Sevinçle dışarı koşup Hüseyin amcayı bekledim . Hüseyin amca çok geçmeden sokağın başında göründü koşarak karşıladım

-Çikolatamı aldın mı Hüseyin amca ? Ayşe teyzem çikolata alacağını söyledi .

-Aldım Elifim ama dükkanda kalmış yavrum birazdan alayım olur mu ? Ayşe teyzenin yanına gidip sorayım belki evde de vardır çikolata .

Üzülmüştüm ama Hüseyin amcanın verdiği sözü tutacağını bildiğim için içim rahattı .

Biraz sonra komşulardan bizim eve gelenler olduğunu görünce bende eve girdim . İçeride ağlayanlar , ah vah edip konuşanlar ve ömür boyu gözümün önünden gitmeyen çenesinde beyaz bir tülbent bağlı olan yatağında uzanan annem vardı . Ayşe teyze beni farkedince yanıma gelip

-Kuzum annen biraz rahatsızlanmış sen mutfakta otur ben sana yemek getireceğim olur mu ?

Bir şeylerin ters gittiğinin farkında olsamda ne olduğunun tam olarak bilincinde değildim.

-Ayşe teyze doğruyu söyle anneme ne oldu , neden çenesine bağlanmış yemeni var ?

Ayşe teyze ağladığını gizlemeye çalışsada sesinden de anlaşılıyordu ağladığı .

-Kuzum annen Cennete gitti artık oradan izleyecek seni ..

Cennet neydi ? Gidenlerin çok güzel olduğu için geri dönmek istemediği bir yerdi o an tek bildiğim annemin geri dönmeyecek olmasıydı ..

Ağlayarak içeri koşup anneme sarıldım

-Anne ne olur gitme , ben Cennetten güzel değil miyim ? Neden Cennete gitmeyi tercih ettin ? Üzdüm mü yoksa seni ? Söz bir daha yaramazlık yapmam geri dön ne olur !!

Kadınların ağlama sesler birbirine karışırken Ayşe teyze beni zorla annemden ayırarak sıkıca sarılıp bağrına bastı ve birazdan da Hüseyin amca ile beni yukarı gönderdi .

Bir kaç gün evimiz dolup taşmış ,gelen misafirler kimisi çay şeker getirirken kimisi yemek yapıp getirmişti . Çocuk aklımla çokta düşünmüyordum bundan sonrasını.

Annemin gidişinin 7.gününde daha önce görmediğim yada çok küçükken gördüğüm için hatırlamadığım teyzem geldi . Cenazeye eniştem göndermediği için gelememişti. Teyzem ben, Ayşe teyze ve Hüseyin amca birlikte mezarlığa gittik . Anneciğimin üzerini örten kara toprağı elim ile sevdim.

-Anneciğim bak Zuhal teyzem geldi ama senin Cennete gittiğini bilmiyordu göremedi seni

Zuhal teyzem ile aynı günün akşamı kendi evine gitmek için otobüse bindik . 9 saatlik yolun sonunda nihayet vardık