/HİSSİZ/

Nothing left to lose

Elimde kahvem vakit geçsin diye açtığım televizyona bakıyordum. Eskiden küçük dediğim ev bu iki ayda gözüme o kadar büyük gelmişti ki içerdeki gri koltukta yatıp kalkıyordum annemin yakın arkadaşı Sevim abla arada gelip beni kontrol ediyor, yemek yapıyor, geri gidiyordu .Annemin yokluğu yüreğime bir ateş koyup gitmişti zamanla geçer alışırsın demişlerdi oysa ki ,zamanla geçen tek şey zaman acı hep aynı...

Kapının çalmasıyla bir anda irkildim. Sevim ablaya anahtar vermiştim o olamaz gecenin bir köründe bu gelen kimdi? tam gidicekken masadaki bıçak dikkatimi çekti onuda alıp kapının dürbününden baktım geleni gördüğümde o kadar şaşarıdım ki bu oydu orman gözlü çocuk o geceden sonra iki aydır onu görmemiştim kapının tekrar çalınmasıyla kendime geldim "Eliz kapının arkasında olduğunu biliyorum haydi aç şu kapıyı"diyen sesiyle dumura uğradım"Adımı hata evimi nerden biliyorsun kimsin sen?"cevap gecikmedi " herşeyi anlatıcam öncelikle ben şu kapıyı kırmadan şu kapıyı aç konuşalım " Dayanamadım elim soğuk kapı koluna gitti ve açtım üzerimde siyah bir tsört altımda sortum elimde bıçak karşısında beni görünce önce kaşlarını çattı sonra kendi evi gibi oturma odasına gitti koltuğa oturdu .yavaşca yanına gelip uzaktaki koltuğa oturdum "çok zayıflamışsın " dememsiyle dondum kaldım"bu seni ne kadar ilgilendirir haydi ne anlatıcaksan anlat" "Olurmu Elizcim sağlıklı olmalısın ki bu savaşta çabuk yıkılma sen bana lazımsın neyse bir yereden başlayalım ben Zahir Gürsoy. Sana intikamını ve hakkın olanı almanda yardım edeceğim" hak, intikam derken ne saçmalıyordu

-Ne intikamı ne hakkı saçmalıyorsun?

-Ah o kadar masumsun ki çevrende dönen oyunların farkında değilsin Eliz Yalçın. Yalçın derken resmen tiksinerek konusan karşımdaki kişiyle ne saçmaladığını anlamadım

-Ne saçmalıyorsun benim soyadım Demir.dedim. O ise bunu umursamamdı bile esmer teni terlemiş yeşil gözlerini bana dikmiş birseyler düsünüyordu."Ne intikamı mı? Ah Eliz sen annenin kalp krizi geçirerek öldüğüne inandınmı gerçekten?"Bir anda irkildim elim ayağım buz kesti resmen duyduğum anda ayağa kalkıp karşısında dikildim"Sen kimsin ne cüretle böyle şeyler ima edersin ha benim annemden sanane sen kimi kandırıyorsun çek git burdan!!"Diyerek bagırmaya başladım ayağa kalkıp tepeden bana bakmaya başladı .Cebinden bir flaş çıkarıp koltuğa attı bir adım daha yaklaşıp kulağıma eğildi

-Annen öldürüldü Eliz anneni baban öldürdü...

Evett inşallah beğenirsiniz olay olarak çok güzel olacak diye düşünüyorum ama yazım hatam filan çok onlarda en son düzelticem

ilk defa böyle birşey deniyorum arkadaşlar...

Olaylar karışıyor

Ah Eliz yavrukuşummmm