Öğretmenim beni çok seviyor ve bana özel ilgi gösteriyordu derslerde gösterdiğim başarı sebebi ile bana ayrıca ilgisi vardı. Annem hasta olmadan önce sürekli roman kitapları okur bana da resimli hikaye kitapları alıp resimlerinden hikaye uydurmamı isterdi . Daha sonra hikayeyi anneme anlatırdım annem hikayede ki gerçek hikayeyi bana okur birlikte arada ki farka çok gülerdik . O zamandan alışmıştım kitap okumaya bu nedenle de okulda ki derslerimde oldukça başarılı idim .

O gün teyzem çok rahatsızdı İsmail abi ile birlikte okul dönüşü teyzemin hasta olduğunu farkedince sessizce üzerimizi değişip mutfakta kendimize bir şeyler hazırlayıp yedikten sonra teyzemede zorla da olsa bir şeyler yedirip dışarı çıktık ses yapıp rahatsız etmemek için . Akşam İsmail abim ile birlikte kahvaltılık bir şeyler hazırlayıp sofrayı kurduk . Eniştem eve geldiğinde yemek olmadığını görünce çok sinirlenip teyzemin yattığı odaya girip bağırıp çağırmaya başladı

-Gebermedin ya ! Ne diye hazır değil bu yemek ?! Ardı ötesi yapacağın bir iş var oda yemek yapmak evi temizlemek sen yatmaktan başka bir işe yaramaz mısın ? Birde şu sıpayı da başıma bela ettin mecbur muyum ben bakmaya elin sıpasına?

Ben korkudan ağlamaya başlayınca İsmail abi gelip bana sımsıkı sarılıp kulaklarımı kapattı duymamı ve daha da üzülmemi istemiyordu . En sonunda kapının hızla çarpılma sesi ile eniştemin gittiğini anlatıp çekti kulaklarımı kapatan ellerini .

-Üzülme Elif . O sana sinirli değil , her zaman sinirlenecek bir şeyler bulur . Hadi annemi de çağırıp yemeğimizi yiyelim .

-Üzülmedim ki zaten İsmail abi ve korkmadım da çünkü yanımda sen varsın sen beni korursun hep değil mi ?

-Elbette korurum ben varken kimse sana kötülük yapamaz ! Abinim ben senin

Teyzemi çağırmak için gittiğimiz de yatağın içinde ağlıyordu . Elini tuttuğumda çok ateşi olduğunu farkettim

-Teyze çok ateşin var çok hastasın sen . Doktora gidelim ne olur .

-Bir şeyim yok kuzum üşütmüşüm sadece düzelirim biraz dinlenince merak etme.

-Ama annem de iyileşeceğim demişti bana !! Ne olur sende gitme onun gibi terketme beni

Teyzem yataktan kalkıp kucağına aldı beni sarılıp ağlamaya başladı . İsmail abim de yatağa çıkıp sarıldı bize

-Terketmem kuzum merak etme . Hep yanında olmaya çalışacağım ama annen de isteyerek terketmedi ki seni hem o seni izliyor görüyor böyle dersen üzülebilir.

-Biliyorum o şimdi Cennette . İyi insanların gittiği yerde .

Sonra hep birlikte oturup yemeğimizi yedik . Teyzem hasta olduğu için dinlensin diye erkenden hepimiz yatmıştık .

Kapı gıcırtı sesine benzer bir ses duyarak uyandım kapının eşiğinde bir karaltı vardı yattığım yatağa doğru yavaş adımlarla gelip ayak ucumda eğildi ardından bacaklarımda bir el hissettim . Korkudan nutkum tutulmuş sesim çıkmıyordu . Sadece hızlı hızlı nefes alıp yutkunuyor neler olduğunu anlamaya çalışıyordum . İsmail abiyi çağırsam o bana yardım edebilirdi belki .

-İsmail abi ..

Ses o kadar cılız çıkmıştı ki ağzımdan ben bile zor duymuştum kendi sesimi. Yeniden seslenmek için ağzımı açmak istediğimde bir el sıkıca ağzımı kapattı . Bir eli ile ağzımı kapatırken diğer eli vücudumda geziyordu . Bu benim korkumu daha da arttırmış bu durumdan kurtulmak için çırpınmaya başlamıştım . Bir yandan küçücük bedenimde dolanan elin nedenini zihnim algılamaya çalışırken diğer yandan kötü bir şeyler olacağını hissedebiliyorum . Çırpınmalarım esnasında ağzımı kapatan el biran ağzımdan aralanınca bağırdım

-İsmail abiii. İsmail abii

-Elif . Ne oldu

-Bir şey yok oğlum sanırım kabus gördü . Üzerinizi örtmek için gelmiştim odanıza .

Yataktan fırlayıp İsmail abiye sarıldım .

Bu ses Mehmet enişteye aitti . Çocuk aklım birden karışmıştı . Acaba gerçekten kabus mu gördüm yoksa ağzımı kapatıp bana dokunan Mehmet Eniştemiydi ? Yada dediği gibi üzerimi mi örtmek istiyordu sadece . Ama üzerimi örtmek için odaya gitmişse ne diye üzerimde ki örtüyü açmıştı ki.

-Tamam Elif korkma kabus görmüşsün istersen ayak ucuma yat .

Hemen gidip İsmail abinin yatağının ayak ucuna yatıp uyumaya çalıştım ama korkudan titriyor gözlerime uykunun girmesini sağlayamıyordum. Teyzem hastalığın verdiği ağırlıkla uykuya daldığı için hiç bir ses duymamıştı .

Sabah olduğunda İsmail abi bana ne kabusu gördüğümü sorduğunda utancımdan hiç bir şey anlatmadım . Sadece korktuğumu ne gördüğümü hatırlamadığımı söyledim . O gece olanların kabus mu gerçek mi olduğunu bilmesemde artık Mehmet enişteden korkmaya başlamıştım .

Sabah mutfağa geçip bir şeyler yedik çantamıza okulda yemek için çikolata sürdüğümüz ekmekleri koyup okula doğru çıktık . Yolda bir adam İsmail abiyi durdurdu

-Baban nerede ? Görünmüyor ne zamandır ? Bana borcunu biran önce ödesin yoksa karışmam

-Tamam Azad ağa söylerim babama . Hem bu aralar işleri pek yolunda gitmiyor ondan belki de geciktirdi borcunu .

-Ben onu bunu anlamam . Biran önce versin borcunu yada borcunun karşılığında gelir çiftlikte bedavadan çalışır borcunu ödeyene kadar

Bu adamı hiç sevmemiştim gözleri pörtlek şekilde iri iriydi ve konuşurken insanın gözünün içine bakıp deler gibi konuşuyordu.