Uzaklık, ne kadar iyi dersek... Zindan bu tarafta der dünya, diye korkuyorum... Aydınlığı unuttuk; bu ne karanlığı, dost bildik... Yıllanmış şarap gibi olsun herşey: O zaman iyi oluruz belki; dostlugumuz devam etsin, iyi ki tanımışım seni...

Kalbin atmıyor; sen dokunmadıkça, denilen herkes... Önce fidanlara; can suyu olsun yeter, ben kendi aşkını bulurum... Sadece görme ile olmuyor dedi biri, doğru üç maymun mühimdir de...

Ancak bunları da; yapmayan, gizli yaşayan vardır herşeyi... Bir tek; ben mi, battım gözüne... İgde çekirdeği meselesine; bir daha girmem demiştim, ancak... Ne oldu, ne bitti de: Ben suçlu oldum neyse; buraya kadar, ses olmamıştım size...

Karanlık ağlarda: Olayın bir öykü vardı; kara bahtına nazar değmesin diye, kara boncuk takmamız için... Sadece yıldız az kalır imiş; ben bilemedim, yazarları... Nedense yorumsuz kalarak anlatamıyorum; nedense ve kara sevda 2 oluyor, nedendir bilemem... Ama hayat devam ediyor; parmaklarımdan kayıp giden zamanda, ayıp ettin sen diye veryansımı edemem... Yalnız resimde: Bir ben bir o olmasa; ne hayat durur ne de sitem eder, eminim... Saat onun yerine de, işleyecek beni de koruyacak...

Ölüm; doğum bir doğru üstünde, hiç sapmadan bize... Zamanımızı bitirmemize; yardımcı oluyor, olguların yasını tutmanızı engelleyecekler... Doğrultuda damlalar; çoğalırken bizi geleceğe, sürüklerker... Eninde sonunda; kader ile karşılaşırız, ancak... Ney üflemez ise, kimse... 90 yaşında olsakta; bu kötülüklerde, iyilik bulamayız... Dekarlı hayatında; dayanamayacağın ne olur diye, başladı herşey...