-YAZARDAN-

Taşdemir konağındaki şahıslar aylança'nın koşarak konaktan gitmesiyle olayları daha yeni idrak ediyorlardı.

Hafsa hanımın"ne duruyorsunuz kardeşinizin peşinden gitsenize "demesiyle kendilerine gelip hızlıca konaktan aylançayı aramak için çıkmışlardı.

Abi ve kuzen tayfası aylançayı aramaya gittiğinde hafsa hanım tıpkı bir sarhoş gibi yalpalayan adımlarla barlas beye yaklaştı ve ona bir tokat attı.

Beklemediği bu tokatla yüzü yana düşen Barlas beye hafsa hanım nefretle bakıyordu.

"senin yüzünden"dedi sayıklar gibi"senin yüzünden kızım gitti"

"gecenin bu vakti o kız tek başına ne yapacak haa"diyen hafsa hanımla barlas bey"evden kaçtığında nasıl başının çaresine baktıysa şimdi de bakar merak etme"dedi.

Hafsa hanım dayanamıyormuşcusunua başını deli gibi sallayıp"yazıklar olsun sana ,o kız sana ne yaptı haa geldiğinde beri ona bir kez olsun gülümsediğini bile görmedim"dedi.

"geleli daha bir kaç gün oldu zaten sen abartmışsın kızı gözünde"dedi barlas bey ve sonra avludaki herkese bakıp "hepiniz abartmışsınız bu kızı "deyip kendini konağın dışına atıp arabasını artık aşina olduğu yere doğru sürmeye başladı.

|

|

|

Abi ve kuzen tayfası heryerde aylançayı arıyor ,her bir mahalleye ayrı ayrı bakıyorlardı.

Ama yoktu,aylança hiç bir yerde yoktu.

Pars Taşdemir yine izbe bir sokakta arabasını durdurmuştu.

Belki burada o küçük kıza dair bir iz,bir şey vardır diye.

Daha onunla arasında bir diyolog bile olmamışken babasının küçük kıza söylediği sözlere sinirlenmesi,sanki kendine söylenmiş gibi kırılması da ona tuhaf geliyordu.

Ama bir yandan da babam cidden haddini aştı diyordu.

O kız babasından bu sözleri duymayı haketmemişti.

Genç adam her yere dikkatle bakarken gözüne yerde ki bir kolye ilişti.

Yavaşca aldı ucunda küçük bir türk bayrağı olan kolyeyi.

Bunu aylança'nın boynunda gördüğüne emindi.

Demekki o buradaydı.

Hemen kardeşlerine ve kuzenlerine haber verip oraya gelmelerini istedi.

Kısa süre sonra oraya gelen kardeşleri ve kuzenleri ile olayı anlattı.

İçine daha da endişe yerleşen aziz karşıdakı kamerayı göstererek "abi belki şu kameradan bir şey bulabiliriz "demişti.

Herkes bu fikri olumlu cevaplayınca zarzor da olsa kameranın asılı olduğu dükkanın sahibi ile konuşmuş kamera görüntülerini incelemişlerdi.

Aylança bir çocuğun arkasından gidiyordu.Abiler ve kuzenler gördükleri bu görüntülerle aylança için daha da çok telaşlanmışlardı.

Ve başına bir şey gelmemesini umarak onu aramaya devam ettiler.

|

|

|

-Aylançadan-

Gözlerimi yavaşca araladığımda bana yabancı gelen ortamla hızlıca yataktan kalktım.

Sonra ise elimle kafama vurarak iyicene delirdiğim kanaatine vardım.

Banyo olduğunu düşündüğüm yere doğru ilerlediğimde gerçekten de banyi olduğunu anlamamla elimi yüzümü yıkayıp omzuma zor gelen saçlarımı topuz yaptım.

Odadan çıktığımda ıslık sesleri gelince kaşlarımı çatarak sesin geldiği yöne doğru ilerlediğimde buranın mutfak olduğunu anladım.

Kartal ıslık çalarak bir yandan da kahvaltı hazırlıyordu.

Ve benim geldiğimi hissetmiş gibi arkasını dönüp "günaydın"dedi.

"günaydın"

Bir yandan omlet için yumurta kırıp çırparken "iyi uyuya bildim mi"diye soran kartalla sadece "evet"dedim.

Kahvaltı sofrasına omletei de koyan kartal"hadi gel"diyerek masaya oturan kartalla bende yavaşca sofraya oturdum.

Açıkmıştım ama canım bir şey istemiyordu.

"hadi yesene"diyen kartalla "canım istemiyor" diyerek çayımdan bir yudum aldım .

"olmaz öyle ama bari biraz olsun ye aç kalma hasta olursun "diyen kartalla"gerçekten canım istemiyor "dedim.

Bunun ardından birşey demeyen kartal yemeğini yedikten sonra sofrayı toplamasına yardımcı oldum.

Ardından kartal'ın dışarıda işleri olduğu için evden çıkmasıyla bende televizyon izlemeye koyulmuştum.

Televizyon izlerken karnıma aniden giren ağrıyla hızlıca tuvelete gitmiştim ve beklenen sonuç;

Regl olmuştum.

Genelde reglimin ilk günü çok sancılı geçerdi ve serum almadan geçmezdi.

Bu nedenle regl olmaktan nefret ederdim.

Karnımın ağrısı iyicene artarken koltuğa cenin pozisyonunda uzanıp gözlerimi kapattım.

Kapının kapanma sesi gelince yavaşca koltuktan kalkmaya çalıştım ama kalkamadım.

Karnım çok ağrıyordu.

Kartalın adım seslerinden geldiğini anlayınca "aylança iyi misin"dediğini işittim.

"iyiyim"diyerek zorla konuştum.

"sesin pek gelmiyor söyle neyin var"diye tekrar soran kartalla"karnım ağrıyor"dedim ağlamaklı bir sesle.

Kartal bedenimi kendine döndürüp"neden ağrıyor ki karnın yediğin bişey mi dokundu diyeceğim bir şey de yemedin"

Gözlerimi hızlıca kaçırınca kartal"anlaşıldı"diye mırıldanınca göz ucuyla ona baktım.

"ne yapınca geçiyo peki bu ağrı"demesiyle "genelde serum ile"diye mırıldandım.

"Peki"diyerek beni birden kucağına alan kartalla hemen ona tutunup "kartal napıyorsun ya"dedim .

"seni hastaneye götürüyorum"diye cevap veren kartalla "lütfen indir, ben kendim yürüyebilirim"dedim bir yandan da ayaklarımı sallıyordum.

"diretme aylança halin ortada"diyen kartalla onun kucağında apartmandan çıkmış ve bir arabaya binmiştik.

"bu araba kimin"diye sordum merakla"bir arkadaşımın"diye cevap verdi kartal.

Anladım manasında başımı salladım.

Kısa süre sonra hastaneye geldiğimizde kartala izin vermeden kendim indim arbadan.

Acile girdiğimizde hemen bir serum yapmışlardı.

Serumun bitmesini beklerken başımı arkama yaslamış öylece bekliyordum.

Bir anda kartalın hızlı hızlı yanıma gelmesiyle ona baktım.

Kahve almak için kafeteryaya gitmişti.

"aylança kapıda ki güvenlikler ekiplere haber vermiş,sen her yerde aranıyormuşsun"diye bana sorduğunda sertçe yutkunup ona baktım.

"napacağım ben"diye fısıldadım kendi kendime kartal duymuş olacak ki "aylança sen kimden kaçıyorsun"diye sordu"kartal şimdi bunun sırası değil lütfen,hem git sen başın yanmasın boşuna"diyerek yanıtladım onu.

"aylança saçmalama "diyen kartalla "lütfen "dedim.

Kartal dayanamıyormuşcasına eliyle saçlarını karıştırıp telefonunu cebinden çıkardı ve bana uzattı"çabuk numarananı yaz"elinden telefonu alıp hızlıca numaramı yazıp ona geri verdim.

"hadi git şimdi"dedim bir yandan etrafa göz gezdirirken,onun başına iş açmak istemiyordum.

Kartal son bir kez daha bana bakıp"kendine iyi bak"deyip gitti.

Bende derin bir nefes alıp sevgili! ailemle yapacağım yüzleşmeye düşündüm.

O eve gitmek istemiyordum.

Bence hafsa hanıma söylesem gayet anlayışlı karşılardı beni.Ahh ne diyorum hiçte anlayışlı olmazdı.

Kesin hepsi benden nefret ediyor.

Ederse etsin banane aq.

Bakışlarımı koridora doğru çevirip Kartal'ın gittiğine emin olunca hemen kolumdaki serumu çıkardım.kanamıştı ama şu an düşüneceğim son şey bile değildi.

Kartal'ın başına iş gelmesin diye onu göndermiştim ama şimdi napacaktım.

Hayır,aylança sakin ol ve öncelikle buradan uzaklaş,onlarla bir yüzleşme yapamazsın,o eve gidemezsin.

Kendime bunu hatırlatıp hemen acilden çıktım ve hastanenin çıkış kapısına yöneldim ki hastaneye doğru gelen pars ve tanımadığım iki adamla gözlerimi kocaman açtım ve gördüğüm acil çıkışa doğru koşar adımlarla ilerledim.

Hastanenin bahçesinden de çıkıp anayola geldiğimdi sağa sola bakıp karşıya doğru yürümeye başladım.

İçime düşen bir kurtla tekrar başımı arkaya çevirip bakmamla hızla savrulmam bir oldu.

Her yerim sızlarken ağzımdan acılı inlemeler dökülüyordu.

Ve ne kadar dirensemde başımda çoğalan seslere inat gözlerimi büyük bir boşluğa kapattım.

-BÖLÜM SONU-

BÖLÜM GEÇ GELDİĞİ İÇİN KUSURA BAKMAYIN LÜTFEN DERSLERİM ÇOK YOĞUN O NEDENLE YAZAMIYORUM.

DİĞER BÖLÜME DEK HOŞÇAKALIN😘