Elfida; sabrımın en güzel hali

Kavuşamadığım

İsmi dilim de yasaklı

Kalbimde olup,

Dokunamadığım

Kalp sancım

Göz ağrım.

Söylesene sevgili hangi çiçek sana benzer.

Veya hangi anne bir daha seni doğurur,

Ya da bir Elfida bir daha dünyaya gelir mi?

Biliyormusun? Doğduğun anda orda olmak isterdim.

Sancılı bir doğumda sen doğarken dünya nasıl güzelleşti görmem gerekirdi.

Önce sen olmadan doğan güneşe hesap sormalı, sonrada sensiz geçen günlere ;

Ya da üstünde emekleyip yürüdüğün toprak ana hesap vermeli

Sonra kıskanmalı

Nasıl bir ana doğurdu seni; ya da nasıl bir toprak alacak seni.

Gölgen olmalıydım. Ayak uçların da sana dokunmalı, senle adım atmalı, seninle nefes almalıyım.

Gerçi olduğun yer de nefes almasam da olur.

Gölgen olmalıydım.

Ayak uçların mabedim olmalıydı. Bastığın toprağı ezerek yürüdüğün de seninle yürümeliydim.

Hiçbir şey duymadan sesin kulaklarımda raks etmeli.

Sonra bastığın yerde çiçekler yeşerip ağaçlar filizlenmeli.

O toprakta yetişen ağaçtan kalem kağıt olmalı.

Üstüne dize dize şiirler yazmalı. Sen nağmeli dizeler.

Biliyorum hiçbir harf hiçbir kelime seni telaffuz edemeyecekti. Tekrar tekrar yazılıp tekrar tekrar silindikten sonra benzeri olmayan istisna satırlar sen yazılmalı.

Adın hür

Adın özgür çıkmalı dudaklarımdan kalemle kağıt da dökülmeli.

Kutsal bir bakire bedenin raks etmesi gibi sen yazmalı.

Önce dünüm, sonra bugünüm. En sonra da yarınım olarak yazılmalısın.

Lakin sen yazılmalısın.

Dünyanın en güzel şiiri gibi..

Sen ve yine sen!

Ve yine yine sen!

Eksik kalan yürek sızım.

*

*

*

Zeynep dünyanın en güzel şiiri demişti. Afran ise ben daha şiir yazmadım diye onu yanıtlamıştı.

Afran Zeynep için şiir yazdı ve dünyanın en güzel şiiri olduğunu

iddia ediyor.

Bakalım Afran'ın yazdığı şiiri Zeynep okuyabilecek mi?