Günoooooooo günün ilk bölümü geldi.

Keyifli okumalar ♥️

Sabahın ilk ışıklarıyla oldukça hoşnutsuz bir şekilde uyandım. Bu gün yine yapacak hiç bir şeyim yoktu bu işsizliğe acilen bir çözüm bulmalıyım yoksa gün içinde herkes bir yerde bir şeyle meşgulken ben evde ölü eşek gibi yatamaya devam edeceğim. En azından şimdi biraz vakit öldürmek için spor salonuna gideyim ondan sonra da annemin yanına uğrarım ve ondan sonra da Zehramı arayayım. Evet oldukça verimli bir gün olur ayrıca yeni dövmeci arayacağım. Caner şu aralar sinirimi bozuyor. Dengesiz egoist. Kalkıp önce güzel bir kahvaltı yaptım ve spor salonuna gitmek için hazırlandım yanıma yedek kıyafetlerim ve şampuanımı alıp yola koyuldum. Yol boyunca akşam ki yemeği düşündüm, oldukça iyi geçmişti Serdar beyin ailesi tarafından dışlanmayı beklerken, bilirsiniz işte üvey kardeş olma sorunları, annemin annelerinin yerini alma söz konusu falan, oldukça iyi anlaştık. Bu beni mutlu etti çünkü belli ki annem ve Serdar bey bir birini seviyor ve çocuklarının anlaşması onlar için iyi. Anılı bir yerde daha önce gördüğüme eminim ama nerede? Evet o gün o kazada karşılaştık ama sanki ondan önce de bir yerde gördüm. Şu B12 eksikliğine de bir çare bulmalıyım.

Motorumu spor salonunun önünde park ettim ve kaskımı yanıma alarak içeri girdim. Önce ısınma hareketleriyle başladım sonra koşu bandına, omuz ve sırt makinesine yarım saatimi harcadıktan sonra decathlona bindim. Bu sıralar fazla kilo aldığımı fark ettiğim için normalde bu alette yarım saat oyalanirken bu gün bir saat kullanmaya kararlıyım ayak yağlarım elbiselrimden belli oluyor. Sık sık spor yapsam da yine de bundan yüz alarak hep çok iyiyorum.

Artık pedalları çevirecek gücümün kalmadığından emin olduğumda duş alıp buradan gitmeye hazırlandım. Soyunma odasına tam girecekken bir bedene çarpmam bir oldu. Burnuma odun kokusu gelince başımı kaldırıp baktım ve evet Canerle karşılaştım.

"Bence böyle karşılaşmayı bırakmalıyız." dedi sırıtarak.

"Bence karşılaşmayı bırakmalıyız." dedim bende ondan biraz daha gıcık bir şekilde sırıtırken.

"Biliyormusun kasıklarım hala sızlıyor. Dövüş sanatlarıyla ilgileniyormusun?" Konuyu değiştirme hızına şaşırırsam da söylediğine sadece göz devirerek içeriye geçmeye çalıştım. Çalıştım çünkü ben içeriye bir adım atınca Caner de önüme geçti ona sinirli olduğunu düşündüğüm bir bakış attım ve diğer taraftan geçmeye çalıştım ama yine aynısını yaptı. Derin bir nefes alarak, "Biz neden bu klişe sahneyi yaşıyoruz şuan?" dedim içimde ki sinirin aksine gayet sakin bir şekilde. Soruma omuz silkerek, "Canım öyle istedi." dedi.

Yine ve yeniden göz devirerek onu göğüsünden iterek içeriye geçtim ve dolaptan şampuanımı ve kıyafetlerimi alarak duşa giriyordum ki tekrar önümde Caneri görmemle sinrile, "Ne istiyorsun lan sen?" diyerek istemsizce yükseldim, arada böyle çirkefliğim tutuyordu benim de.

"Lan mı?" dedi kaşlarını çatarak.

"He lan! Bir diyeceğin mi var!?"

"Yok abi. Saygılarımla."

Diyerek önümden çekilince bu saçma dialoga ona kızgın olmadığım bir zaman gülmeyi aklıma not edip duşa girdim. Tüm teri ve yorgunluğumu üzerimden atıp kıyafetlerimi giyindim.

Duştan çıktığımda soyunma odası boştu. Güzelce bakındım hatta kabinlere falan kulak kesildim ama kimse yoktu. Gitmişti. Kaskımı ve çantamı alıp dışarı çıktım. Spor salonunun içine de bakındım ama yoktu. Gitmişti demek. Aman bana neydi canım.

Motorunun yanına ilerlerken birden yanımda adım sesleri geldi başımı kaldırıp sağa tarafıma baktım ve elleri arkasında birleştirilmiş bir şekilde yanımda yürüyordu Caner.

"Dövme için başkasına bakmana gerek yok." dedi sakin bir şekilde ileriye bakarak.

"Buna sen mi karar veriyorsun?" diye sorduğumda burnundan gülerek konuştu;

"Sadece müşterimi kaybetmemeye çalışıyorum."

"Maalesef canım, dün sınırları fazlasıyla zorladın." Motorumun yanına gelince binmek için hazırlandım ama bir anda kolumun tutulmasıyla ve bir gövdeye çarpmam bir oldu.

"Nasıl zorladım o sınırları bir daha göstersene hatırlamıyorum tam." dedi beni kendine bastırarak. Şaşırmış bir şekilde yüzünden başka bir yere bakamazken, "Ne yapıyorsun lan sen." dedim kaşlarımı çalarken.

"Bayılıyorum senin bu ağır abi havalarına." Bir elini yüzüme getirip saçlarımı kulağımın arkasına koyması ve benin onu göğüsünden itmmem bir oldu.

"Seni var ya burda döverim ve o kasların bile seni kurtaramaz. Ben seni bir köşeye sıkıştırsam nasıl hissedersin? Ki kladı ki sen bir mesaja bile tepkini koymuş insansın şimdi ne bu laubali?"

Bir şey demesine izin vermeden sinirli bir şekilde motoruma bindim motorumu üzerine sürme isteğimi bir kenara atıp yoluma devam ettim. Şuna bak ya sanki ben o mesajı yazınca cevap veren ve şuan ki Caner aynı kişi değilmiş gibi bipolar mı acaba, hayır başka açıklaması yok çünkü bunun.

Sonunda annemin şirketinin önünde durduğumda motorumdan indim ve hızlı ama sakin adımlarla odasına ilerledim. Asansöre bindim ve 6 kata bastım. Asansör üçüncü katta durunca kapılar açıldı ve içeriye Anılın girmesi beni fazlasıyla şaşırttı. Oda şaşırmış olmalı ki asansöre girmek yerine kapıda dikilmeye devam etti. "Selam." dedim elimi kaldırarak, oda kendisine gelmiş olmalı ki bir adım atarak, "Selam." dedi, "Aysel ablaya mi geldin?"

"Mhm, evet." dedim başımı sallayarak, "Seni görmeyi beklemiyordum."

"Eh, beni de artık burada sık sık gireceksin sonuçta artık şirketle ortağız. Diye cevapladı beni. Anladım dercesine başımı salladım. "Anne mi geldin sende?" dedim hala susmayacak.

"Evet, hatta seninde gelmen iyi oldu böylece ikinizi de davet edebilirim."

"Nereye?" dedim merakla.

"Selinin yarın doğum günü var da bizde kutlayacağız ailecek."

Ailecek. Ve bu aileye bizi de dahil ediyor. Bu cümle içimi ısıtırken, "Ben gelirim şahsen. Selinle iyi anlaştık." dedim gülümseyerek.

Oda çarpık bir gülüşle, "Evet, hepimiz farkettik bunu." dedi. Asansör nihayt 6 katta durduğunda ikimizde indik ve annemin kaldığı odaya girdik. Annem tabi ikimizi yan yana görünce bir affaladı ama yine de yüzünde ki şaşırmayı çabucak yok edip gülümseyerek yanımıza yaklaştı, ilk önce bana sıkıcı sarılıp, "Hoş geldin kızım." dedi. Bende aynı şekilde sarılmasına karşılık verip, "Hoş buldum annem." dedim. Benden ayrılıp Anılın omuzuna elini koyup, "Sende hoş geldin canım." dedi. Anıl gülümseyerek, "Hoş buldum Aysel abla." dediğinde annem bizi koltuklara oturmaya davet etti. O karşımıza, Anıl ve bende onun karşısında li deri koltuklara oturduk. "İkinizi bir arada görmeyi beklemiyordum." dedi annem yüzünde ki şaşkın gülümsemesiyle. Anıl benden önce davranıp, "Asansörde karşılaştık bizde." dedi, onaylar bir şekilde başımı salladığımda annem de çoktan telefonuna yönelmiş ve ne içeceğimizi sormuştu ben bir sade kahve istedim, Anıl şekersiz istemişti ve annemde kendine sade kahve söyledi. Kahvelerimizi beklerken annem bana dönüp, "Seni hangi rüzgar attı buraya?" dedi. Yalandan alınmış bir şekilde, "Aşk olsun anneciğim seni görmek için bir sebebe mi ihtiyacım var?" dedim

"Onu mu diyorum kızım!? Uğramasın pek ondan dedim." dedi hemen ciddileşerek. Bu haline gülüp, "Şaka yaptı anneciğim." dedim "Alınma hemen." Bana yandan bir bakış atarak Anıla döndü tekrar, "Selin nasıl oğlum?"dedi. Anıl da, "Gayet iyi Aysel abla. Üstelik yarın doğum günü var ziyaret etme sebeplerimden biri de sizi yarın bize davet etmek. Ailecek küçük bir kutlama yapacağız sonra da Selin arkadaşlarıyla falan buluşacak isterse Melisa da onlara katıla bilir, Selinin de çok mutlu olacağına eminim." dedi bana dönerek. Bu sırada ben onu incelemekle meşguldüm çünkü eminim daha önce bir yerde gördüm onu. Bakışlarımı görünce, "Ne yüzümde bir şey mi var?" dedi gergince.

"Seni daha önce bir yerde gördüğüme eminim." dedim bir anda. Yüzü gevşedi ve oturduğu koltukta geriye yaslandı.

"Evet." dedi sakince, "Daha önce de karşılaştık."

Annem araya girerek, "Kaza da dedin ya kızım."

Elimi havada sallayıp, "Hayır anne, ondan öncede karşılaştık eminim çünkü o günde bana tanıdık geldi."

En sonunda Anıl yerinden doğruldu ve kıkırdayarak, "Bir mekanda çarpışmıştık, acelem vardı ve istemeden sana çarptım." Deyince beynimde ki ışıklar yandı. Tabi ya o gün Zehranın yanına gittiğimde annem aramıştı ve konuştuktan sonra içeri girecekken biri çarpmıştı, hatırladım. Bunun verdiği rahatlıkla gülümserken, "Evet sonunda hatırladım." dedim, "Akşamdan beri beynimi iyiyor resmen, uykularımdan falan olacaktım neredeyse." dedim arkamda ki koltuğa yaslanırken.

"Selinin değişiyle sondan artık annemden başka bir aile üyelerimde olacak, hatta bir abim, bu çok heycan verici."

Annem hemen lafa atlayarak, "Kızım bu ne acele bir dur." dedi gergince. Ona dönüp, "Aaa! Anne ne o öyle takılmak ilişkilere mi girdin yoksa sen?" dedim.

Anılnda, "Olur mu canım öyle şey kaç yaşında insanlar, hem babamda öyle adam değil zaten en yakın zamanda evlenme teklifi edeceğine eminim ben." demesiyle annem yerinde gergince kıpırdanıp, "Evlenme teklifi mi?" demesiyle beni güldürürken Anılda benden farksız değildi.

"Hazır hissetmiyormusun yoksa Aysel abla." diye sordu Anıl dalgayı bir kenara bırakıp.

"Hazır hissetmemek değip Anıl ama acele kararlar alıp sonra ikimizin de pişman olmasını istemem." dedi annem düşünceli bir şekilde.

"Merak etme eğer babam dediğim gibi bir teklifte bulunursa bir şeylerden emin demek. Babam gösterdiğinden de akıllı bir adam." diye cevapladı Anıl.

Geri kalan sürede üçümüzde kahvelerimizi içip sohbet etmiştik. Anıl abi kafa dengi ve sohbeti saran bir adamdı. Öğrendiğime göre bir kız arkadasi varmış ve ciddi düşünüyormuş. Yarım saatin sonumda kalktım ve ikisinle de vedalaşarak bir kafeye gitmeye karar verdim. Yanıma Zehrayı ve Selini çağıracağım böylelikle ikisi de tanışmış olur ikisinin de iyi anlayacağına eminim. Motoro binmeden önce ilk Seline yazdım.

Melisa: Selam. Nasılsın?

Selin: İyim canım sen?

Melisa: Bende iyim. Şey için yazmıştım ben sana bir arkadaşımla kafeye gitmeyi planlıyorum, yani kensinisin henüz haberi yok ama olsun, sende gelsene diyecektim hem tanışırsınız.

Selin: Olur gelirim. Adresi at yeter.

Melisa: adres*

Selinle olan sohbetimizden çıkıp Zehraya yazdım.

Kızım:🫶: Naber Zehram?

Çok geçmeden hemen cevap verdi

Zehrammm❤️‍🔥: İyim canım birazdan çıkacağım okuldan. Sen ne yapıyorsun?

Kızım🫶: iyim bende. Okuldan çıkınca direk herzamanki ki kafeye gelsene biriyle tanıştıracağım seni.

Zehrammm❤️‍🔥: Manit mi yaptın yoksa puhahahahaha

Kızım🫶: Niye gülüyorsun? Belki yaptım!? :)

Zehrammm❤️‍🔥: Ciddi misin?

Kızım🫶: Hayır tabiki değilim!

Kızım🫶: Belki de yakında üvey kız kardeşim olacak biriyle tanışacaksın. Haydi çabuk gel bekliyorum.

Sohbetten çıkıp motoro bindim ve kafeye doğru sürmeye başladım.

Her şey sorunsuz giderken yolda insanların bir yere toplandığını gördüm.

Ah, hayır biri kaza mı yapmış!? Motorumu yavaşlatıp bakmak için indim. İnsanların arasından geçtim ve kaza yapan kişiye bakmamla vicudum bus kesti.

Caner. Yerde yatan kişi Canerdi.