Her gün vereceğim bölümden kısa paylaşım yapacağım. Sonra da aynı gün tam bölüm yayınlayacağım. Önyazı için beğeni ve yorum yapmanıza gerek yok.

*********

"Sakin ol Murat, şimdi Esila'ya bağırarak bir şeyleri değiştirebilecek değilsin. Bunların sebebi o da değil, sakinleş." Salih'in kurduğu cümle sayesinde Esila güç alarak Murat'ın önünde dikildi.

"Gömleğinin yırtılması benim suçum olabilir ama tamamıyla suçlu değilim. Hem yırtılmasına minnacık katkım olmasa nerden bileceksin sırtının mor olduğunu. Teşekkür etmen gerek, bağırman değil." Başını dikleştirip bakmaya devam etti. Murat konuşmak yerine sessiz kalmayı seçmişti. Salih ise duydukları karşısında afallamış ve sinirle dengesiz olduğuna kesin karar verdiği kıza bakarak onu koruduğu için yine pişman oldu.

"Öyle bir duruma getirdin ki, seni korumaktan korkuyorum, hep suçlu sensin. Neden şirkete geri geldin? Üç ay uzaklaştığın süre içinde çok mutluydum? Tam bir baş ağrısı olduğunu düşünüyorum. Şımarık, yapışkan tavrından gına gelmişti şimdi birde zorba olduğunu öğrendim." dedi ağrıyan başını tutarak. Esila gözlerini devirerek koltuğun diğer kenarına oturdu.

"Gözüne bu kadar batıyorsam nikahına al kurtul." Dil çıkartıp Murat'a döndü.

"Bakma bana öyle, Melek'e yaptıklarımdan pişmanım yemin ederim. Gömleğinin yırtılması benim suçum olabilir ama, aması yok."

"Kapa çeneni..." Nihayetinde sessiz geçen beş dakikanın ardından güvenlik şefi başı önünde mahçup bir tavırla içeriye girdi.

"Kayda değer bir şey buldun mu? Bugün ve Suzan'ın dayak yediği güne ait bütün her şey hazır mı? Kamera görüntüleri hemen önüme gelecekti nerede?"