"Herkesin,
Bir umudu vardır,
Bir savaşı,
Bir kaybedişi,
Bir acısı,
Bir yalnızlığı,
Bir hüznü...
Çünkü;
Herkesin bir gideni vardır.
İçinden bir türlü uğurlayamadığı."

Turgut Uyar

"Kızım şunu da masaya koy abinle baban da birazdan gelirler." tamam anne deyip sarma tabağını da masaya koydum. "Bakalım abin ne diyecek yine kızacak ama bu sefer ikna edeceğim, hiç olmadı bir kez konuşsun ne çıkar ki değil mi ?" "Evet anne " "Neyin var senin zaten erken de ayrıldın. Nurahan teyzen niye erken gitti bu kız diye merak ettin iyi misin ? ", "İyiyim anne bir şey olmadı eve gelmek istedim başım ağrıdı biraz." "İlaç aldın mı nasıl oldu başın, iyi misin şimdi " diye hemen yanıma gelmişti. "İyiyim anne geçti aldım ilaç " dedikten sonra kapı çalmasını fırsat bilerek yanından uzaklaştım.

"Hoş geldiniz" diyerek tebessüm ettim. Abimi görünce mutlu oluyordum. "Selamün aleyküm kızım hoş bulduk." Diyerek içeriye geçti babam. Abimde "Hoş bulduk fıstığım nasılsın " diyerek içeriye girdi.

_"İyidir abim sen nasılsın, uyarayım bugün birazcık sakin kalmanı istiyorum senden olur mu güzel abim."

_"Hayır olsun inşallah konu nedir Sare hanım" dedi sağ kaşını kaldırarak. Sanki tehlikeli bir durum var mış gibi. Aslında haklıydı duyacakları pek de sakin kalacağı bir durum değildi.

_"Sorun yok abim ama ben önden uyarımı yapanım sen beni dinle sakın kalmaya çalış." Diyerek güldüm, pek de sakin kalmaya bilirdi tabi.

_"Hadi bakalım Sare hanım düş önüme" diye mutfağa ilerledik. Şimdiden sabır duaları okuduğunu emindim. Mutfağa girince "Selamün aleyküm Aysun Sultan" diyerek annemin yanağından öpmüştü. Annem de gözlerinde sevgi parıltılarıyla abime dönüp " Ve aleyküm selam Yusuf bey" dedi "Hadi annecim üstünü değiştir elini yüzünü yıka gel sofra hazır. " diye söylemişti. Bir yandanda salatayı masaya koyuyordu. Ben de bardaklara suları katıp oturmuştum yerime. "Hadi ben açıktım daha sizi bekleyemem " diye söyledim. Sanki hiç yemek yememiş gibi açıkmıştım. Üzüldüğümde, stes yaptığımda hep çok yemek yerdim. Sevmiyordum bu huyumu bir de içtiğim su yarıyordu. Elhamdülillah bir rahatsızlığım yok şikayet gibi olamasın her hale hamd olsun ama biraz fazla yemek yiyordum. Diyet yapsam iyi olucak diye kafamda not aldım. Bu sırada abim ve babam da gelmişti. Her zamanki gibi babam yemeğe başlamadan dua etmişti. Elhamdülillah her halimize, ailemi çok seviyordum; her halimizi her an Allah'a hamd etmemizi, rızasına uygun hareket etmeye çalışmamızı. Çok şükür ki ailem, abim ve beni İslami çerçevede yetiştirmişti. Annem de babam da her hususta dikkat ederlerdi. Ömer abimle aramıza mesafe girmesinin sebebi de buydu ben büyümüştüm artık daha dikkat etmem gerekiyordu. O da her zaman dikkat ederdi. Zeynep de Ömer abi de aynı bizim gibi yetişmişlerdi. Her hal ve hareketlerini Allah'ın rızasına uygun bir şekilde yapmaya çalışırlardı. O yüzden de Zeynebimi çok severdim. Bana hep Allah'ı hatırlatırdı. Babam duayı bitirdikten sonra hep birlikte amin deyip yemeğe başladık. Annem "Günün nasıldı Haldun Bey " demişti.

_"Elhamdülillah iyiydi, dükkanda müşteriler geldi gitti. Bereketli bir gündü. "

_"Maşallah maşallah Rabbim berekli kılsın" deyip abime döndü " E oğlum senin günün nasıldı " diye sordu

_"Elhamdülillah anne iyiydi ama yoruldum. Bugün bir boşanma davası vardı. Adam biraz zorluk çıkardı. Kadının kimi kimsesi yokmuş sanırım adam da bunu bildiğinden evlik boyunca eziyet etmiş. Kadın da kimsesi olmadığından sabır etmiş ama en sonunda canına tak etmiş dava açmış. Devlet avukat atamış da arkadaşım söyledi eşi zorluk çıkarıyor diye ben üstlendim.Halletik bizim Hasan sağ olsun aradım yardımcı oldu polis olunca adam ikna oldu. Sonunda hakim boşadı. Dava uzamış bu son olsun diye hallettik şükür. Kadına da Hasan yardımcı oldu. İş hususunu da halledeceğiz inşallah "

_"Ay vicdansız herif yavrucum nasıl dayanmış buna, Rabbim iyi insanlar çıkarsın karşınıza. İyi yapmışsınız oğlum bizim de yapabileceğimiz bir şey olursa söyle yapalım kuzum. " dedi üzülmüştü kadının haline. Ben de üzüldüm maalesef böyle kaç kadın var sabır eden. Allah hepsine güç kuvvet versin. Zor durumlara sabır etmek durumunda kalmasınlar. Biraz daha konuştuktan sonra annem dayanamayıp konuyu açmıştı abime.

_"Oğlum bir şey diyeceğim ama öyle hemen celallenme olur mu önce bir dinle" dedi biraz çekinerek abimden korkuyordu yine kızar diye ne zaman bu konu açılsa hemen ben düşünmüyorum sen de bakma diye söylenirdi.

_"Ben de bunu bekliyordum ne zaman çıkarak ağzındaki baklavayı diye söyle güzel annem sinirlenmeyecegim" dedi ama içinden de sabır duası okuduğunu biliyordum. Böyle olduğunda annem kesin abimin sinirleneceği bir şey derdi abim de annemin kalbini kırmamak için içinden sakın kalmak için dua okurdu.

_"Şimdi şöyle ki oğlum biz düşündük ki Nurahan teyzenle" abim daha fazla dayanamayarak

_"Hadi anne söyle siz ne düşündünüz Nurahan teyzeyle" diye lafa girmişti.

_"Ay tamam biz düşündük ki sana bir görücü var. Bak hemen hayır deme bir dinle ."

_"Ya sabır ben ne dedim anne size düşünmüyorum diye kaç defa diyeceğim. " diye sinirlenmişti. Bu hususta çok kızıyordu bizimkilere ben de lafa girerek

_"Abi annem haklı bu sefer bir görüşsen ondan sonra olmayacaksa hayır dersin olmaz mı?" Diye söylemiştim. Abim sen de mi kızım der gibi bakmıştı. "Hiç öyle bakma abi ben de tanıştım bugün kızla yani bir oturun konuşun hiç pişman olmazsın. Hem sen demiyor musun böyle şeyler nasip işidir diye. Konuşmadan oturmadan olmaz ki böyle şeyler bir konuşsan olmazsa yine olmaz ama böyle hiç göremeden hayır demek de doğru değil ki abim. " diye söylemiştim. Dediklerim abini düşündürmüştü.

_"Evet güzel oğlum bak bir düşün ondan sonra karar ver hemen kestirip atma." dedi babam da "Annenle kardeşin haklı oğlum bir düşün nasiptir böyle şeyler konuşmadan olmaz uygun olanı da budur. Sen bir düşün ondan sonra karar ver. " dedi abim hiç bir şey demeden müsade isteyip masadan kalktı. Sanırım o da bu sefer düşünecekti yoksa direk hayır der kestirip atardı. Babam da normalde hanım karışmayın siz istemiyor demek ki vakti gelmemiş derdi şimdi böyle deyince abim de kestirip atamadı. Ben de bir görüşmesini istiyordum.

_"Ben çayı ocağa koyayım bir an önce de Nurahanlar gelicek o da derse ikna olur. O da Ömerle konuşacaktı. Hadi bakalım. "Deyince yine içimi bir hüzün kapladı ben de müsade isteyerek odama geçmiştim.

Akşam namazını kılıp uzunca dua ettim . İçimdeki bu sıkıntılardan beni kurtaran Rabbime sığınışımdı. Bazen düşünüyorum ya inanmasaydım ya Rabbimi hiç tanımasaydım ben napardım. En büyük sığınağımdı Rabbim benim, her zaman ona anlatırdım tüm olanları içinden çıkamadıklarımı. Ne zaman el açıp ona sığınsam bana bir yol gösterirdi. Yine ona anlatmıştım içimde ki bu sıkıntıyı. Amin deyip seccademi topladıktan sonra aklıma resimlerimi koyduğum kutu geldi. Yıllardır bakmamıştım yatağın altından kutuyu alıp yatağa oturdum. Kapağı açtığımda içinden defterlerim çıkmıştı. Kimini yazıyla kimini de resimle doldurmuştum. Elime alıp baktığımda aklıma o gün gelmişti. Lise de çoğunlukla resim çizerdim ne zaman boş vakit bulsam hemen bir şeyler karaladım. Bir gün yine okuldan sonra hep oturduğumuz kafeye gittiğimizde Ömer abiyi görmüştüm babasının dükkanında. Müşteriye bir şeyler anlatırken öyle bir gülmüştü ki hiç onu o kadar güzel gülerken görmemiştim. O anı hiç unutamıyorum farkında olmadan o gülüşü defterime çizmişim. Ondan sonra resimlerimin konusu Ömer abi olmuştu. Şimdi anlıyordum. Ben Ömer abiye kalbimde bir yer vermiştim. En çok onun gözüne girmeye çalışırdım o da benden hep başarılı olmamı isterdi, lisede öyleydim. Ama üniversiteye gitmeyince kendimde, Ömer abinin gözünde başarısız olmuştum. Sanki artık onun gözünden düşmüşüm gibi gelmişti. O zaman tercihleri yaparken çok söylemişti tercih yapmamı okumamı ama ben nedense okumak istememiştim. Daha doğrusu ne isteyeceğini bilmediğim için gitmek istemedim. Şu an pişmanmıyım hayır açıktan da ilahiyat okumuştum Ömer abinin tavsiyesiyle hat ve tezhip kurslarına gitmiştim. Pişman mıyım hayır ama sanırım en büyük hayal kırıklığım Ömer abinin gözünde olamadığım içindi. Bir gün annemler Nurhan teyzeyle, Ömer abim daha yeni işe başladığında kz bakmaya başlamışlardı. O zaman Ömer abiye denk okumuş tahsisli bir kız olsun demişti Nurahan teyze. İşte o zaman bende büyük bir boşluk oluşmuştu sebebini o zamanlar anlamamıştım ama şu an çok iyi anlıyorum. Ben Ömer abiyi seviyordum bütün kırgınlığım bunun içindi.

Şimdi her şeyi kabulleniyorum onu sevdigimi ona denk olmadığımı. O zamanlar içimden uğurlayamadığım Ömer abiyi şimdi uğurluyorum .