Keyifli okumalar...

İlk bölüm biraz kısa ama diğer bölümler uzun olacak merak etmeyin

_______________________________________________________________

Seni sevdiğimi bilsen ne dersin ?...

Görüyorsun ,duyuyorsun , biliyorsun ...

AMA SEVMİYORSUN...

kırıp dökmek benim ne haddime ki sen varsın...

Anlamazsın sen sevmek nedir ne diye sevilir...

Varsın anlama....

Benim yüreğim sende seninki kimde ...

Kalbimi sıkıp durma acıyor anlasana. Bir anlayamadın şu kalbi ne desem boş çok oldu sen gittin...

Sen gittin gideli her şey bir boş oldu. Sanki yaşamıyoruz...

Yastayım istemiyorum artık gelmeni bilmiyorum gel desem sanki geleceksin...

Sahi bir çıkıp gelsene!!!

Seni nasıl özlediğimi bilsen kendinden nefret edersin...

Ama yok sen kendini çok seversin...

Unutulmuş bir yürek ne kadar taşsa benimki de o kadar taş...

Seni özledim bilemedin...

Seni sevdim sevemedin...

Sana inandım görmedin...

Tek seni doydum görmezden geldin...

Düşünsek olur gibiydi ama neden olmadı ?...

Yüreğime yük bıraktın ya yüreğin hiç ferahlamasın...

Bana bunu yaptın ya hiç kimseyi sevmeyesin...

Kendin gibi birini benim gibi sevmen dileği ile...

Yüreğin kurusun !!!

Ama sen mutlu ol...

Şakayıklar hâlâ bıraktığın gibi sanma...

Senden sonra onlar da kurudu...

Özlemim Seni delip geçsin...

Gözlerin artık başkasına değmesin...

Ya bitir bunu yada gel

Ama sen mutlu ol...

Mürekkebimin yazdığı son cümle bu oldu.

Annem bana sesleniyodu " manolya kızım gel hadi yemek hazır en sevdiğin yemeği yaptım kızım hadi gel "

En sevdiğim yemek mi ? Ondan sonra yemek yemenin de tadı tuzu kalmadı ki anne bir anlasan

Ben gitmeyince annem odama geldi kapıyı tıklatıp içeri girdi

" manolya kızım iyi misin ? " Dedi üzgünce önümdeki mektubu görmüştü sahibine asla ulaşamayacak olan o mektubu

Gözlerinin içine bakıp " iyiyim anne " dedim yıllardır söylediğim gibi yalan söyledim sadece çok bir şey değil

Yine aynı şey herkes hiç bir şey olmamış gibi davranıyordu

Ama onlar da haklıydı yaşayan onlar değildi ' unut artık ' demesi kolaydı tabi

" tamam madem iyisin hadi gel yemek ye kızım "

İşte bu kadar basitti tek sefer sorulur 'iyi misin ?' Diye yalan bir cevap verip 'iyiyim ' dersin ve bir daha sorulmaz.

Yazdığım kısa mektubu cebime atıp salona geçtim. Herkes masadaydı. Annem, babam, erkek kardeşim , ablam, kuzenim, teyzem.

Hepsi buradaydı masaya doğru ilerledim annem sarma yapmıştı

Sarma severdim çünkü oda severdi

Ama artık sevmiyorum.

" ben çıkıyorum işim var " kimse sorgulamazdı bunu gidiyorum desem giderim ve bunu kimse sorgulamaz

" yemek yeseydin bi kızım en sevdiğini yaptım " Dedi annem

" ben sarma sevmiyorum anne "

" ne ? Manolya kızım sen sarma çok seversin "

" artık sevmiyorum anne " dedim bıkkınlıkla

Onu dinlemeden evden çıktım. Ve hep gitmem gereken yere yürüdüm aslında biraz uzak ama ben yürümeyi seviyorum

Şimdi bu sokakta karışıma çıksan ne olur ki sanki

En sonunda istediğim yere ulaşmıştım önümde duran iki katlı ufak ev içerisinde bir çok anımı saklıyor anahtarı olsa bile girmeye cesaret edemiyorum işte

Kapının önünde durup cebimdeki mektubu aldım

Derin bir nefes çektim içime ve mektubu Kapının altından içeriye ittim kim bilir kaç zarf olmuştu bu Kapının eşiğinde

Bir mektup daha yerine ulaştı ama sahibine asla ulaşamayacak

Keşke sana ulaşsa ama asla olmayacak biliyorum

Ama yine de sen mutlu ol ..

_______________________________________________________________

Bölüm sonu ...