★25. Bölüm★

Medya: Tümgeneral Barış ÇEVİK

Ahmet ASLAN

Ahmet, Kaan'ı atmadan bir kaç saat önce.

Abimin timi ile benim timle birlikte oturuyoruz. Kahkahalar havalarda uçuşuyordu.

O sırada masanın üstünde olan telefonum çaldı. Kaan'ın ismini görünce hemen açtım.

"Efendim abim."

Kaan'ın telaşlı sesi gelince yerimde dikleştim.

"Nerdesin abi hemen eve gel sana anlatacaklarım var önemli."

Kaşlarımı çattıp abim baktım bana 'ne oldu' bakışları atıyordu.

"Tamam abim geliyorum." Der demez Kaan telefonu kapatmıştı.

Oturduğum sandalyenin arkasına koyduğum ceketimi alıp abime cevap verdim.

"Kaan aradı abi acil eve gelmemi önemli bir şey söyleyeceğini dedi. Sesi çok telaşlı geliyordu."

Abim Kaan'ın adını duyunca hemen ayağa kalkmıştı ceketini alıp giyindi.

"Bende geliyorum." Silah arkadaşlarımıza dönüp konuştu.

"Beyler bizim acil işimiz çıktı siz devam edin ben çıkarken derim hesabı ben ödeyeceğim diye."

Abimle yan yana yürümeye başladık bir garsonu durdurup konuştu.

Tam dışarı çıkıyorduk ki Ömer abim geldi.

"Ooo beni görünce gidiyorsunuz abi bu kıyağı unutmam ben."

"Ömer sırası değil abim Ahmet'i Kaan aradı eve geçiyoruz sende gel."

Ömer abim ciddileşip konuştu.

"Hayırdır inşallah bir sıkıntı yoktur."

Üçümüz restoran çıkıp arabalarımıza doğru yürüyorduk ki bana seslenen kişiye döndüm. Dönmem ile donup kaldım.

Rabia üstü perişan halde ağlayarak bana koşuyordu.

Onu yarı yolda karşılayıp sarıldım.

"Ne oldu güzelim sana böyle."

Hıçkırarak ağlamaya başladı. Yiğit abimle Ömer abim yanımıza geldi ben üstümdeki ceketi çıkarıp Rabia'nın omuzlarına koydum.

Yiğit abim "Rabia ne oldu bir sakinleş anlat bize neler olduğunu."

"Ah-hmet o-o beni ta-taciz etti."

Sinirle kaşlarımı çattım.

"Kim güzelim, söyle bana kim."

"Direndim Ahmet çok direndim bana zorla sahip olmaya kalkıştı. Te-cavüze etmeye çalıştı."

İki elimi yanağına koyup bana bakmasını sağladım.

"Sadece isim ver bana Rabiam isim."

"K-kaan."

Duyduğum isimle duraksadım.

"Sen ne diyorsun Rabia."

Yiğit abimin konuşması ile kendime geldim.

"Güzelim yüzünü net olarak hatırlıyor musun. Kaan olduğuna emin misin?"

Bana kırık gözlerle baktı.

"Evet kardeşin Kaan bir kafede lavaboydaydim arkamdan biri sarıldı aynadan baktım yüzünü çok net gördüm."

Dişlerimi birbirine bastırdım sinirle benim kardeşim inanmak istemiyordum.

"Yürü güzelim konağa gidiyoruz."

Abimlere baktığımda üçümüzünde aklında aynı olay vardı. Yağız.

Arabaya binip konağa yol aldık.

Konağa geldiğimde arabadan bir hışımla inip korumaların birine Kaan'ın gelip gelmediğini sordum burada olduğunu öğrendiğimde kapıya var gücümle vurmaya başladım.

Annemin önünde diz çökmüş bir şeyler anlatıyordu.

Sinirimden omzundan tutup ayağa kaldırdım. Yüzüne yumruğu geçirdim.

"Ulan şerefsiz hiç utanmadın mı lan?"

Yakasını kavrayıp kafa attım. Gözüm dönmüştü sinirden ve kardeşimi dinlemeden yargılamaya başladım.

Yüzü şaşkındı.

"Abi-"

"Abi deme bana ulan sapık it."

Bir yumruk daha geçirdim. Etraftan gelen seslere kulağım kapanmıştı o sıra ne Barış Efe'nin sesini duydum nede annemin beni tutup çekmeye çalıştığını hissettim.

Yerde cenin pozisyonunda yatıyordu ben ise ağzıma geleni söylüyordum.

Karnına vurmaya devam ediyordum.

"Neyin ne olduğu belirsiz it. Kıza saldırmak ne demek lan tecavüz etmeye çalışman ne lan. Sen hiçbir zaman bu aileyi hak etmedin."

"Ben-" karnına vurmaya devam ediyordum öksürmeye başladı.

Yakasından tutup kaldırdım. O an keşke ellerim kırılsaydı ya da kollarım kopsaydı ben kardeşimi kendi ellerimle ölüme yollamıştım.

"Oğlunuda al defol git şerefsiz köpek."

Koltukta sinirden görmediğim ağlayan Efe'yi Kaan'ın kollarına verip yakasından tutup çekmeye başladım.

Yiğit abim "Ne bakıyorsun lan."

"Abi ben bir-"

"Kes sesini bana abi deme."

Kaan'ı yaka baca dışarı attım. Büyük kapıyı kapatıp korumalara karşı bağırdım.

Hepsi beni onayladığında evin kapısına doğru yürüdüm.

İçeri girdiğimde annem bana yaşlı gözlerle bakıyordu.

Eli ile dış kapıyı gösterdi. Gözleri yaşlar içinde.

Bana bir şeyler demeye çalışıyordu.

Ne demek istediğini anlamak için anneme doğru yürüyordum ki Rabia bana seslendi.

"Ahmet."

Hemen dönüp ona baktım.

"Rabiam"

"Gitti değil mi artık hayatımızda yok o."

Hemen yanına gidip omuzlarını tutup yüzüne baktım.

"Gitti geri dönmemek üzere çıktı hayatımızdan hadi sen benim odama cık dinlen."

Başı ile onaylayıp anneme baktı.

"Annende çok korktu onu da çıkaralım odasına."

Başımla onayladım ikisi asansöre binip çıkmıştı.

Ben koltuğa oturup yerdeki Kaan'a ait olan kan lekelerine bakmaya başladım.

Kapı çaldığında gelen kafamı dönderip baktım yengemlerdi. Yok sayarak önüme bakmaya devam ettim.

Abimler neler olduğunu anlatıyorlardı.

Ortamda uzun süre sessizlik sürdü yine kapı çaldı ardından Ateşin sesi.

Babam salona girdiğinde konuştu.

"Ne oluyor burada."

Babamın sesi ile ona dönüp baktım ayağa kalkıp babama doğru yürümeye başladım.

"Geldiğin iyi oldu baba sana anlatacaklarım var telefondan demek istemedim."

"Hemen açıklama bekliyorum Ahmet"

"O Kaan olacak it varya Rabia'ya-"

Bir anda konuşmamı kesip konuştu.

"Kardeşin hakkında düzgün konuş Ahmet büyüğüne ve küçüğüne karşı saygılı ol."

İçime derin bir nefes alarak babama baktım.

"Kaan, Rabia'ya saldırmış." Ateş kendinden emin sesiyle konuştu.

"Bunu neye dayanarak söylüyorsun abi."

"Kaan beni aradı acil eve gelmemi bana bir şey söylemek istediğini söyledi yanımda abim ile ikimizin timi vardı telefonu kapatıp abimle ayağa kalktık tam çıkmak üzereydik Rabia'yı gördüm."

Gelen görüntüler ile dişlerimi sıktım üstü perişan halde ağlayarak bana bakan Rabia'yı.

"Kıza zorla sahip olmaya çalışmış. Taciz etmiş tecavüze kalkışmış."

Babam bana sert bakmaya başladı. Konuşmaya başladığında yaptıklarımdan pişman olmuştum.

"Kendi başına gelen olayı daha aldtatamadığı kabusu yaşayan kişi senin kız arkadaşına saldırdı ve zorla sahip olmaya kalkıştı öylemi Ahmet."

Yanağına yediğim tokat ile orada ölmeyi diledim.

Yiğit abime bakarak konuşmaya devam etti.

"Başına gelen olayı öğrendiğinde herşeyden koruyacağına söz verdiğin adam kızı taciz etti."

Ömer abime baktı.

"İlk Yiğit'e abi dediği ilk Ahmet'i kendisine yakın hissetti diye kıskandığın ve kabus görürse diye odasının kapısında uyuduğun kişi tecavüze kalkıştı öylemi."

Gözlerim Kaan'a ait olan kan lekelerine kaydı. Ben ne yapmıştım.

"Kaan şimdi nerede eğer onun kılına zarar geldiyse üçünüzüde affetmem. Ve sizin deyiminizle oğlumun taciz ettiği kız nerede."

Bakışlarım babama kaydı.

"Kaan nerede bilmiyorum ama Rabia odamda."

"Ateş Ahmet'in odasına git ve o kızı aşağıya indir."

Benim dışarı koşup kardeşimi aramaya çıkmam gerek.

Öne doğru bir adım atmıştım ki babam durdurdu.

Korumaya dönüp heryerlere bakmasını söyledi.

Bağırma sesleri gelince bakışlarımız yukarıya kaydı.

"Ahmet, Ahmet ne diyor Ateş."

"Senin Allah belanı versin."

"Sen ne diyorsun Ahmet."

"Diyorum ki boşuna akıtma o timsah gözyaşlarını."

...

Evet düşmüştük tuzağına hemde çok pis bir şekilde iki yıldır hayatımı paylaştığım kız şerefsiz çıkmıştı.

Ve ben bir şerefsize inanarak kardeşimi dövmüştüm hatta ona kalmayıp kapı dışarı etmiştim.

Şimdi hastane kolidorun da hepimiz Kaan'ın kurduğu cümleye bakıyorduk.

"Ben bir iş bulup ayrı eve çıkmayı düşünüyorum. Sizden sadece bir miktar borç istiyorum."

Benim piçliğim yüzünden gelmek istemiyordu.

Babam sinirle konuşmaya başladı.

"Başka bir işte çalışmak ve benden borç para istemek. Sen ne diyorsun Kaan sende benim oğlumsun ve benim param sizin de paranız. Tam iyileşmedin başka bir yerde çalışmana izin vermem ben bunu bir daha senden duymuş olmuyum Kaan."

Kaan Yutkunup bizde göz gezdirdi bende biraz oyalanmıştı.

"Ben"

Her ne diyecekse zorlanıyordu.

"Baba ben o konağa gelmek istemiyorum. Biz birbirimizi bulmadan önce nasıldıysak öyle devam edelim."

"Kaan tamam oğlum konağa gelmek zorunda değilsin ama ben seni buldum ve bırakmaya niyetim yok seni anladın mı?"

Ben devraldım söze.

"Baba-"

Bana dönmeden elini kaldırdı ne diyeceğimi tahmin etmişti.

İzin de vermezdi. Dedem evlatlarını bir arada tutamadı ve çoğu kardeşler birbirine düşman olmuştu bizimde öyle olmamızı istemiyordu.

"Kaan oğlum senin başka bir işte çalışmanı istemiyorum oğlum ama ayrı ev diyorsan bizim gelme şartımızla kabul ediyorum."

"Baba siz kendi-"

"İtiraz istemiyorum. Eğer itiraz ediyorsan o konağa geleceksin."

Gerekirse ben o konağa adım atmam kardeşim sen yeter ki asıl olan evine gel.

Selam canlarım ben geldim.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Seviliyorsunuz ❤️

Mutlu kalın ❤️