Eniştemin eve gelmediği bir gün teyzem evde olan az bir bulgur ile pilav yapmış yanına da önce ki gün komşu teyzenin köy yoğurdu diye getirdiği yoğurttan koymuştu . Yemeğin az olması nedeni ile teyzem kaşığın ucu ile yiyor gibi yapıyor bizim yememiz için kendisi yemiyordu .Bir tabak pilav ile üçümüz sözde doymuş kalkmıştık . Sonrasında biraz oturup televizyon izleyip odamıza geçip yattık . Ancak beni açlıktan uyku tutmamıştı . Hafif bir ses tonu ile İsmail abime seslenip uyuyup uyumadığını kontrol ettim .

-İsmail abi.. Uyudun mu?

Soruma cevap alamayınca uyuduğunu anladım. Mutfağa geçip yiyecek bir şey var mı diye bakınırken dolapta tabakta az yoğurt kalmıştı içine biraz su katıp çoğalttım sonra onu alıp yere oturup biraz ekmekle yemeğe başladım . Dış kapının açılma sesi ile irkildim kafamı kaldırdığımda eniştem karşımda idi yutkunup kaldım . Eniştem sinirle üzerime doğru gelmeye başlayınca korku ile ayağa fırladım

-Gündüz öğüttüğün yetmezmiş gibi birde gece mi malıma çöktün Doyuramayacak mıyım seni , ortak mısın malıma ?!.

Son kelimesinin ağzından çıkması ile birlikte ayağı ile tabağı tekmeleyip fırlattı . Korku ile ağlamaya başlamış mutfaktan çıkmak için hamle yapmıştım ki kolumdan tutup yere savurdu beni .

-Başıma bela mısın velet ?

Diyerek tekmeler savurmaya başladı . Birazdan gürültüye teyzem ve İsmail abim koşup geldi . Teyzem ağlamaya ve yalvarmaya başlayıp beni kurtarmaya çalışsada nafile eniştem var gücü ile tekmelemeye devam ediyordu . Birazdan eniştem “ahhh “ diye bağırıp yere düştü bir eli ile de bacağını tutuyordu . İsmail abim

-Daha küçüçük çocuk o ! Ne istiyorsun elin garibanından

Diye bağırarak elinde ki bıçağı yere fırlatınca anlamıştık ne olduğunu . Ayağından bıçaklamıştı.

Teyzem hemen bir bez parçası getirip bacağını sardı zaten çok derin bir yara değildi . Eniştem bir yandan acıdan böğürürken bir yandan da İsmail abime bağırıyordu

-Ben kendime gelince yapacağı biliyorum sana . Sen kim için kime bıçak sallıyorsun?

Arada bazı küfürlerde saydırıyordu. İsmail abim hiçbir şey yapmamış gibi yanıma gelip eğilip kolumdan tuttu

-Gel bacım yatağına götüreyim seni . Çok canın yanıyor mu ?

-Sadece buram acıyor .

Diyerek bacağımda ki ağrıyan yerlerimi gösterdim . İsmail abim

-Sen yat şimdi yatağa annem sonra seninle de ilgilenir ben bakamam şimdi ağrıyan yerlerine ayıp olur, tamam mı Elif

Diyerek yatağa götürdü . Birazdan da teyzem geldi içeriye

-Elleri kırılasıca!! Gücü yetebildi mi acaba sana ? Şuna bak mosmor olmuş bacağın . Canın çok yanıyor mu yavrum?

Olan olaylardan istemedende olsa ben sorumlu olduğum için teyzemin bana kızacağını düşünürken onun bu tavırları karşısında hıçkırarak ağlamaya başlayınca teyzem bağrına basıp saçlarımdan öpmeye beni teselli etmeye çalıştı . İsmail abimde sarılıp

-Ağlama Elif bak beni de ağlatacaksın . Hem ne dedim ben sana senin yanında abin var sana kimse kötülük edemez .

Teyzem yaralarıma biraz krem sürüp eniştemin yanına gitti . İsmail abim bana bakıp gülümseyerek

-istersen ayak ucumda yatabilirsin bugün

Deyince topallayarak kalkıp yatağım ayak ucuna yattım . Işığı kapatıp İsmail abimde yatağa girdi . Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım

-İsmail abi

-Efendim başımın belası

-Seni çok seviyorum biliyor musun . Gerçekten abim gibi

-Zaten abinim ben senin ve bundan sonrada hep abin olarak yanında olacağım .

-İyi geceler abi

-İyi geceler baş belası :)

Bu olayın üzerine eniştem birkaç gün evden çıkamadı . Sonrasında da yine bildiği gibi çoğu gece geç ve sarhoş gelmeye devam etti . O günden sonra bir daha yemek harici mutfağa girmeye korkmuş ve asla girmemiştim . Acımdan ölsemde sofra harici yemek istememiş ve yememiştim .