Yanıma yaşlı tombul bir teyze oturunca

azıcık öte kaydım.

Kadın biraz kiloluydu ve benim koltuğuma da oturmuştu.

Aslında tek koltuğa da sığardı da

herhalde rahat oturmayı seviyordu.

Gece yarısı olduğunda kimseye yaklanmadan kaçmış ve adanaya giden şehir otobüsü için bilet almıştım.

Otobüs birazdan kalkıcaktı ve benim yol

arkadaşım tombik bir teyzeydi.

Çok konuşurdu bu teyze ya ,öff.

Neyse önemli değil sonuçta gerçek

aileme kavuşacaktım ya.O nedenle

Adanaya giden her yol mübahtı

benim için.

Otobüs sonunda çalıştığında yanımdaki

tombik teyze rahatça yerleşebilmiş

değildi sürekli hareket ediyordu.

Sonunda yerleşememiş olucak ki "kızım

yer değiştirelim acı, otobüs döner mener

de hoppadanak yuvarlanırım"diyen teyzeyle başımı salladım.

Ayağa kalkıp teyzeye geçmesi için yer verdim .O cam kenarına geçince bende

yanında ki koltuğa oturdum.

"eee yavrum adın ney senin"diyen

teyzeyle"aylança teyzeciğim"dedim.

"O nasıl isimmiş ayşe,fatmalara ne oldu

sanki gıran mı girdi"

Bu kadın neyce konuşuyordu.Gıran girmek ne oğlum.

"sizin isminiz ne teyzceğim"

"naciye"diyen teyzeyle gülmemek için

dudaklarımı birbirine bastırdım.

Adımın her şey olmasını isterdim de Naciye,pakize ve kezban üçlüsünün olmasını istemezdim.

Ve bu teyzenin adı naciye.

Ağzımdan çıkan küçük kıkırtıyla"ne

gülüyon kız"dedi Naciye (hjhjhh)teyze.

"yok bişey naciye teyze,himmm sen

nerelisin"dedim gülmemi

unutturmak için.

"antepliyim ben"dedi gururla .Bu kadar

güzel yemekleri olan şehirden olsam

bende gururlanırdım.

Bi dakika bende Adanalı yım ya la.

Benim de gururlanmam lazım.

"Teyze sen niye adanaya gidiyon ki,

antebe gitmen gerekmiyor mu"

"kızım orada ondan gidiyorum" diyen teyzeyle anladım manasında başımı salladım."sen niye gidiyon adana ya"

"ailem adana da"

"ne niye ankaradaydın o zaman ailen

Adana'da ise"

"okul için gitmem gerekti"dedim yalana başvuraraktan.Tanımadığım birine

niye hayatımı anlatayım ki.

Teyze tamam dedikten sonra birşeyler

anlatmaya başladı.Ama ben onu dinlemiyordum.Yani sizde hayatınız

bir yıldız gibi kayarken başkasının hayat hikayesini umursamazdınız bence.

Hala bir şeyler anlatan teyzeye"Naciye teyzeciğim müsaadenle, ben biraz yorgunum o nedenle uyuyucağım"

"uyu kızım ben anlatıp boş boğazlık

ettim kusura bakma"

"öyle bir şey yapmadınız gerçekten,sadece biraz yorgunum".

"tamam kızım uyu sen" diyen kadınla

gözlerimi kapatıp kendimi huzursuz

bir uykunun kollarına bıraktım.

|

|

|

|

Şu an Taşdemir konağının 5-6 metre

gerisinde oraya bakıyordum.

Adanaya vardıktan sonra insanlara sora sora konağı bulmuştum.

Fakat konağın etrafındaki korumalar

beni ürkütmedi desem yalan olurdu.

Adamların belinde silah vardı ve bu

pek hafife alınacak bir şey değildi.

Ne olacaksa olsun diyerek konağa doğru yaklaştım.Korumalar hemen

önümü kesmişti.Ve sanki biraz bana

tuhaf bakıyorlardı.

Ben olsam bende tuhaf bakardım çünkü kot tulumum ,kısa saçlarım ve beyaz tenimle gerçekten buradaki insanlara

benzemiyordum.Kesin beni

turist sanıyorlardı.

Kendimi hindistana gidenler

gibi hissetmem şaka mı.

Belki de çok güzel olduğum için bana öyle bakıyorlardı diyeceğim ama bunlar tuhaf bakıyorlardı hayranca değil.

'senin egonu si-' devamını getirme

iç ses günah.

İmanlı bir girl dim ben.

"kime bakmıştın bacım "diyen adamla

"ben Barlas Taşdemiri arıyorum,

kendisi bu evde yaşıyormuş"dedim.

"Barla ağamı ne edeceğen sen"dedi bu

sefer de diğer koruma.

Elinin körü oldu mu .

"önemli bir konu hakkında konuşmam gerek"dedim beni adete sorguya çeken

korumalara .

Hayır yani 16 yaşındaki mini mini

bir kızdım ben.Seri katilmişim gibi

sorgulamanıza ne gerek vardı.

Koruma telefonunu alıp birini aradı ,

Sanırım Barlas Taşdemirle konuşuyordu.

Bir heyecan geldi yav.

Koruma telefonla konuşmasını

bitirmiş olmalı ki bana bakarak

"aç kapıyı,barlas ağam kızı içeri

alın dedi "korumaya.

Kapıyı açtığımda herkesin gözü bana dönmüştü.

Minnoş olduğunu düşündüğüm bir şekilde gülümsedim.

"gel kızım otur şöyle"

Bunu diyen yaşlı kadın Barlas beyin annesiydi yani babaanem.

Minik adımlarla sedirlere oturup bana merakla bakan kadınların aklındaki soruları cevaplamak için "buraya Barlas bey'le konuşmak için gelmiştim"dedim.

"ne yapacaksın barlası"dedi ürkütücü bir sesle birden Hafsa Taşdemir.

Hadi ama kızını babasından da kıskanmazsın.

Yani baba adayından da diyelim.

"konuşacağım dedim ya"Hafsa Taşdemir

bana hafif sinirle bakarken masum gülüşümü yüzüme taktım ve devam ettim"bir barlas bey gelsin öyle,zaten sizi de ilgilendiriyor bu konu"

Hafsa Taşdemir peki manasında başını salladı.Fark ettirmemeye çalışıyordu ama gülüşüme yumuşamıştı.

Benim gülüşüme herkes düşer di zaten.

'seni kadar egolu bir piç görmedim'

diyen iç sesle ona içimden göz devirdim.

evet,içimden göz devirdim .Aylança farkı😉😉😉.

Bir 15 dakika öylece boş boş durduktan

sonra gelen kapı sesiyle herkes ayaklanınca bende ayağa kalktım.

Barlas Taşdemir yanında ki onca adamla içeri girdiğinde yerimde iyice dikleşmiştim.

Hoşgeldiniz gibi sözler hava da uçuşurken gelenler hoşbulduk gibisinden başını sallıyordu.

Herkes oturduğunda Barlas Taşdemir

bana bakarak "benimle ne konuşacaksın

ve kimsin"diyerek direk konuya bodoslama daldı.

"Ben Aylança Özdemir"diye mırıldandım.

"benimle ne konuşucaksın peki Aylança"

"sizinle gerçekleri konuşacağım"

"odama çıkalım,öğrenelim bakalım

ne gerçekleriymiş"diyip kalkan adamla

"aslında bu konu buradaki herkesi

ilgilendiriyor "dedim.

Geri yerine oturup"anlat"dedi.

Kabul etmek gerekirse bu adam cidden

çok sertti.Ve şu an it gibi korkuyordum.

İnşallah beni bakışlarıyla tahtalı köye yollamazdı ,Aminnn.

"Ben 16 yaşındayım"dedim ve yutkundum.Bakışlarımı Hafsa Taşdemire

çevirdiğimde bana garip bakıyordu.

Herhalde kızı yaşasa benimle aynı yaşta olurdu diye geçirmişti içinden.

Belki diğer kız yaşasaydı Cenk bebekleri karıştırmayacaktı.Belki ben bu ailede

mutlu mesut yaşayacaktım.Belki

de güzel bir hayatım olacaktı.

Her şeyin bir belkiye bağlı olması insanın canını acıtıyordu,hem de çokca.

"devam et"diyen sesle kendime geldim.

Barlas Taşdemir Hafsa Taşdemire dalıp gitmemden rahatsız olmuştu sanırım.

"Ben..17 aralık 2008'de *******Hastanesinde Ankara doğdum*

Sanki öz geçmişimi patronumu

anlatıyom aq.

Bunu dememle artık herkes bana

kaşlarını çatarak bakıyordu.

"Dün gece annemle babam sandığım insanlar konuşurken duydum.O gün

o hastanede iki kız bebek doğmuş.

Bebeklerden biri ölmüş ve benim

baba demeye bin şahit gereken babam

ölü bebekle diğer bebeği değiştirmiş"

Bunu dememle Barlas Taşdemir hızla

yanıma gelerek beni kolumdan tutup

kaldırdı."Ne saçmalıyorsun sen,bana

yalan söyleme"diye bağırdı.

İrkilmiştim"yalan söylemiyorum isterseniz DNA testi yaptıralım"

"pekii"dedi dayanamazcasına ve ellerini

saçlarına geçirdi Ardından"dediğin şey çok saçma farkındasın di mi"

"Saçma değil o insanlar para gözün teki,

dedem onlara mirastan pay vermek için bir torun istemiş.Bebekleri de

ölünce yine para için diğer bebekle

ölen bebeklerini değiştirmişler"

Bu konuşmamın üzerine Kadir Taşdemir

heybetli bedeniyle yanımıza geldi.

Dedem olan Kadir Taşdemir..

"senin deden kimdi peki"dedi sert bir

sesle"Mehmet Özdemir"dedim.

"Bu kız doğru söylüyor gibi duruyor

ama emin olmak için test yaptıracaksınız

eğer yalansa kaçmak için kendine bir delik arasın. "diyen Dede beyle gerildim.

Ya test negatif çıkarsa..

Yok ya pozitif çıkar, hem Hafsa Taşdemirle de benziyorduk.

Allah'ım yardım et şu kuluna.

Nolursunn.

Bolcana aminn.

|

|

|

|

|

"Beni şurada bırakabilirsiniz aslında" dediğimde Barlas Taşdemir bana ters bir bakış atarak"konağa gidiyoruz ve sende benimle geliyorsun"dedi.

DNA testi için gidip kan vermiştik,4-5

saate sonucun çıkacağını söylemişlerdi.

Bizde boşu boşuna beklemeyelim

diye konağa gidiyorduk.

Daha doğrusu Barlas Taşdemir gidiyor

otomotikmen bende onunla gidiyordum.

Beni köşede bir yerde bırak dedim

bırakmadı.Acaba beni şurada tükür

desem sinirlenip arabadan atarmı.

Off, acıkmıştım ve kafama vurmuştu sanırım.En kısa sürede yemek yemeliydim.

Şu an ise arabayla onların konağına

gidiyorduk.DNA testi açıklanana

kadar ben biraz dolanacağım ,beni bırak

desem de Barlas Taşdemir beni gram takmamıştı.

Konağa vardığımızda arabadan inen

Barlas bey'le bende arabadan indim.

Avluya girdiğimizde herkes bize

bakarken"ne oldu"diye soran Hafsa Taşdemir di.

"testi verdik 4-5 saate çıkarmış bizde orada boşu boşuna beklememek için geldik"dedi Barlas Taşdemir sanki her gün DNA testi yaptırıyormuş gibi.

O değilde biz dedi lan ben demedi.

Evet,buna sevinecek kadar maldım.

Ardından geçip oturan Barlas Taşdemirle

"gel kızım otur"diyen Hafsa Taşdemire

baktım ve ardından gidip yanına oturdum.

"bana çok benziyorsun bence testin

sonucu belli"dedi birden Hafsa hanım.

Daha bir saat önce bana ürkütücü bakan

kadın şimdi minnoşca bakıyordu.

Garipti ama değildi de .

Ne biçim cümle kurdum la.Edebiyat

dersinde uyumuyacaktım.

"bilmiyorum"diye mırıldandım.

"ailen sana nasıl davranıyordu"

soruyu soran kişi Barlas beydi.

Onlara bey ,hanım demek daha doğru gibi soyisimleriyle sesleniyordum mal gibi.

"işte..babamla ,yani eski babamla yabancıdan farksızdık,annemle de

hiç anlaşamazdık zaten"

"niye anlaşamıyor dunuz ki"diye merakla soran Hafsa hanımla"beni sevmediğini her fırsatta yüzüme vururdu.En iyisini olmamı ister bana özel dersler aldırırdı.

Ama sonra bunların parasını da yüzüme vururdu, anlayacağınız aramız bayağı bir kötüydü onunla"dedim

"anladım"deyip başını salladı Hafsa hanım.

Kısa bir süre sessizlik kaplanan avlu da

"gel aylança seni odana götüreyim biraz dinlen "diyen Hafsa hanım sanırım ortamda ki gerginlikten beni uzaklaştırmak için böyle demişti .

Zaten yorgun olan bedenim gelen bu teklifle kafasını olumlu anlamda sallamıştı benden bağımsız,aynı zaman da acıkmıştım ama bunu söylemeye çekiniyordum.

Bugün de aç kaldık iyi mi.

Hafsa hanım kalktığında bende onunla

beraber kalkarak , onu takip ettim.

Bir odanın önüne geldiğimizde "bu oda

aslında misafir odası ama yeniden dekor ettireceğimden şüphen olmasın kızım"dedi Hafsa hanım.

Ona sadece kafama salladım."iyi

dinlenmeler"diyip çıkan Hafsa hanım'ın

arkasından kendimi yatağa attım.

"bugün de ölmedik çok şükür "diyerek

gözlerimi kapadım.

|

|

|

|

|

Gözlerimi açtığımda her yer karanlıktı.

Akşama kadar uyumuşum aq.

Ayı olarak mesaiye başlasam ayıyı geçer giderim be.

Daha fazla odada durmamaya karar

vererek odadan çıktım.

Avluya indiğimde herkesi avludaki sedirlere oturmuş olarak buldum.

Hafsa Hanım beni görünce yanıma gelip"kızım"diye sarılınca bir an dondum

siktirrr ben DNA testini unutmuştum.

Ben şimdi Taşdemirlerin kızımıydım. Bende ayrılan Hafsa hanım garip ifademe bakıp hızlıca orta sehpanın üzerinde,daha yeni fark ettiğim zarfı alıp yanıma geldi.

"sen bizim kızımızsın"deyip zarfı bana

uzattı.Zarfı elinden alıp açtığımda kağıtta gözlerimi gezdirdim.

Onca yazının arasında gözüme-Barlas

Taşdemir'den alınan kan örneği Aylança Özdemir'den alınan kan örneği ile %99.9 uyuşmaktadır- yazısı ilişti.

Ben cidden onların kızıydım.

Tesadüfen öğrendiğim şeyle ben şu an gerçek ailemin yanındaydım.

-BÖLÜM SONU-