@kambersizyazar
|
38. Bölümden
___________
Murat titreyen vücuduna artık sözünü dinletemiyordu. Biraz daha beklerse, kimsesiz insanlar gibi ölüp gidecekti. Saçlarını avuçları arasına alıp, oturduğu yerden kalkıp binanın yeşil eski siluetine baktı. Bütün pencereler sıkıca kapatılmış, perdeler örtülmüştü. Elleri cebinden sokakta ıslık çalarak yürüdü. Melek'in evinin olduğu sokağa gelerek, park ettiği arabasına bindi. Birkaç dakika sonra vücudu kendi ısısına nihayet kavuşmuştu. Arabayı çalıştırıp, arka sokağa sürdü. Soğukta beklemek yerine sıcak arabada bekleye bilirdi. Boş olan yere park ettikten sonra koltuğu geriye doğru indirip bakışlarını apartmandan kaçırmadan uzandı. En sonunda görmek istediği kişiyi pencereden dahi olsa görmüştü. Sinirle etrafa bakıyordu. Bu hali hoşuna gitmiş olacak ki gülümseyerek baktı. Arabanın içinden çıktığı gibi Melek'in göreceği şekilde el salladı.
"Hışt güzellik buradayım, burada!" diye el sallamaya devam ediyordu. Melek en sonunda Murat'ın zıplayıp, el sallayan vücudunu görmüştü.
|
0% |