Ayna karşısında kendime bir daha baktım.Siyah saçlarımla ve gözlerimle uyumlu siyah elbisem,topuz yaptığım saçlarım ve hafif makyajımla hazırdım.Hızlıca bir taksi çevirdim.Taksiye bindiğimde telefonumu çıkardım.Tam o sırada Ulu arıyordu.Ulu internetten tanıştığım ve aşık olduğum sevgilimdi.Ama ben yüzümü ona hiç göstermemiştim.O ise göstermişti,ancak sesimi biliyordu.

"Alo."

"Nabersin gece?"Bana gece demeyi severdi çünkü ben gece insanıydım.Asıl adım Yıldız'dı."İyi sen?"

"Bende iyi."Aramızda bir sessizlik oluştu.Daha sonra kapatmam gerektiğini söyleyip kapadım çünkü balo salonuna varmıştım.Kapıdan içeri girdiğimde ayağım kaydı ve tam yere düşerken birisi beni tuttu.

Kafamı kaldırıp baktığımda onu gördüm.Hayır bu o olamazdı."Merhaba,ben Ulu."Tek kelime edemezdim.Çünkü yüzümü bilmiyordu ve öğrenemezdi.

"Sanırım dilinizi yuttunuz."Başımı salladım oda hafifçe güldü.Sonra yanımdan ayrıldı.Ardından telefonuma bir mesaj geldi.

Ulu adlı kişiden bir mesajınız var.

Ulu:Ah gece ah.Ah benim Yıldız'ım.Sen benim yüzünü bilmediğimi mi sanıyorsun?Aksine biliyorum ve çok güzelsin.Arka kapıya gel.

Nasıl?İyide nasıl?Kitlenip kalmıştım.Ne yapacaktım?Ayaklarımı sürüyerek arka kapıya gittim.Onu duvara yaslanmış gördüm.Kısa bir an onu süzdüm.Kumral saçları,üzerine giydiği takım elbise ve yapılı vücudu her kızı etkilerdi.Başını hafifçe bana döndürdü,"Artık sesini duyabilecek miyim?".

"M-merhaba."Hafifçe gülümsedi."Nerden öğrendin?"