Bölümü okumaya başlamadan önce lütfen kulaklığı takıp şarkıyı başlatıp bölümü okumaya başlayalım.

Sevgili Okurum,

Hepimizin hayatında ailemizle olan bağlar öyle derin ve karmaşıktır ki, bazen farkında bile olmadan bizi şekillendirir. Aylin’in yaşadığı bu içsel çatışma, aslında hepimizin bir noktada karşılaştığı bir şey. Geçmişin izleri silinmez, ama bazen onları fark etmek ve yüzleşmek zorunda kalırız. Bu bölümde, Aylin’in ailesiyle olan geriliminin ve Bora’ya karşı duyduğu aşkın nasıl birbirine karıştığını göreceksiniz.

Aşk ve intikamın birbirine ne kadar yakın olduğunu fark etmek, Aylin’in iç dünyasını altüst edecek.Aylin’in verdiği kararlar, sadece onun değil, ailesinin ve Bora’nın da hayatını değiştirecek. Her adım, bir sır, her duygu bir çatışma. Aylin’in kalbinde kopan fırtınaları izlerken, kendinizi onun yerinde hissedeceksiniz. Belki de, bazen en çok sevdiğimiz insanlar aynı zamanda en büyük yaralarımızı açanlardır, kim bilir?

Bu yolculukta benimle birlikte olduğunuz için çok mutluyum. Düşüncelerinizi, hislerinizi benimle paylaşmayı unutmayın. Her hikaye gibi bu da sadece Aylin’in değil, aynı zamanda sizin de hikayeniz olabilir.

Sevgilerimle,

[Kübra Yazan]

Gecem uykusuz geçti. Boranın söyledikleri, gözlerindeki samimiyeti, ellerinin omzumdaki sıcaklığını düşündüm durdum. Ama her şeyin altında o lanet olası geçmiş vardı. Yaralar öyle derindi ki, onları görmezden gelmek imkansızdı. Kalbimde bir şeylerin düzelmesi için umut vardı, ama aynıı zamanda korkuda vardı. Bir yanım ona inanmak istiyor, diğer yanım işe bir adım geri durmamı söylüyor.

Sabah pencerenin kenarında oturmuş kahvemi yudumlarken, Boradan mesaj geldi.

“Günaydın Aylin. Umarım dün geceyi iyi ggeçirmişsindir. Seni tekrar görmek istiyorum.”

Mesajı okuduğumda, birkaç saniye düşündüm. İçimden bir ses bana onunla buluşmam gerektiğini söylüyordu. Belkide gerçekten yeni bir başlangıç yapabilirdik. Ama bu sefer kontrolü elden bırakmayacağım.

Telefonu elime aldım ve yazmaya başladım.

“Bugün buluşalım. Biraz konuşmamız gerek.”

Bora hemen cevap yazdı, heyecanı her kelimesine yansıyordu.

Buluşma yeri olarak sakın bir kafe seçtik. Bora her zamanki gibi erken gelmiş. Beni görünce yüzünde bir gülümseme belirdi.

“Merhaba Aylin.”dedei yavaşça. Sanki anın değerini bilerek konuşuyordu. Ona bir şans vermemi bekliyordu. Ama bu sefer her şeyin farklı olması gerekiyordu. Kontrol bende olmalıydı.

“Merhaba Bora. Bir süredir düşünüyorum... Seni hala önemsiyorum ama içimde bir güvensizlik var ki geçmiyor. Seninde farkında olduğun gibi geçmişte yaşadıklarımızı unutmak zor. Bora başını eğdi, sanki söylediklerimi bekliyormuş gibi bir hali vardı."Anlıyorum Aylin. Sana geçmişi unutturmak gibi bir vaatte bulunamam, ama seni şimdi mutlu etmek için elimden geleni yaparım. Lütfen bu sefer bana inan."O an içimdeki çatışma daha da yoğunlaştı. Belki de Bora gerçekten değişmişti. Ama bir yanım, onun babasının geçmişte aileme yaptıklarını unutmam gerektiğini fısıldıyordu. Geçmişi tam anlamıyla geride bırakmak, benim için imkansızdı. Ya intikam, ya da aşk. İkisinden birini seçmem gerekiyordu."Zaman gösterecek Bora," dedim hafif bir gülümsemeyle. "Ama bu sefer her şeyin doğru ilerlediğinden emin olmalıyım."O sırada Bora elini masanın üzerinde bıraktı. Birkaç saniye duraksadım, sonra elimi uzatıp onun eline dokundum. Dokunuşu, o kadar tanıdık ve o kadar güven vericiydi ki, içimde bir şeyler kırıldı o an. Belki de gerçekten şans vermeliydim, ama yine de temkinli olmalıydım.

Bu benim hikayemdi.

Bölüm sonu fazla yazamadım gelmedi ilham ne yapalım? Bölümü yıldızlayıp oy verirseniz sevinirim şimdiden teşekkürler.