Berrak alanın buğulanmasın! Ani gelişme; aydınlığı, sana verir mi? Yıkık dökük bir yaşamda, yaşama sevincim kendim idim diyordur... Ritmini sevsinler; bende söylemeyin, hayata diyordur... Aslında aşkı var mıdır, hayatın diyordur! Kızınca; kıyıda bekleyen yapısı, 5 dakikada sandal yapar... Yapısı var...Dilek taşı var sanki, herkesi ona çeken bir yan... Anlamı yitirmeden; beni kendi için değiştiren değilde, benim için değişen diyen... Rengin ol diyebilen, okyanusta boğulmayan...

Huma Anka'da yanmayacak diyen, yanım Küllerinden dogacaksa? Kendi yanım diyen; git boğ kurtul kendini diyen, yan...Ilımlı olan ben; kim beni zorluyorsa, bende onu zorlarim...Umutla bak diyenlere, inat... Önce; sonra sen güldün mu derin diyen, Ahu ile iyi ki tanışmışım...Sağ olsun yazarım...

Hayatımda; sessiz ilerleyen, bir gemi gibiyim... Kimseye zararı dokunmasın isteyen, ama? Herkes tarafından yara alan...Hayatta ne olursa olsun; herşey fani noktasında, gelip geçer zaman... İşte o an: Sen; yaşadığın çevrenin bir bataklık olduğunu bilip, ona göre davranacaksın... Dönüp ona: Gel gör beni; sana inat, senin toprağında? Ben nilüfer oldum, sağ ol diyeceksin... Hayatım; böyle güzel yureklerle dolu, var olsun sağ olsunlar...

Halen parçalandın deselerde, ayaktalar... Mehtapli gecelerin birinde: Elinden kaçan kaplumbağaları; yakalamak özgürlüklerine kavuşturmak için, kız kulesinde sevgilisinin yanından vazgeçen! Kendini bilinmezlige sürükleyen, bir kahraman mecnun değil ama? Memo vardı ki: Ben onun için; İstanbul'u, o da? Engelinden kurtulup; özgür olmak için, evreni bile yakar idi... İşte; böyle kişileri, konuk alacağım nilüfer bloğuna... Sadece o değil; bütün insanlık yansın, diğer kişiler iyiliği görsün diyerek! Sevgi arıyordu: Elfida elif ki; sevdim sevilmedin diyebilecek yeti, onu sarsada? Bir maddi beden istiyordu; duygular davranışlarına dönüşsün istiyordu, insanlar tarafından... Özellikle babası tarafından ki; annesi kendisini korumak için set olmuşken, yapmasana bunu bize demek isterdi... Tabi annesi şiddeti kalbi ile ödemese idi, ışte o an? Benim içinde bir şeyler değişti, biz bilincin en renkli halini yaşarken? Huzurun; özgürlükte, olduğunu bedelinin ağır olduğunu çözdü ki? Bataklığa halen kafa tutabiliyor mu? Bir günü bitirip iyi ki yaşıyorum diyebiliyorsa kişiler! ki

Ben şükür hakkımı Ali'ye vermek isterdim... ki Ailesi bana; tövbe ile hamd arasındaki, köprüyü öğretti ancak? Yolum; açık mi görebilmen, çevreme bakıp taranan ile olacaktı... Sahi yollar; nilüfer çiçeği karşısında, açık bir vicdan var miydi? Hep ilişkilere bakmadan; birlikte olur ya kişiler, insanlığını unuttu... Ben ve Ali gibi kişilikler; onlar yüzünden, gökkuşağına dokunamaz olduk... Ben; ne nilüfer ne okyanusum ancak? Onların yanında olurum, evet... Akraba evliliklerinde; problem çıkabiliyor, bunu çocuklar çekmemeli... Bugünlerde güzel bir haber var, ne diye sorarsanız? Cevabı alt köşede... Sadece bizi de görsün, insanlar istedik...