Cem'den

Cem..." diye mırıldandı. "Bunu hiç beklemiyordum..."

Kalbim göğsümden fırlayacak gibiydi. Sonunda, derin bir nefes aldı. "Cem..."

Sözcükler boğazımda düğümleniyordu. Gözlerim, onun gözlerindeki cevabı arıyordu. Bir an için nefesimi tuttum.

"Aslı," dedim, sesim kısık çıkmıştı. "Lütfen, bana bir şans ver."

Başını yana eğdi ve gülümsedi. "Sen zaten hayatıma girmiştin Cem. Şimdi sonsuza dek kalacaksın."

Gözlerim doldu. Onu kollarım arasına alıp sıkıca sarıldım. O an, dünyada sadece biz vardık.

Aslı'dan

Gözleri, benim gözlerimdeki cevabı arıyordu. Bir an için nefesimi tuttum.

"Aslı," dedi, sesi kısık çıkmıştı. "Lütfen, bana bir şans ver."

Başımı yana eğdim ve gülümsedim. "Sen zaten hayatıma girmiştin Cem. Şimdi sonsuza dek kalacaksın." dediğimde beni kollarının arasına aldı.

Gözlerim doldu. Onu kollarım arasına alıp sıkıca sarıldım. O an, dünyada sadece biz vardık.

Eve geçtim. Bu kararı aileme açıklamak çok istiyordum. Ama bunu Cem ile birlikte söyleme kararı aldık. Akşam babamlara geçtim.

Aynaya bir kez daha baktım. Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Az sonra, Cem’le birlikte aileme müjdeyi verecektik. Annemle babamın tepkileri beni hem heyecanlandırıyor hem de endişelendiriyordu. Özellikle babamın biraz daha geleneksel düşünceleri vardı.

Cem geldiğinde, içimdeki heyecan daha da arttı. Elimizi ele tutuşarak salona girdik. Annem bizi kocaman bir gülümsemeyle karşıladı. Babam ise gazete okurken başını kaldırdı.

"Hoş geldiniz çocuklar," dedi annem. "Yemek hazır."

Masada otururken, sohbet etmeye çalıştım. Konuşmalarım biraz tutuktu. İçimde kelebekler uçuşuyordu. Nihayet, derin bir nefes alarak, "Anne, baba, size söylemek istediğimiz çok önemli bir şey var," dedim.

Babam kaşlarını çattı. "Dinliyoruz kızım."

Cem, elini sıktı. "Aslı ve ben, evlenmeye karar verdik," dedi.

Bir süre sessizlik oldu. Annem şaşkınlıkla Cem'e baktı. Babam ise daha ciddi bir ifadeyle, "Bunu biraz acele bulmuyor musunuz?" diye sordu.

Kalbim sıkıştı. Babamın tepkisi beni üzmüştü. Cem, elini sıkarak bana destek oldu. "Anlıyorum Mehmet Amca," dedi. "Ama Aslı'yla birlikte olduğum her an, evlenmek istediğimi daha çok anlıyorum."

Annem, "Oğlum, sizi çok seviyorum ama bu kararınıza biraz daha vakit ayırmalıydınız," dedi.

Gözlerim doldu. Babamın onayını almak benim için çok önemliydi. Cem, beni sakinleştirmeye çalıştı. O akşam, ailece yemek yedik ve uzun uzun sohbet ettik. Babamın yavaş yavaş yumuşadığını hissediyordum. En sonunda, "Tamam kızım," dedi. "Karar sizin. Ama şunu unutmayın, evlilik çok önemli bir karar. İyi düşünün."

Babamın bu sözleri beni çok mutlu etmişti.

Cem'e sımsıkı sarıldım. Hayatımın en güzel günlerinden biriydi.

Ali ise, "Vay canına! Ablam sonunda evleniyor!" diye bağırdı. "Tebrikler!"