365 Gün

Yankı yanlı olmamalı değil mi; akmayan kan kalmamalı, zerre zaman etkilenmemeli!... Gün geceye güneşle geçiyor unutma; ümidin kaybolmamalı hayatta, nefes boşa değildir bunu unutma!... Ümit ederiz de umut bulamayız galiba;

sereserpe zamana bir andan tutunmak gerek, ürperme yeter andan!... Rıskı bulmalı kişiler hayatta; perişan olmamak gerekirdi hayatta, riski bulmalı yok etmeliyiz zamanımızdan!... İzi çıkar zamanın dikkat etmek gerek sonuçta; zannetmek çok zor olmamalı,

an anı tutmazken hemde insanoğlu!... Her şeyi üstlenir ama; altında kalır mı bilinmez, pancar surat olmamak gerek!... Yada hayatın tüm renklerini taşıyabilmeli ancak; amaç bulmalı kişiler hayatta, zanlı değil yengesi olsa bile hayatta kurtulur insanoğlu!... Ak kara seçerler; kendini unut yani, olur mu öyle!... Raks etme hayatla; uslu dur yeter,

adres bulma yeter!... Karda izin olmasın yeter; aradaki sınırı kaldırmalışın hayatla, bağın olmalı dar sokakta!...

ama yapmadım... Limanda: Denizi seyreder gibi durdum; Yalnızlığı seyre daldım, profilden kendine bakarken? Işık sadece; kalabalık yapılacak, sanıyordum ki!... Yazarı tersledim, şimdi telafi ediyorum... Işıl ışıl; sadece kendimle yaşarken, neler olmuş görememişim... Yaşarken ölmek mi: Galiba benim yaptığımdı; neşeyi kaybetmiştim, yazar kelimelerinizi 1 kişi bile görse yeter diyecektir... Sağ olsun, var olsun... And içmiş gibi: Birlikte yapmaya yazmaya set koymuştum; yazarları görmeden, hayır dedim ki? Renkli olurdu herşey; umudu neseyi getirirdi bana, belki... Siz takip edin; ama olur mu, yaşatmaya devam etsin yazar...