Yendi beni de hayata, insan!... İstekli ol hayattan der dünya, insana!... Rengarenk gökyüzünü hayatı gör der dünya, insana!... Merhamet bekleme der hayat, insana!... İlimi ara bul der hayat, insana!... İkilemde bulunma der hayat, insana!... Kıskaç olmasın; hayat sana der dünya, insana!... İklimde bulun der hayat, insana!...

Ecel terleri dökmeden yaşamak olmazmış onu anladım de yeter, lazım olan lüzum görülen ne varsa yaptım yaranamadım de yeter?! Vücut vicdanla ne zaman dolacak de yeter: İtina ile dünyaya gelmiş gibi yapma yeter de; niyetim sevmek mi sevilmek mi onuda elinden alma de yeter dedi karakter, haklı galiba?! Yazarın düşüncesine kalemine sağlık iyi ki okudum onu; kalemin daim olsun yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam et, sağ ol var ol!...

Yakınma hayata der dünya, insana!... İrade sergile hayatta, insan!... Rüzgar ersin der hayat, insana!... Miktar de hayata, insan!... İncele der hayat, insana!... Belli der hayat, insana!... İlgili der hayat, insana!... Ruh der hayat, insana!...

Ardıç gibi mis kokulu olsun hayat; iyileştirsin benlikleri, lüzumsuzsun sen diyemezsin hayat!... Aralık olan kapıdan; anı nasıl geçirebileceğini görsün dedi karakter, iyi ki okumuşum yazarının kalemini!... İyi ki var; sağ olsun, var olsun yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin!...

Muma çeviremedin beni hayat; iradem dışına çıkmadım bende, risk aldım!... Rıskı bekliyorum hayat; akıllan deme, aklım başında benim!... Karanlık aydınlık olduğu an; gelirim desek, aydınlıkları arasak yeter!... Raks ederim hayat seninle: Sen bana tahammül edebilir misin; asrın felaketi değil, mucizesi olurum desek?! Hıncını benim üstünde dememe diyordu sadace; anlatma dinle önce diyordu, nefret etme beni?! Sev diyordu sadece karakter ki: İyi ki okumuşum yazarımı; iyi ki var, sağ olsun var olsun yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam etsin!...