Yazar bakış açısı

Mahru duydukları ile kısa bir şok yaşadı kızın ismini biliyordu ama bu Tuğçe olduğu aklının ucundan bile geçmemişti.

Fazıl içine bir nefes çekerek biyolojik ailesinin yanına gider.

Abisini gören ziya ayağa kalkarak karşıladı.

"Abim."

Ona sarılınca Fazıl afaladı. Kendine gelen Fazıl kardeşine karşılık verir.

"Oğlum neler oldu öyle."

"Size herşeyi anlatacağım ama benim karargaha gitmem gerekiyor akşam müsait misiniz?"

Burak bey "lafımı olur oğlum senin için her zaman müsaitiz."

Kafasını sallayan Fazıl Cemile döner.

"Abi buralar sana emanet."

Cemil kafası ile onayladı.

"Oğlum."

"Efendim Asel hanım."

"Şey diyecektim en çok hangi yemek seviyorsun akşama onu hazırlattırıyım."

Fazıl içinden tebessüm etti.

"Ben yemek ayrıt etmem Asel hanım."

Asel hanımın yüzü düştü. "Peki oğlum."

Arkasını tam dönmüştü ki. "Ezo gelin ile yaprak sarmasına hayır diyemem."

Asel hanım içinden sevinç çığlıkları ile onayladı.

.

.

.

.

Karargaha gelen Fazıl'ı babası ile abisi karşılamıştır.

"Abim neler oldu öyle sana ulaşamayınca cemil'i aradım."

"Abi o çocuk benim öz oğlum olabilir."

Enes bey tek kaşını kaldırıp "emin misin?"

"Emin olmak istiyorum."

İçine bir nefes alarak sesli bir şekilde verdi.

"Hadi oğlun o zaman Tuğçe neden senden saklasın."

Bilmiyorum der gibi bakıyordu genç babasına.

"Sonuçlar çıkınca ona göre hareket ederiz hadi sen raporları tamamla ve bir daha emre itaatsizlik yapma."

Sıkıntılı bir nefes çekti Fazıl. "Ben onun yüz-"

"Biliyorum abim biliyorum sen yinede kendine hakim ol."

"Ve küçük bey senin travmaların geri başlamış tekrar tedaviye gidilecek."

Fazıl stresten yanak içlerini dişliyordu.

"Ben iyiyim." Diyerek oradan uzaklaşmak için adım attı.

Kolundan babası tutarak durdurdu.

"Biliyorum oğlum sen iyisin ama Mert ile Mete'nin yaralandığı gün-"

"Gerçekten iyiyim baba bir anlık oldu ve tekrarlanmadı."

"Peki evlat senin dediğin gibi olsun."

Üçlünün yanlarına doğru bir er gelip selam verir.

"Onur Koç Adıyaman."

Onayı alan Onur konuşur. "Komutanım Fazıl komutanımızı Rıza komutanımız emretti."

.

.

.

.

Toprak ile Lina arka bahçede bankta oturuyorlardı.

"Nefesim ne oldu neden moralin bozuk."

Duyduğu hitap ile tebessüm etti.

"Barut kokulum benim."

Toprak Lina'nın tutuğu elini dudaklarına getirip üstünü öptü.

"Aklım abimde kaldı Cihat ile aynı odada kalması abim onun yüzünü bile görmek istemiyordur."

Toprak kafası ile onaylayıp önüne döndü karşı da atış talimatı yapan erlere bakarak konuştu.

"Benim asıl merak ettiğim Cihat buraya nasıl gelmesi."

Lina kafasını Toprağın omzuna koyarak devam etti.

"Sen diyorsun ki bilerek buraya geldi."

"Aynn öyle düşünüyorum asıl gelme amacı ne?"

İkiside sessiz kaldılar.

Onlara kaşlarını çatarak gelen bir adet Fazıl'dan habersiz.

"LAN." bağırması ile ikiside irkerek ayağa kalktı ardından selam durdular.

Fazıl'ın elleri arkasında dik dik Toprağa bakıyordu.

"Ulan keşke onay vermeseydim yaa arkadaş ne bu ortada hor yok yumurta yok iki onay alındı diye kardeşimi benden alamazsın."

Toprak ile Lina şaşırdı. Fazıl gözlerini kısarak ikiliye baktı.

Kalktıkları banka oturup karşıda eğitim yapan erlere baktı.

"Oturun." Ciddi ses tonu ile ikisi hemen oturdu.

Sağına Lina soluna Toprak.

"Asıl meselemize gelelim Toprak efendi. Biliyorsun ben cezalı olduğum için sizinle hiçbir operasyona gelemiyorum. Bu uzun sürmeyecek tabi ama yinede diyorum gelemiyorum."

"Diyeceğim şu ki Azat ile sana güvenim sonsuz."

Ne demek istediğini anlayan Toprak.

"Merak etme kardeşim önümüzdeki operasyon da çiziksiz bir şekilde geri geleceğiz."

"Mert ile Mete izinli benim onlarla bir işim var öncelikle Mert'in düğün işini halledelim ardından Mete ile konuşacağım."

"Abi sen neden sınırlı bir şekilde geldin ki."

Dirseklerini dizlerine koyarak ellerini birleştirdi.

Afif eğilip konuştu.

"Amcamın odasından geliyorum Cihat işini halledememiş."

Sırtını banka dayandı ve kolunu toprağın omzuna attı.

"Evet Toprak efendi ben oğlan tarafıyım ve yarın akşam kız istemeye gideceğiz."

"Kime?"

"Sana."

Toprak yüzünü Fazıl'a döndü.

"Bana kimi isteyeceksin kardeşim benim kız arkadaşım var."

"İşte kız arkadaşını istemeye gideceğiz."

Jetonu yeni düşen Toprak Birden ayağa kalkar.

"Ulan kafayı yedirdin bana oğlan tarafıyım diyince."

Fazıl'da ayağa kalkıp Toprağa sarıldı.

"Sana sözüm vardı kardeşim kız istemeye beraber gidecektik."

.

.

.

.

Eve gelen Fazıl üstünü değiştirip Bozkurt ailesinin yanına gidecektir.

Kapısı çalındığında gir diye komut verir.

Giyinme odasından çıkıp gelen kişiye bakar.

Cemil Yurdagül.

"Fazıl bey DNA test sonuçlar."

Elindeki zarfı alan alan Fazıl bakar.

Sonucu gören fazıl kaşlarını çatarak Cemil'e bakar.

"Bu ne demek abi."

.

.

.

.

Bozkurt ailesi telaş içindedir gelecek olan kişi içinde heyecenlılardır.

Ama o aileyi uzaktan izleyen kişi tarafından habersizdirler.

Derin bir nefes alan Cihat aileye bakar.

Gözleri masadaki yemekleri kontrol eden Asel hanımı bulur.

Yüzünde buruk bir tebessüm eder.

"Umarım Fazıl'a çok iyi bir anne olursunuz."

Kış ayında oldukları için hava erkenden kararmıştı.

Kapalı olan havaya bakan Cihat derin bir nefes alır.

"Fazıl beni affetmeyecektir."

Boğazındaki yumruyu gidermek için yutkundu.

Oradan uzaklaşır. Eve doğru yol alır.

Yolda giderken bir bayana çarpar 'pardon' diye geveleyip kızın suratına bakmaz.

Yıldız şaşkın bir şekilde kendisine çarpan adamın arkasından bakar.

Geri önüne döndüğünde yerde olan fotoğrafı fark eder.



Eline alıp inceler o adamdan düşmüştür.

Arkasını dönerek bakar adam elleri cepte yere bakarak uzaklaşıyordur.

"PARDON."

Cihat yerinde durarak arkasına bakar.

Yıldız ona adımlayarak yanına gider.

Elindeki fotoğrafı uzatarak. "Bu galiba sizin."

Cihat elindeki fotoğrafı görünce eline alıp.

"Teşekkür ederim. Oğlum ile yeğenimin fotoğrafı."

Yıldız kafasını afif sallayarak baktı.

Cihat suratına bakmadan arkasını dönerek uzaklaştı.

Yıldız arkasından bir süre baktı.

Adam gözden kaybolunca arkasını dönerek evin yolunu tutar ama yanında duran araba ile sağ tarafa bakar.

Yıldız kaşlarını çatarak baktı pencere açılınca Fazıl abisini görür.

"Abi."

Fazıl tebessüm ederek kafası ile yan kapıyı gösterdi.

"Atla abim."

Arabaya binen yıldız Bozkurtların kaldığı villaya sürer.

Kapıdaki koruma gelen araba ile kapıyı açtı.

Fazıl'a verilen selamı kafa hareketi ile geri gönderdi.

Arabadan inen Fazıl kardeşinin inmesi için kapısını açıp elindekileri aldı.

"Bunlar ne?"

"Vala abi sen hangi tür kurabiye sevdiğini bilmediğimiz için annem marketteki tüm çeşit kurabiyelerden birer tane almamı istedi."

"Korumalardan biri niye gitmedi sen gittin."

"Senin için bir şeyler yapmak istedim. Zaten market yakındı."

"Olsun abim tek gitme ne olur ne olmaz."

Yıldız tebessüm etti. Diğer abileri gibi o da onu düşünüyordu.

Kapıya kadar yürüdüler Fazıl tüm poşetleri bir eline alıp zile basmak için boş olan elini kaldırdı ama eli daha ulaşmadan kapı açıldı.

Asel hanım "hoş geldiniz çocuklar."

Fazıl kafa salladı yıldız."hoş bulduk annem."

Asel hanım çalışana seslenip Fazıl'ın elindeki market poşetleri gösterdi çalışan poşetleri aldığında Asel hanım kış bahçesine doğru elini gösterdi.

"Buyur oğlum kalabalık olduğumuz için bahçede akşam yemekleri yiyeceğiz."

Fazıl gösterilen kapıdan içeriye girdi.



Masada kurulan yemek ve etrafında biyolojik ailesi hem anne hem baba tarafları ve kuzenleri de vardır.

Fazıl Miran dayısının yanına oturacaktı ki Asel hanım.

"Oğlum dışardan geldin elini yıka."

Fazıl geri dikleserek Asel hanıma bakar.

Alpaslan ayağa kalkarak "gel kardeşim ben göstereyim sana lavaboyu."

İkili lavabonun yolunu tutar.

Selam canlarım ben geldim.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Mutlu kalın ❤️