Cem'den

Tatilin büyülü atmosferinden kopmak hiç de kolay olmamıştı. Ama yanı başımda Aslı varken, her an yeni bir maceranın başlangıcı gibiydi. Havalimanından çıkarken, elimdeki küçük kutu beni daha da heyecanlandırıyordu. İçindeki yüzük, aylar süren sabırlı bir arayışın sonucuydu ve şimdi, hayatımın aşkına ait olacaktı.

Arabada radyodan soft bir müzik çalıyordu. Gözlerim yolu değil, yanımda oturan Aslı'yı takip ediyordu. Saçları güneşin altında parlıyordu ve yüzündeki gülümseme, kalbimi ısıtıyordu. Evimize yaklaştıkça heyecanım doruk noktaya ulaştı.

"Aslı," dedim, sesim titriyordu. "Seninle konuşmamız gerekiyor."

Gözleri merakla bana çevrildi. "Tabii ki, aşkım. Ne oldu?"

Arabayı kenara çektim ve ona döndüm. Kutuyu yavaşça açtım ve yüzüğü parmaklarıma alarak, "Aslı, benimle evlenir misin?" dedim.

Gözleri kocaman açıldı. Yüzündeki ifadeyi tarif edemezdim. Mutluluk, şaşkınlık, heyecan... Hepsi bir arada. Bir süre sessiz kaldı, sonra başını öne eğdi.

"Cem..." diye mırıldandı. Daha fazla dayanamayıp elini tuttum. "Lütfen, cevap verir misin?"

Başını kaldırıp bana baktı. Gözlerindeki o ışıltı beni büyüledi. Ama sözcükler yerine sadece gülümsedi.

"Cem..." diye tekrarladı. "Bunu hiç beklemiyordum..."

"Biliyorum," dedim. "Ama seni çok seviyorum ve hayatımın geri kalanını seninle geçirmek istiyorum."

Yine sessizliğe gömüldük. Kalbim göğsümden fırlayacak gibiydi. Sonunda, derin bir nefes aldı. "Cem..."

Bölüm kısa olsun dedim.insallah olmuştur.