Önyazı

51. Bölüm önyazı

Salih'e mesaj atmak için telefonu eline aldı. Birkaç satır yazıp, yazıp sildi. Sonra sesini kaydedip ölünce bulunsa daha iyi olacağına karar verdi. Böylece onu seven herkes her özlediğinde açıp dinlerdi. Fahri beye, Ulviye hanıma, Murat, Hakan ve Melek'e bir şeyler söyleyip kaydetti. Oturduğu yer kalabalıklaşınca kimsenin duymaması için dışarıya çıktı. Büyük kolonun altına oturup ağzını telefona yakınlaştırdı.
"Salih, nasılsın? Dün yanından çekip giderken üzülmüş olmalısın. Üzülme hiç kırılmadım. Beni hastaneden kovsanda ben hep yanında olurum. Yani olurdum. Sanırım artık yanında olmam imkansız. Merak etme, ben gayet iyiyim. Kızacağını tahmin etsemde bir şey yaptım. Lütfen bu davranışım için kendini suçlama! Tamamen hür irademle yapıyorum. Bunu söylemek çok zor ama birisiyle evlen beni sevmiyorsun biliyorum, başkasını sevebilirsin. Mutlu olmanı çok istiyorum. Yasemin öldü sende yaşarken ölmek zorunda değilsin. Kendine bu kötülüğü yapma. Sen mükemmel bir babasın harikulade bir eş olacağına inanıyorum. Buradan sonra ki sözlerimi bir hafta sadece unutma sonra lütfen unut. Seni seviyorum... Bana bağırdığında, kızdığında, tebessüm ettiğinde, beni binlerce defa sevmediğini söylediğinde bile, seni seviyordum. En büyük isteğim seni çok mutlu görmek. Anlıyorum ki, benimle nasip değilmiş." diyerek elleri titreyip telefondan çekti. Dudağını ağlamamak için dişleyerek boş gözlerle gönderdiği sese baktı. Başka cümleler kullanmaya gerek var mıydı? Fazlasıyla vardı. Ölürken bir kez bile olsa Salih'e sarılmak istiyordu. Ağlayarak başına dizleri arasına aldı.
"Ölmek istemiyorum. Parayla tuttuğum bir katil tarafından vücudumun delik, deşik edilmesini istemiyorum. Allahım, hiç tanımadığım o adam beni öldürecek."