" Sen beni bir canavara dönüştüştürdün " diye haykırdım gözlerinin içine bakarken o ise sanki alnına namluyu dayamamışım gibi rahattı elimde silah sıkmaya hazır bir şekilde bana cevap vermesini bekliyordum derin bir nefes aldı ve oldukça rahat bir şekilde konuşmaya başladı

" ben seni canavara dönüştürmedim sen zaten bir canavar olarak dünyaya geldin çocuk "

Sustum konuşmadım bu gece soğuktu her zamankinden daha soğuk ve daha ıssızdı öyle bir yağmur yağıyordu ki gerçek anlamda bardaktan boşalırcasına yağıyordu sanki gökyüzü günahlarımı temizlemek için ağlıyordu karşımdaki adamın yüzüne gözlerimi diktim o benim sandığım kişi değildi.

Tanıdığım kişi hiç değildi .

Bu zamana kadar sanıyordum ki bu adam beni büyüttü ama yanılmıştım bu adam beni bir canavara bir robota dönüştürmüştü o kadar körü körüne ona inanmıştım ki asla inanmamıştım buna inanamamıştım

Hayatımda en çok güvendiğim insan bana kendimden başka kimseye güvenmemem gerektiğini öğretmişti

Onu öldürmek istemiyordum elimde yeterince kan vardı ama biliyorum ki bugün öldürmezsem bir daha asla bu yaşlı adamı öldüremiyecektim Kurnazdı bir tilki gibi değil tıpkı bir şeytan gibiydi şimdi elimden kaçarsa bir daha elime gelmez hoş kaçmak için bir çabası yok gibi

Silahı alnına daha çok bastırdım ve tam o an öyle bir şimşek çaktı ki sanki gök yarıldı yada haykırdı gökyüzü acısını haykırdı

Gökyüzü hiç acır mı benim gökyüzüm acıyordu gözlerine baktığımda beni yakan adamın canı acıyordu o benim gökyüzümdü ve canı çok acıyordu

Duyun sesimi !

Benim gökyüzüm çok acıyor

Benim gökyüzüm kanıyor duyun sesimi

Derin bir nefes çektim içime " konuş " dedim sert bir sesle konuşsun onu öldürmemem için bana tek bir tane sebep versin konuşsun ağır ağır güldü

Komik bir şey mi söylemiştim ?

" ne söyleyeyim istersin çocuk ? Zaten canavar olan seni nasıl vahşiye çevirdiğimi mi söyleyeyim istersin ne istersin mesela bence bırak gerçekleri tam şuan sana fırsat vermişken öldür beni yoksa ben seni öldürürüm şuan elindeki fırsatı değerlendir bence hadi beni öldür ve onu hayal kırıklığına uğrat hadi " bunları oldukça ağır söylemişti sanki ölümün ucunda değilmiş çok zamanı varmış gibi

Onu hayal kırıklığına uğratacağımı söylüyor Onu kırarmıyım gökyüzüm bana kırılır mı ?

" seni öldüremiyeceğimi mi sanıyorsun yaşlı bunak kendim için olmasa bile onun için yaparım biliyorsun sen adi herifin tekisin seni yaşatırmıyım sanıyorsun "

Yaşatmak istiyordum bu doğru değildi bana tek bir neden versin yemin ederim Onu öldürmem ama o bunu yapmıyordu bana hiç bir şey anlatmadan da yaşayabileceğini sanıyordu çok yanılıyordu beni tanıdığını sanıyordu aslında hiç tanımıyordu

Namluyu alnından çektim ve direkt tam olarak sağ ayağının diz kapağına beklemeden gözlerimi bile kırpmadan sıktım ağzından acı dolu bir inkeyiş çıktı ve bu inleyiş dudaklarımın yukarı doğru kıvrılmasına neden oldu .

" sana son bir şans veriyorum yaşlı bunak ya konuş yada öl tercih senin " Sesim oldukça sakin çıkmıştı

" Sen alin beni öldüremezsin seni ben kurtardım ben olmasaydım sen burada olmazdın sen annenin celladı oldun pek çok insanın katili oldun alin sarmaşık seni ben buralara getirdim " oldukça kendine güveniyordu neye yada kime güveniyordu ?

Son çaresini kullanıyordu sesinde ölümün ucunda olduğunun farkında olan bir insanın endişesi vardı saçmalıyordu

Sakince yanına yaklaştım " Yani konuşmayacaksın doğru mu anlıyorum " dedim

" aptal bir kadın değilsin alin neler olduğunun neyin ne olduğunun gayet farkındasın sadece görmezden geliyorsun ben itiraf edeyim ki elin titremeden beni öldüresin bunu istiyorsun ama sende biliyorsun ki bildiğin bir şeyi sana söylemem "

Silahı sol ayağına doğru tuttum sol diz kapağına da sıktım dediği gibi elim titrememişti

Çünkü onu öldürmedin sadece yaraladın alin

Canı fazla yanmış olmalı ki inleyişleri çoğaldı ve çoğaldıkça ben bundan zevk aldım

" konuş -" lafını kesen şey bir silah sesiydi hayır ben sıkmadım arkadan biri onu tam sırtından vurmuştu karanlıktı ama kim olduğunu biliyordum hisediyordum

Biraz bekledim yanıma gelmesini bekledim tam karşımda durdu Silahı yaşlı adama doğru tuttu gözlerine baktım gözlerinde ölüm gördüğüme yemin edebilirim elimi uzatıp silah tutan elinin üstüne koydum ve sadece onun duyacağı şekilde fısıldadım

" yapma ... konuşacak "

" canını yaktığı kadar mı konuşacak " dedi buz gibi bir sesle ürperdim içim buz kesti ne dediğini o an anladım

O da onu öldürmek istemiyordu ama sırf benim canım yandı diye benim için onu öldürecek benim yarım bıraktığım bitiremiyeceğim işi o tamamlayacaktı bunu istemiyordum yapmasındı bunu biliyordum vicdan azabı çekecekti

" yapma bırak ben bitireyim başladığım işi elini onun kanına bulama "

Sanki hiç bunu söylemişim gibi bir saniye bile durmadan mermiyi sıktı tam o an gök bir kere daha gürledi gökyüzüm acıyor o yüzden gök bu kadar gürlüyor

Gözlerinin içine baktım ve sessizce konuştum " bunu yapmamalıydın değmezdim buna " neyden bahsettiğimi biliyordu onu kendi isteğiyle değil benim için öldürmüştü gözlerimin içine bakıp az önce sıktığı Silahı yatay bir şekilde kalbimin üzerine yerleştirdi yavaşça kullağıma yaklaştı ve şunları fısıldadı

" inan bana değerdin sarmaşık "

Biliyordum ki bu geceden sonra gokyüzüme bakamıyacaktım ben buna yüzüm yoktu adalet yoktu adalet olsaydı gökyüzümün canı bu kadar yanmazdı canının acısını kalbimde hissediyordum yüzümü gökyüzüne çevirdim ve içimden şunları geçirdim

" yemin olsun sana kimseye izin vermeyeceğim senin ellerinden öleceğim kalbim canını yakan kalbimi ellerinle söküp atacaksın kum saati'nin kumları yere saçıldığında ben teslim olacağım ölüm kapımı çaldığı gün senin kollarında olacam yemin olsun sana bir daha gökyüzüm acımayacak "

Yağmur hâlâ yağıyordu ellerimdeki kanı mı temizliyordu yüreğime ağır gelen adamı mı yoksa günahlarımı mı

Ölümün kan kokan nefesi ellerimin arasındaydı. ellerimde kan yok ama ben görüyorum. öyle bir ilettir ki bu geçmiş yakıyor affet anne !