Önyazı

59. Bölümün önyazısı

"Neden mi? Çünkü bizim hikayenin ortasını merak ediyorum. Otuz yıl geçerse, evliliğimiz, çocuklarımız ve kesinlikle torunlarımız bile olur. Ben ölene kadar seni deli gibi seveceğimi biliyorum ama senin o zaman bile hem trip atıp, hem beni sevecek misin, merak ediyorum. Düşünsene benim dişlerim dökülmüş, saçlarım kel olmuş ortada on, on beş tane saç kalmış. Senin o güzel yüzünde her yıla ait kırışıklar, uzun dalgalı saçlarının yarısı beyazlamış, ağzın eskisi gibi argo konuşmuyor. Ne kadar mükemmel olur değil mi?" Gülümsedi. Mavi gözleri hafif kısılmış elmacık kemikleri çıkmıştı.

"Seninle geçireceğim her gün bu saçlarımdan vazgeçmek ne güzel olur." Kurduğu hayaller bile zannettiğinden daha fazla heyecanlandırmıştı. Kahkahalar eşliğinde aynı hayalde buluşmak istedi ama Melek, Murat konuşurken tepki vermemişti.

Genç kadın Murat'ın kurduğu hayallerle vücudundaki bütün kan şaha kalkmış olsa da belli etmeden dinledi. Korkuyordu bu adamın yanında en çokta ondan korkuyordu. Kendine rahatça bağlayabilir rahatça terk edebilirdi. Bugünü halletmek zor iken koca yılları düşünemiyordu. Melek'e hayaller romantik ve gerçek olabilecek düzeyde olmasına karşın yanlış gelmişti. Murat'ın düşünce yapısını çözemeyeceğini biliyordu. Yaptığı tek şey aşkı istemek ve bu uğurda bütün gücüyle savaşmaktı. Murat çok güzel savaşıyordu. Ayrılması için Melek elinden geleni ardına koymamıştı ama Murat bir kez bile tamam bende de bitti demedi. Melek ne yaparsa yapsın alttan aldı. Aşkına inandırmak için var gücüyle çabaladı. Bu adam çok güzel savaşıyordu.

_________

Varlığınızı hissettirin. Yorum ve beğeni yaparak destek olursanız sevinirim.