Teyzemi lavaboya götürüp elini yüzünü yıkayıp yatağına yatırdı yeniden. Teyzem ağrılarından dolayı dokundukça inliyordu bu defa belli ki çok kötü dövmüştü .

Teyzemle ilgilendikten sonra yanıma gelip benimde elimi yüzümü yıkadı daha sonra dolaptan aldığı buzu bir beze sarıp yüzüme yavaş yavaş dokundurup şişme ve morarmaya engellemeye çalışıyordu . Bir yandan da söyleniyordu

-Elleri kırılsın , gittiği yerde düşüp geberse de kurtulsak bu canavardan . Bir sen kalmıştın el kaldırmadığı şimdi tam oldu

-Olsun abi benim canım çok acımıyor zaten hem o senin baban beddua etme yazıktır

İsmail abim kafasını çevirip hafif bir gülümseme ile baktı gözlerimin içine

-Ne babası Elif Allah aşkına . Baba dediğin bunları yapar mı ? Hadi bacım sana bir ağrı kesici vereyim de yat uyu sen.

İsmail abim hem bana hem teyzeme birer ağrı kesici verip kendisi de annesinin başucuna kıvrılıp yattı .

Sabaha karşı büyük bir gürültü ile uyandım eniştem yine zil zurna eve gelmiş kapıdan girerken sağa sola çarpa çarpa eşyaları yıkarak girmişti içeri. Birazdan yatak odasından büyük bir bağırış çağırış sesi geldi . İsmail abim ve eniştem birbirine girmişti korkudan yatağımdan çıkamıyordum ama kötü bir şeyler olacak endişesi de yaşıyordum . Birazdan İsmail abim hışımla içeri girip eşyalarını toplamaya başladı

-Abi ne yapıyorsun ?

-Gidiyorum Elif . Şehire gidip okul bitene kadar bir daha adım atmayacağım bu eve . Doktor olup geri döneneceğim o zaman seni de annemi de kurtaracağım bu adamın elinden

Farkettim ki yine yüzüne vurmuştu eniştem abimin onunda dudağı kanıyordu çünkü

-Tek mi bırakacaksın beni ,teyzemi ?

-Ağlama Elif . Bak elimden böyle bir şey gelmiyor . Elime mesleğimi alıp dönüp o zaman kurtaracağım sizi .

İsmail abim eşyalarını küçük bir çantaya koyup çıkarken teyzem koşup sarıldı boynuna

-Gitme oğlum ne olur gitme . Bırakma beni .

-Ağlama anam merak etme seni de Elif’ide kurutacağım bu adamın elinden

İsmail abim kapıyı çarpıp çıkarken teyzem de bende ağlayıp kaldık odanın ortasında o esnada eniştem çoktan sızıp kalmıştı yatak odasının orta yerinde kırılan eşyaların arasında .

Yaz aylarının sonuna doğru Halil’de şehire okumaya gitmişti . Meryem ve teyzemden başka kimsem kalmamıştı . İsmail abimin gidişi ile evde işler daha da kötüleşmişti . Eniştem sinirlendiğinde gözü hiç bir şeyi ve kimseyi görmüyordu . Bana da teyzeme olduğu gibi şiddet uygulamaya başlamıştı . Bazı günler teyzem engel olmaya çalışırken onu resmen komalık edene kadar dövüyor

-Sen bittin elin sıpası kaldı besleyeceğim. Birde engel mi oluyorsun bana

Diyerek daha da hırsla dövüyordu.

Yıllar geçmiş 14 yaşına gelmiş , ortaokul son sınıfa geçmiştim . Meryem ile aynı sınıfta devam ediyorduk . Liseye bende şehire gidip okumak istiyordum ama eniştem buna karşı çıkıyordu . O günlerde bu durum canımı çok sıkıyordu. Nasıl olacak bu iş diye sabahlara kadar düşünüp canımı sıkıyordum . Teyzem bir yolunu buluruz üzülme diyerek teskin etmeye çalışsa da beni ben pek ümitli değildim .

Şehirde okuyan gençler ile İsmail abim arada mektup gönderiyordu bize . Derslerinin çok iyi olduğunu , yakın zamanda mezun olup hem işe girip hemde üniversite okuyacağını bizi de yanına alacağını söylüyordu . Bir ümit belki o zaman bende liseyi okuyabilirim diye düşünüyordum.

Halil’de Meryem aracılığı ile bana mektup gönderiyor sabretmemi istiyordu . Dersleri oldukça iyiydi o sene sınava girecek üniversiteyi kazanıp okuyacak sonrada beni istettirecekti teyzemden. Tatil zamanları geldiğinde , kasabanın çıkışında ki tepeye çıkıyor saatlerce hayal kuruyor , sohbet ediyor ve geleceğe dair konuşuyorduk . Onu çok seviyordum oda beni . Birbirimize sözler vermiş bir başkasına bakmayacağımıza dair ant içmiştik.

Okulun kapanmasına günler kalmıştı . Hafta sonu teyzemden izin alıp Meryem’lere gittim birlikte güzel bir gün geçirip ikindi sonrası eve dönmek için yola koyuldum. Eve yaklaşmışken önümü Azad ağa kesti

-Nerede senin o hayırsız enişten ?

-Bilmiyorum Azad Ağa evdedir herhalde .

-Ona söyle geçen seneden beri ne borcunu ödüyor nede çiftlikte çalışıyor faizi ile dağ oldu borcu böbreğini satsa ödeyemez . Ben alacağım bu gidişle böbreklerini

Azad ağadan uzaklaşıp korku ile eve girdim . Teyzem korkmuş halimi görünce telaşlandı

-Ne oldu Elif ? Nedir bu halin ?

-Azad Ağa yolumu kesti teyze . Eniştemin borcu varmış onu istiyor

Teyzem sinirle bir şeyler saydırarak mutfağa geçti . Akşam eniştem eve gelmemişti , yine içiyor yada kahvede takılıyor diye düşünüp biz yemeğimizi yedik . Gece ikimizde uyumak için odalarımıza geçmiştik ki büyük bir gürültü ile kapı açılma ve bir şeylerim devrilme sesi geldi kapıya koştuğumuzda eniştemi ağzı yüzü kan içinde yerde yatıyorken bulduk . Teyzem hemen koluna girip kaldırmaya çalıştı başaramayınca bana seslendi

-Elif tut yavrum diğer kolundan eniştenin odaya götürelim .