evveliyat gereği belki derdim ben, nedense varlığını kabul ettir dünyaya!... Ama hayatın bu der an; leyla olmak duygu ve mantık gereği olsaydı bu dönemde belli, olmazdı eğlenceli hayat desek!... Dünyayı gördün mü derim bende; nefsi köreltmek gerek demeyeceğim, onunla dost olabilseydik keşke!... Maksat gülümsemek; kötülükler içinde etki tepki çok fazla,

bu dönemde kustu kötülüklerini dünya neden!... İster yaşa ister öl; hepsi senin önünde der hayat, seç der hayat!... Seçenek sunulmaz bu dönemde; tercih yaşam tescil ölüm der dünya, esti kötülük bizede vurdu de yeter!... Resti bu der dünya; bildiri oldu bu ana derim bende, irademle yazdım hissettirdi yaşam neden!... Lüzum lazım olan limit aramak; anı yaşayabilmektir, dert duyurmak mı deva aramak!... Dinlemek mi bilmem; istek hayatta kalmak, hayallerde yaşamak değildir!... Rest çekmek budur işte;

bende varım diyebilmek, imren bana der hayat!... Böylelikle karanlıkta kalmak istemez kimse; yaşama tutunmak ister, bende öyleyim!... Aydınlık aramak kadar tuhaf birşey yoktur; risk almaktır heranda, açıklama beklemek zor olsada!... İmkansız değildir; nefisi nefise diye normalleştiren biziz, lıkır lıkır ılık ılık bitir hayatı!... Isın böylelikle ana yeter der hayat; körpe hayat deme zamana yeter, küçümseme onu yeter!... Temennide bulunur hayat insanoğluna; ayrılıkta karıştırma kendini hayatta yeter,

ebeveyn burada diyerek dünyaya yollarken hayat!... Kendi olmak demek gerek hayata; nida etti biran insanoğlu, kime neye bilmeden dert yandı sanki!... Neden diyen yok sonuçta; iğrenme kendinden yeter der an, oğlan kız fark eder miydi!... Limit sorarken hemde hayatta; mümkünatı yok desek neye yazar, değil mi anlatma dinleyemiyorsun artık!... Kafeste değilsin sonuçta;

aydınlığı rahatlıkla bulursun hayatta, yaşamak hak sonuçta!... Dinle duy hayatı yeter; ısrar ediyorsa bir bildiği vardır de yeter!... Neden deme isteme hayattan; linç yeme yeter ondan, ılık ılık eserek gelse yarınlar ya dersin hep!... Küsme güne yeter de kendine; öldür öldür mevlâdandir, Lüzum görürse olur karışamazsın!... Sanma yarınlar yok; nefesin varsa oda olur anma, kötülüğü yeter hayat için!... Aba altından, sopa olmasın hiçbir zaman!...