süre sonra.

Dolu Kadehi Ters Tut - #22 çalıyordu.

"Öyle."

O yanımda olduğu için rahat hissedemiyordum kendimi. Halbuki şu an yanımda Gece olsaydı böyle olmazdı.

Aklım yine ona kayınca huzursuzca gülümsedim. Bunun aşk olmadığını biliyordum, onun da beni o anlamda sevmediğinden neredeyse emindim. Biz sadece geceleri buluşup konuşan, derleşen iki arkadaştık.

"Ben Kıvanç bu arada," diye kendini tanıttı adam sessizliği bozarak.

"Hilal." diyip uzattığı eli sıktım.

Aceleci bir tavırla elimi hemen geri çektim ve önüme, benim içimin karamsarlığına inat parlayan gök yüzünü izlemeye döndüm.

Şarkı bitip yerini bir başkasına bıraktı, içtiğim sigara bitti ve ben bir başkadını yaktım ama adam orada oturmaya devam etti.

Nezaket kuralları dışına çıkmamak adına onu başımdan kovamıyordum. Zaten çimler kimseye ait değildi, herkes istediği yere oturabilirdi sonuçta.

Yine de, bu yabancıda beni rahatsız eden bir şey vardı.

İsmini bilmeme rağmen hala yabancıydı benim için. Halbuki Gece sadece siület halinde gördüğüm zaman bile yakın gelmişti bana.

Daha fazla burada oturmak istemediğime kanaat getirerek oradan kaktım ve eve doğru ilerlemeye başladım.

"Nereye?" diye seslendi arkamdan.

Cevap vermedim. Elimdeki izmaritleri kenardaki çöp kovasına atarak doğruca eve gittim.

Bu yabancıdan ne kadar uzak olursam o kadar iyi olacakmış gibi geliyordu.

🌙

Uzun bir aradan sonra yine yeni yeniden ben!

Bu aralar buraya pek yazamıyorum, olaylar kafamda tam oturmuş değil çünkü hala. Zaten doğru düzgün okuyan da yok :(

Şimdilik çok çok öpücükk <3