Ekim sonu, kasım başı derler!.... Vesikalık yar gibidir, hayat!... Luzum; aydınlık gelecek için, geçmişi iyi bilmek gerekir!... İncelik, insani değer olmalı!... Nefret, bir duygu belirtisidir!...

Bire bir der hayat, insana!... İlim sahibi ol der hayat, insana!... Resmi hisset der hayat, insana!... Endişe etme der hayat, insana!... Benlik durum de hayata, insan!... İrade sergile diyor hayat, insana!... Rest çek diyor hayat, insana!...

Ancak, fark edilir?! Amaç; ölümü, benimsemek mi?! Duymak istediğini, dedirt o zaman!... Diyen, olur mu acaba?! Ismarlama hayat var sanki; ıskala dersin sen anca hayata, memnun muyum mesut mu belli değil de?! Muratı bekliyorum ben de yeter;

Onlar bunlar şunlar der hayat, insana!... Normali yaşa der insan, hayata!... Dokunma bana der insan, hayata!... Okunma der insan, hayata!... Kundaklama der hayat, insana!... Unufak olma der hayat, insana!... Zeyrek olma der hayat, insana!...

Arasında kalma kimsenin der hayat, insana!... İlgilen benimle der hayat, insana!... Lüks deme; lütuf de yeter hayata, insan!... Endemik deme hayata, insan!...