Yeni Üyelik
17.
Bölüm

17. Bölüm: AMCA

@kalemdendusen

Aslı'dan

Cem'le beraber nişan tarihi almak için bir kafeye gitmiştik. Masaya oturup kahvelerimizi söyledikten sonra, önümüzde duran ajandaya göz gezdiriyorduk. O sırada Cem, gitarını yanına almıştı, her zamanki gibi tellerle oynamaya başladı. Tellerden çıkan yumuşak melodiler, o anın yoğunluğunu hafifletiyor gibiydi. Başımı ona çevirdiğimde, bir an için her şeyin ne kadar güzel olduğunu düşündüm. Nişan tarihi, hazırlıklar, planlar... Her şey mükemmel gidiyordu.Sonra dikkatimi dağıtan dosyalarımın arasında kayboldum. İş yoğunluğu bir süreliğine tüm düşüncelerimi ele geçirmişti, ama Cem’in gitarından gelen o tanıdık melodi beni tekrar gerçekliğe çekti. Gözlerimi kapatıp, o huzurlu anın tadını çıkarmaya karar verdim. Fakat hayatın beklenmedikliği, tam da o anda kendini göstermişti.Kaldırımda oturan yaşlı adamı fark ettiğimde içimde bir şeyler kopmuştu. Onun yüzündeki ifade, derin bir korkunun ve çaresizliğin yansımasıydı. Beyazlamış dudakları ve alnından süzülen ter, içinde bulunduğu durumun hiç de iyi olmadığını belli ediyordu. Cem’e dönüp telaşla, "Dur, bir şey oldu!" dedim. İçimde bir şeyler hızlanmaya başlamıştı. Kalbim deli gibi atıyordu.Yaşlı adamın yanına hızla yaklaştım, nabzını kontrol ettim. Düzensiz ve çok zayıftı. "Ambulansı ara Cem!" diye seslendim. Ellerim buz kesmişti, ama amcanın gözlerine baktığımda, bir şekilde bana güven duyduğunu hissettim. "Her şey yoluna girecek beyefendi," diye fısıldadım. O an içimdeki korkuyu bir kenara bırakıp onu rahatlatmaya çalıştım.Ambulansın siren sesiyle bir nebze olsun rahatladım. Ancak yine de içimde büyük bir tedirginlik vardı. Hastaneye ulaştığımızda doktorlar hızlıca müdahale etmeye başladı. Bekleme odasında Cem’le yan yana oturduk. O anın ağırlığı beni ezmişti, ama Cem’in sakinliği ve duyarlılığı her şeyin üstesinden gelmemde bana güç verdi. O gün bir kez daha anladım ki, hayat sadece kendi planlarımızla sınırlı değil; yardımlaşmak ve insanlara destek olmak, hayatın en anlamlı yanıydı.Cem’le bu zor durumun üstesinden gelmemiz bizi birbirimize daha da yaklaştırdı. Nişan tarihi bakmak için çıktığımız bu sıradan gün, hiç beklemediğimiz bir şekilde hayatımızın en unutulmaz anlarından birine dönüştü.

Cem'den

O günün bu kadar garip geçeceğini hiç düşünmezdim. Her şey, nişan tarihi bakmak için dışarı çıktığımızda başladı. Aslında her şey gayet sıradandı; bir kafeye oturup kahvelerimizi söyledik, ajandaya göz gezdirdik. Ben de, her zamanki gibi gitarımla oynuyordum, tellerin sesi ortama hafif bir hava katıyordu. Aklımda sadece Aslı’yla geleceğimizi planlamak vardı.

 

Ama sonra... Sonra o yaşlı adamı fark ettik.

 

Aslı dosyalarına dalmış, kafası meşguldü. Tam o sırada dışarıda kaldırımda oturan bir adam gözüme çarptı. Yüzü solgun, nefes almakta zorlanıyor gibiydi. Bir anlığına tereddüt ettim, ama Aslı benden önce davrandı. “Dur, bir şey oldu!” dediğinde kalbim hızlanmaya başlamıştı. Aslı hızla adama doğru koştu, ben de peşinden gittim.

 

O anlar gözümde çok net. Aslı adamın nabzını kontrol ederken, ben elimde telefon, panik içinde ambulansı arıyordum. Ama ne yapacağımı tam olarak bilemiyordum. Aslı güçlü durmaya çalışıyordu, ama sesindeki titreme onu ele veriyordu. "Ambulansı ara Cem!" dediğinde, ne kadar çaresiz olduğunu hissettim. Telefonu titreyen ellerimle tuttum, ama yine de sakin olmaya çalışıyordum.

 

Adamın gözlerindeki o bakış beni darmadağın etti. Bir insanın hayatının ipleri ellerinizdeymiş gibi hissetmek... Tarif edilemez bir şey. Ambulans sirenleri yaklaştığında biraz rahatladım, ama Aslı’nın yanında, onunla birlikte beklerken içimde bir düğüm vardı. Bekleme odasında saatler geçiyor gibiydi. Olayın ciddiyeti ancak orada otururken kafama dank etti.

 

Bu hayat dediğimiz şey çok kırılgan. Bir an her şey yolunda gibi görünürken, bir sonraki an her şey alt üst olabilir. O gün bu gerçeği yüzüme tokat gibi çarptı. Ama o anda Aslı’e bakıp, onun yanımda olduğunu bilmek bana bir şekilde güç verdi. Zor bir anı paylaştık ve belki de bu yüzden aramızdaki bağ daha da güçlendi.

 

Aslı'yla geçirdiğimiz o anlar, planlarımızı altüst etmişti ama aynı zamanda bana hayatın ne kadar değerli olduğunu da hatırlattı. Planlarımız her zaman istediğimiz gibi gitmeyebilir, ama birlikteysek, her şeyin üstesinden gelebileceğimizi biliyorum.

Loading...
0%