40. Bölümden önyazı

Murat'ın da bu durum hoşuna gitmişti. Salih olmasaydı, hepsi boş boş dinleyecek sonra itiraz dolu bakışlarla istemediklerini belirtecekti. Şimdi ise hepsinin holding ile ilgili endişelerini dinleyerek, dünyaya neden açılmak istediğini var gücüyle anlatmıştı. Herkesin onayını almış yanında olduklarını belirten bakışlarla dağılmışlardı. Esila duyduklarını sindirmesi bir tarafa dursun Salih'in onu ömrü billah affetmeyeceğini düşünüyordu.

"Bana bunu nasıl söylemezsiniz? Ben..." Yutkunamıyordu. Söyledikleri gözünün önüne geldi.

"Ben ona demediğimi bırakmadım. Ya benim halime niye kimse acımıyor? Dayı, onun kalbini kıracağı mı hiç mi düşünüp halime acımadın?" Ellerini saçlarına geçirip odadan hızla çıktı. Esila'nın her zaman ki hali olduğunu düşündükleri için, Fahri bey kafasına takmadan sohbete devam etti. Murat ise bu durumdan hoşnut değildi.

"Baba bana anlatmamanı anlarım ama Esila'ya söylemen gerekiyordu. Onu biliyorsun, nefes almak için çıktığında yanına gidip bir şeyler söylemiştir. Eminim güzel cümleler değildir."

"Esila'nın büyümesi gerek. Salih onu ne dün ne bugün, eş olarak görmedi, görmek de istemiyor. Bu aşkın peşinde kafayı yiyecek. Bu durum için üzgünüm istem dışı gelişti ama iyi oldu. Konu tartışmaya kapalı."