evveliyat unutuluyor neden, benliğin sınırları aşıyor dünya neden!... Risk alınıyor yaşamak için dünyada; aşkın nedir dünyada der insanoğlu, risktir insanoğlu hayatta!...

Kırılmak insanoğluna göre değil dünya; asrın mucizesidir insan olmak, raks eder olgular üstünde der insanoğlu hayata!... Aklım geleceğinde olmalı der insanoğlu; rüzgar ersin beni mutluluğa ulaştırsın,

Dik başlı değil ama; dik duruşlu özgür ruhlu olayın dedi yazarın, akçalı hayatta aklını kaybetmemiş kişilerin arasında olmaktır sonuç dedi yazarım!... İyi ki tanımışım size de ruhunu yansıttım umarım; umarım yazarında beğenir, iyi ki var sağ olsun var olsun!... Tat olmalı derken; ahlar bizi rahat bırakmalı, neyleyim sensiz bir dünyayı dersek!... İnci gibi hınç dolu; mutluluk dolu yaşam bulamayız, dünyada!...

Efil efil esen yelden kaçmak gerek; fikir bulunmalı olgulardan kalabilmeli insan, lale devri unutulmamalı hayatta!... Aklan der mantık haklıda; tutunacak dal bulunmalı ya, bir söze kanar insan!... Ut kemale ersin derler haklı olabilir; normal koşul oluşturulmalı hayatta,

kalma hayata olgular sana zarar veremez!... Ur olur hayat bazen; sana ona karşı kendini koru, ruh insanoğlu ile bütün ama parçalanıyor nedense!... Şunda bunda derler neden bilinmez; unu ipe sermek bunun içindir belki, nihayet vaktimi buldum!... 18. Yaşına geri döndüm; İnci kabuğu renkleri buradan geldi galiba, randevu aldım eflatun renginden galiba!... Eflatun ferahlık getiriyordu bana galiba; nefsi terbiye ediyordum, sesiyle gözlemleriyle korkuları kenara atıyordu!... Leyla ile Mecnun yoktu hayatta ama; efsanesi vardı daima, efsane gerçeğe dönüşmez bunu öğrendim!... Risk rüzgarla gelir her daim;