sav bulup bu benimdir demek gerek!... Adlandırma ad bulma derdinden ben; tetikte bulur kendini, ishak et kendini!... Ruh sensin: Bunu unutma; kendini kandırma, aslı bu deme!... Buluşma niye gecikir bilinmez; uslan yeter gönül derler neden, sevgiyi unutma yeter!... Hüzün kol geziyor neden; kötülük demek gerek, aç bağrını unutma an bitmedi!... Tak etti canıma deme hakkın yok galiba; ıskala beni hayat diyemem demem, rastgele yaşıyorum de yeter!...

Anla hayatın belli lansmandan kaçamazsın; askıda bırakmaz seni sonuçta, anla anlatmaya devam et!... Yansıttığı ne varsa yaşar; evvelde ne varsa gelecek kurulur, rıhtım bildiğim neyse bilemem?! İrdele herşeyi; nasip eden ne olursa şükret, eklendi bilinir mi bilmem?! Sınırın bilinmesin; evi ne ki zamanı ne olsun, vicdan azapta gerek!? Eğlence sensin hayat; mahcup ol yeter, erdi muradına emin misin merhamet nedir bil yeter?!

Cinnet mi cennet mi an; entrika geçen dünyada tutun bir ana, neresi burası de yeter?! Dede büyük de bil; efelenme nereden gelir, renkli yaşamdan dersen?! Esti geçti bana değmedi de yeter;

eklenti yaşamda ruhun benim de, hangi hakla de yeter!? Aç kapıyı ben geldim desem; nerede kaldı cesaretin, esamesi okunmaz mı yoksa neredeydi?! Eski şarkılar sözler bilmem de; iyi ki yazdım bende, hayatta anlamlarını bir daha açıkladım!... Bir isimle birlikte; iyi ki yaptım ama, kuşun kanadını yazdım!...

Onları özgür bıraktım: İyi ki eğitimci; öğretmen kişilerin birçoğu için birgün vardı, o da 24 kasım o gün tanışma ve doğum günü olan arkadaşlarım vardı!... Kuzenimle birlikte; iyi ki diyorum onlarda var, var olmaya devam edeceğiz unutturmayacağız!... Gel yarim; yanında kal ensemde nefesin eksilmesin, menfaat değil yaşama isteği insani taraf tutsun!...